At sea, voorbij België

Klok een uurtje terug zodat we weer aansluiten bij de EU, dus wakker om 7,30 ipv 6,30u.
Na het uitgebreid ontbijt beslissen we in de rustige Viking Crown lounge te gaan zitten waar we een mooi uitzicht hebben, er is echter veel mist dus meer dan de eeuwige wandelaars die hun km's doen is er niet te zien. Het is 20 graden maar door de beweging van het schip kan je niet echt van het zonnetje genieten.
Tegen11u beslist de amusement manager onze rust te verstoren met een spelletje dat veel lawaai meebrengt. We zitten samen met Nederlanders die hetzelfde zeggen als wij: waarom moet men de enige rustige plaats ook nog storen met hun Amerikaans (overdreven) lawaai!
Ik maak van de gelegenheid gebruik om nog eens een toer door het schip te maken en te genieten van alle bedrijvigheid, servetten en handdoeken vouwen, yoga, verkoop in de shops enz. Even reserveren bij My Time om 8,15u voor het laatste diner aan boord en als ik terug in de Viking kom is het spel gelukkig ten einde.

Ik raakte aan de babbel met een pinacle member, iemand met meer dan 600 cruise nachten.
Een weduwe uit Fort Lauderdale VS, de grootste vertrekhaven van cruise schepen.
Toen haar man overleed werd ze ziek van verdriet en toen ging ze voor de eerste keer op cruise voor 5 dagen om haar zinnen te verzetten. Dat viel zo goed mee dat ze na een maand een volgende cruise boekte en weer een en weer een!
Op 3 jaar tijd zit ze nu over de 700 cruise nachten. In het begin waren de cruises spotgoedkoop, goedkoper dan thuisblijven zei ze.
Zo heb ik een groot deel van de wereld gezien voor ik doodga en op een veilige manier, was haar devies!
De lunch in Windjammer is een echt taarten orgie! Heel de middenblok is gevuld met allemaal verschillende taarten. We eten een gezond middagmaal en een heel ongezond nagerecht: zoveel taart als je opkrijgt.
Aan het zwembad is het aangenaam zitten en tot een uur of vier lezen en zwemmen we. Dan komt er een frisse wind op en de zon verdwijnt even dus terug naar de Viking Crown lounge waar nu ook bediening is aan de bar en we onze laatste Mai Tai nemen van de reis.
Ondertussen hebben we José van Nicaragua een extra gegeven in de enveloppen die daarvoor bestemd zijn en ook Richie en Natalia krijgen van ons een extraatje voor de goede zorgen en vooral de extra nagerechtjes en kroketjes, ook de leuke babbels waren interessant.
Rond 6u zijn we aan de Belgische kust er is veel wind en mist.
De farewell show moesten we vroeger verlaten omdat de tijding slecht gepland was door mij. Je ziet toch dat men al bezig is met grote opkuis voor de volgende passagiers.
Nog even langs het centrum om daarna af te zakken naar de kajuit om in te pakken, om 11u moeten de koffers in de gang staan en dat halen we net.Read more