Bezoek aan de Ethnische Yao en Dong

Vandaag mochten we uitslapen, we worden gewekt om 8,30u natuurlijk ben ik om 7u klaarwakker! Gisteren maakten we al kennis met Michael onze nieuwe plaatselijke gids.
En deze morgen begon hij de dag met water uitdelen, dat wil zeggen dat we heel veel gaan zweten. De voorspelling is 29° en 20% regenvoorspellling.
Onze tocht uit Guilin vertrekt om 10u en we rijden naar de bergstreken van de autonome regio van Guanxi, bekend om haar etnische minderheden. De bergen herken ik van Vietnam en Thailand en van de grenzen zitten we niet ver af. We zien hier ook veel lotusvijvers, ze worden hier gekweekt om te eten.
We rijden door het echte platteland, geen stuk grond is hier ongebruikt! Theestruiken, rijstvelden, lotusvijvers,groentenvelden enz...
Na een korte plaspauze (in een goot met lopend water) waren we op 2,5u bij de Yao, het dorp dat wij bezoeken heet Ximen en ligt buiten de platgetreden paden. De Yao vrouwen zijn herkenbaar door hun lang, lang haar. Wij eten daar plaatselijke specialiteiten, zeker geen hond want die wordt vooral in de winter gegeten omdat dat voedsel warmte geeft in het lichaam.
De honden zijn speciaal gekweekt zoals wij varkens of kippen kweken, het is een soort bastaardhond niet te klein of te groot.
De Yao's geloven in lange dingen, in Thailand zijn het lange nekken hier is het lang haar. Alleen als ze 1 jaar worden dan wordt hun haar afgeschoren. Als ze 18 zijn wordt het nog eens geknipt en dit haar wordt bijgehouden. Alle haar dat evt bij het kammen in de kam blijft of bv bij het wassen wordt ook bijgehouden want dit haar betekend hun lang leven.
De Yao's zijn door de eeuwen heen steeds verjaagd daarom zitten ze nu nog steeds (veilig) in de bergen, zij zijn blij om buitenlanders te ontvangen want wij worden beschouwde als wijze mensen, waarschijnlijk komt er weinig gevaar van ons.
De plaatselijke keuken was lekker maar op het oordeel van de tafelgenoten kan je niet vertrouwen, wat de ene lekker vindt is voor de ander vies, en omgedraaid.
We wandelden daarna naar het yao dorp, dit waren de red Yao volgens de hoofdkleur van hun kledij. We kregen een lied maar moesten er ook een zingen, dan een dansje samen en toen kamden zij hun haar dat tot op de grond komt. Het haar van hun jeugd en dat uit de kam komt wordt bijeengebonden in een staart. Deze wordt verwerkt in hun kapsel. Als ze hun haar bedekt hebben zijn ze ongehuwd, met onbedekt haar maar wel als tulband gekapt is gehuwd zonder kind. Met zo'n bobbel op hun voorhoofd hebben ze wel een kind.
Ik kocht een tasje voor 20 Yuan dat achteraf goed betaald was want het was machienewerk!
Terug naar de bus werd ik begeleid door een Yao, maar dat was niet echt uit vriendschap want toen ik niets meer kocht of gaf was ze boos, zelfs toen de bus wegreed keek ze kwaad naar mij de anderen lachten. Bij het instappen knepen ze nog even in de billen van de mannen.
De terugweg was langs dezelfde weg want in de bergen zijn niet zoveel wegen. Men is nu een autostrade aan het bouwen en de bruggen over de valeien worden gemaakt zoals wij eens op YouTube zagen: eerst de steunpilaren, en het wegdek wordt ergens anders gegoten en er dan opgeschoven, spectaculair! De autostrade zou eind dit jaar af (moeten) zijn!
We rijden langs de Chin rivier die een mooie grijsgroene kleur heeft, het is heel de tijd nevelig door de vochtige lucht en het is 29°. Dat voel je als je de aircobus verlaat.
Na 17u is het koeler en begint men terug te werken op de rijstvelden het is nu de periode dat de velden opgeruimd worden dus zien we overal vuurtjes. Dit is geen afval maar dorre rijststengels. Betreffende afval valt het hier goed mee! Niet alleen in de steden maar zelfs hier op het platteland wordt alles apart verzameld. Bij ons in het dorp wordt meer op de grond gegooid dan hier!
De Dong is het volgende volk dat we gaan bezoeken om het avondmaal samen met hen te nemen, een soort van lopend buffet, de mensen hebben gekookt voor ons, iedere familie afzonderlijk het is een beetje zoeken en vergelijken maar het was heel plezant. We konden niet met elkaar praten maar je kon knikken en duim opsteken en van tafel tot tafel wandelen.
Daarna een liedje en een dansje, je kreeg glaasjes drank in je mond gegoten tot je geld gaf.
Het werd afgesloten op het terras van het hotel op 10' wandelen.Read more