Kolob Canyons

Goed geslapen, even lawaai buiten van een groep sportmensen die wat wilden uitwisselen op de kamers, maar daarna muisstil.
Ontbijt redelijk, ik hoorde een Nederlandse dame dit zat te praten met een Amerikaans koppel zeggen dat hetgeen haar het meest opviel in de VS de trafficlights waren, de verkeerslichten. Nu ben ik ook wel van de mening dat deze heel goed geplaatst zijn en dat de mensen goed gedisciplineerd zijn, maar dat is niet het eerst waar ik aan denk bij onze reis in de VS.
Op de kamer overlegden we wat we vandaag zouden doen en we kwamen uit op het Zion Nat'l Park.
Tegen half twaalf waren we er klaar voor, water, koekjes, crackers en abrikozen was onze mondvoorraad.
De GPS leidde ons langs een aardeweg, die wilden we echt niet doen, met deze wind alleen al zag je niets, en met een huurwagen mag het niet van de verzekering. Dan maar terug naar de bekende Interstate 15, en een eindje omrijden.
We namen de afslag waar er Kolob Canyon aangegeven stond en Zion Park, maar het was alleen de Kolob Canyon een nieuw stuk van Zion Park, je kon er niet doorheen rijden naar Zion. Alleen een 5 Mijl lange rit met adembenemende views. Helemaal ten einde aan het overlook Point begon de Timber Creek trail, een wandelpad helemaal naar boven waar we vergezichten kregen op de Canyon met hoogtes van 2455 m men noemt uitstekende cliffs de fingertips omdat er verschillende naast elkaar liggen ieder ingesneden met ravijnen zoals een hand met vingers.
Het was warm (27°) en gelukkig stond er een zuidenwind zodat het best te doen was. Na de hike aten we onze mondvoorraad op en reden we terug via de enige weg. Aan de overlook naar de Taylor Creek gingen we nog even naar beneden, er was weinig water in de Taylor Creek maar het was toch zeker de moeite waard. Er waren 5 jongens aan t werk, opruimingswerken denk ik, ze waren geen school werk aan het doen en ook geen vacantiejob, juist work zeiden ze, ik denk dat ze een werkstraf deden. Om twee uur, bezweet terug in de auto en naar ons motel, het is zonnig nog steeds 27° En eerst de uitslag van de rode duivels zien, toen we vertrokken was het 0-1 voor Algerije, we zien de match niet maar kunnen wel spieken via Sporza. Toen we terugkwamen hadden onze duivels toch nog gewonnen: 2-1!
Wij speelden eerst nog wat candy crush op de IPad en gingen op main street een restaurant zoeken. Het werd een pizza, de soep is hier gewoonlijk heel lekker en goed gevuld, dat was hier niet anders. Ik nam een Caesar salad, een halfje, en dat was een hele bowl vol, ik kon er maar de helft van opkrijgen, dus een half halfje was voor mij genoeg. Ik nam nog een mini pizza, met moeite helemaal opgegeten, Dirk nam een small pizza en heeft de helft in een doggybag mee naar huis gekregen.
En de laatste meters was in looppas, de ijskoude drank op de warme pizza was mij blijkbaar niet zo goed bekomen. Gelukkig hebben we een bus luchtverfrisser bij ;-)
Het weer was omgeslagen en het was fris geworden met een koude wind, dus nog een wandelingetje zat er niet in. Een golden oldie op TV was graag meegenomen, zwart wit en met onbekende acteurs met een tempo waar we van in slaap sukkelden, en dat was ook de bedoeling.Read more