Dagje Dubai

Vandaag bezochten we Jumeirah beach met beste fotoshoot op de burj Al Arab, Jumeirah Palm eiland, Atlantisch aquarium, burj Khalifa ‘at the top’ en burj Al Arab golden bar.
De uitgebreide versie:
Goed geslapen want hier was de airco geruisloos, om 6u wakker en even tijd om mijn Thai Chi te doen. Om 8,30u de bus in naar een juwelier, even koopje doen en na lang afbieden gewenste prijs bekomen. Investering?? Maar wel mooi!
Dan naar Jumerai palmeiland.
Jumerai naar de wijk genoemd, een ronde golfbreker van 11 km errond en deze staat vol hotels. De palmbladeren zijn villa’s. Het opspuiten door Jan De Nul is klaar maar er wordt nog driftig gebouwd. En men is van plan zo nog 2 palmeilanden te bouwen!.
We reden naar het Dubai Aquarium in hotel ATLANTIS op de top van de palmboom. Het was een uitbeelding van het verdwenen Atlantis, mooi maar niet zo groot, ik denk dat het aquarium in de Mall groter is. We hadden dus nog tijd over om naar de golfbreker te wandelen aan de zeekant, zodat we het hele hotel konden fotograferen. Het hotel zelf was wel toegang verboden.
De bus rijdt dan terug naar ons bescheiden (?) hotel maar wij werden afgezet aan de Dubai Mall omdat we privé tickets, via internet hadden gekocht, voor de sunset om half vier in de burj Khalifa. De groep ging pas om 8u.
We zagen een auto met nummerplaat 92, Alpay had ons eerder verteld dat voor de Emirati niet zozeer de wagen een status symbool is, want dat kan iedereen betalen van hun stand, maar wel de nummerplaat met zo weinig mogelijk cijfers! (Alpay schatte deze plaat op 750.000)
We gingen eerst onze tickets afhalen en kregen ze zonder moeite en zonder ons paspoort te laten zien! We zien waarschijnlijk betrouwbaar uit.
We hadden enkele uurtjes vrij te spenderen en probeerden dan maar eens rond de hele waterpartij te wandelen. Vlugger gezegd dan gedaan want men was er op sommige plaatsen duchtig aan verfraaiingswerken bezig en het was ook veel groter dan gedacht. De temperatuur was aangenaam ook al was het een uur of twee, ik schat zo’n 26 graden.
Bij ‘pain Quotidien’ lunchten we en dan begonnen we aan de way to the top.
Gelukkig geen aanschuiven en vlotjes naar boven, foto’s nemen binnen en buiten en dan een strategische plaats innemen aan het raam. Op de grond want banken zijn er niet, het is de bedoeling dat je maar een half uurtje daar blijft!
Maar rond zonsondergang blijven de meesten hangen. De zon zakte gestadig maar een 10’ vóór het moment suprême zakte ze in de wolken boven zee! Allé dan maar wachten op de duisternis om ook mooie foto’s te nemen.
Het naar beneden gaan werd een probleem met zoveel volk! Eerst 15’ aanschuiven en dan werden we met 10 mensen uit de wachtrij geplukt om via de privaat liften van de bewoners naar beneden te gaan. Speciale oplossing en stiekem, we zagen de private overloop met kunstwerken en dure materialen van de 123e verdieping.
Terug in de Mall moesten we nog twee uur zoekmaken tot we de groep zouden vervoegen, gelukkig vonden we buiten nog een zitplaats waar we niet moesten dineren, een ijsje en een potje thee was voldoende en prachtig zicht op de burj Khalifa.
Tegen dat iedereen na hun bezoek beneden was waren wij er ook, vlug mooie sandaaltjes aan en Dirk zijn nieuwe schoenen, gisteren gekocht, en we waren klaar om naar burj Al Arab te gaan. Voor de groep was gereserveerd om in de golden bar 2 cocktails te drinken. Speciale excursie, met alcohol! En golden is letterlijk te nemen: ofwel was alles dat blonk goud of goldplated!
Ontworpen door een Finse architect met Finse materialen die per containers werden aangevoerd. Het lijkt ook een schip met bol zeil, en dit is in echt zeildoek gemaakt.
En zo stapten we in de wereld van de hele rijken! 12.000€ voor een suite. De prijzen van eten en drinken staan zelfs niet vermeld op het menu!
De shuttle service zijn Rolls-Royce en Ferrari, helikopter kan ook want er is een aangebouwde landingsplaats waarop Agassi nog gespeeld heeft, waarschijnlijk bij de opening in 1999.
Schrijdend over Versati tapijten stapte daar een gezelschap van 16 Belgische toeristen binnen, netjes gekleed maar niet op sandalen of sportschoenen.
Lichtjes onder de indruk genoten we van de cocktail en het uitzicht, en na een rondje foto’s nemen stonden we in een lekker Hermes geurtje, ja echt, terug buiten. Dat geurtje kwam van de zeep en handlotion in de damestoiletten ;-)
Terug in de bus begon de gids te zingen:’Back to live’ en iedereen sprong in met ‘back to reality’ naar een beroemde song. Allé tegen middernacht terug in het hotel en de oogjes vielen na de drukke dag al vlug toe.Read more