Dixie National Forest, Cedar Breaks

Dirk vroeg om zoals gisteren ons ontbijt te gaan halen en op de kamer te verorberen, 't is toch teken dat hij zich niet goed voelt.
Gelukkig nam ik nu wel een dienblad mee want gisteren was het zeer moeilijk met koffie, cornflakes en toast allemaal tegelijk.
We vertrekken om half tien richting Tropic, zo dicht mogelijk in de zin van betaalbaar, omdat de afstand niet zo groot is rijden we terug via Cedar Breaks.
Daar waren we vier dagen geleden weggewaaid, nu is het veel beter, we rijden eerst naar de overlook die we toen vluchtig gezien hadden en daarna naar het visitors center waar ik mijn Park Pass moest laten zien. We deden de Ramparts trail een hike van 2 mijl rond. D.w.z. heen en weer, het was bangelijk, spectaculair en adembenemend, dat laatste echt want hiken op een hoogte van 3300 m zijn we niet gewoon. En ik ben een beetje bang van smalle wegen op de rand vd bergen, een val van 1000ft is niet echt gezond. De temperatuur op deze hoogte is een aangename 24°.
Daarna rijden we verder via scenic byway 14 naar US 89 richting Bryce Canyon ik weet niet wat die nog kan toevoegen aan de ervaring van Cedar Breaks.
Rijdende op de US 89 waar je 65 mijl mag rijden word de snelheid blijkbaar niet echt gevolgd, men steekt regelmatig voorbij tegen hoge snelheid.
25 km voor de Bryce Canyon begint het landschap al te veranderen, het lijkt wel of we zitten er midden in. De Red Canyon nodigt ons uit voor een wandelingetje, maar in de zon is het 38°, gelukkig wordt het wat bewolkt maar toch 28° is te warm voor ons. We stappen terug in en gaan een koffie drinken in het eerstvolgende stadje, daar bevelen we gezellig met mensen van Pennsylvania die nu hier in de buurt wonen, zij rijden gewoon rond om de velden te bekijken, de vrouw rijdt want haar man heeft deze winter een atackje gehad en mag niet meer rijden van haar.
We rijden verder en gaan nog niet naar de Bryce Canyon dat is voor morgen, eigenlijk zijn we beiden moe maar willen we voor elkaar niet toegeven, denk ik. Om half vier checken we in bij America's best balie in Tropic, het eerst stadje voorbij de Bryce Canyon, 7 mijl verderop. Alles uit de wagen want het is voor twee nachten, en dan gaan we een pint drinken in het enige restaurant, waar we morgenvroeg ook gaan ontbijten. Je krijgt geen alcohol geserveerd als je niet eet, dus wordt het een appetizer, zoete uienringen in deeg, gelukkig kennen we die al van een eerdere keer en dan eindelijk een bier: cuttrouth pale Ale voor Dirk en black somthing voor mij. Dirk gaat verder het stadje in, 430 inwoners, en ik wandel terug naar de kamer waar ik even de ogen sluit.
Een weldoende douche en pic nic met de rest van de kip en slaatjes van gisteren maakt ons terug in orde, de zon is verdwenen achter de wolken en de temperatuur is dragelijk. Nog wat TV zien en zo al doende in slaap vallen.Read more