Satellite
  • Day 15

    Touched by an Angel

    July 5, 2008 in Canada ⋅ ☀️ 23 °C

    De afgelopen dagen hebben we rondgehangen bij de Niagara falls. Een spectaculair stukje natuur ( 1 van de 10 wereldwonderen) en als je met de rug naar Niagara staat en de watervallen inkijkt, is het als door een Engel aangeraakt, zo mooi, groots, imposant en
    wonderlijk. Tegelijkertijd is het ook weer zo groot dat, net als dat geldt voor de Grand Canyon, je als mens net weer te klein bent om het hele wonder echt op zijn merites te kunnen
    beschouwen. En hoewel zo toeristisch als de neten, hebben we ons ook in de “Maids of the Mist” gewurmd. Via een lang betonnen gang met regelmatig uitzicht op de Falls wordt
    je naar beneden de Gorge in geleid. Daar mochten we in een tent met z’n drieën op
    de foto tegen een blue-wall, waar ze dan op de terugweg heel leuk de falls hebben ingemonteerd. Zo leuk, zo’n onechte foto, met een beeld van de falls op een moment dat je het zelf niet hebt gezien (hoe zouden ze dat doen als het regent of sneeuwt, zou de foto dan wel worden aangepast, of sta je dan met je skipak aan tegen een achtergrond van een zonnige fall?).

    Daarna krijg je allemaal een blauwe regenponcho tot aan de knieën en word je als vee via een openluchtgang naar de boot geleid. Op zich is dat wel weer een kolderiek gezicht, 200 smurfen op weg naar de waterval-safari. Maar op de boot wordt alle ongein weer goedgemaakt, want de boot vaart tot vlak onder de waterval en daar voel je de werkelijke kracht van het water en de fall.

    Het monsterlijke is wel dat als je met je gezicht naar de falls toe staat, je je echt in de natuur waant, maar draai je je om, dan is gelijk weer helder wat er gebeurt als mensen (en geld) bepalen hoe de omgeving er uit ziet. Allemaal tacky restaurants, ketens als Planet Hollywood (van de cultuurgigant Schwarzenegger), Ripley’s believe it or not, allyoucaneat chinese, and so on).

    Ons `bed and breakfast plekje was wel weer wonderschoon. De gastvrouw was een iets te rumoerige, bij vlagen dove, kaugomkauwende dame, die bij haar laatste bezoek aan de kapper had gevraagd om dit keer met de ogen dicht geknipt en gekleurd te mogen worden. Maar op een of andere manier wist ze je wel gelijk in te pakken. En bij het ontbijt zou haar echte talent blijken:wat een lekker ontbijt! Vers fruit salade, eigen gebakken cake, blueberry-muffins, eigen gebakken pannenkoekjes, wafels met frambozen, gevulde frenchtoast, eggs om toast..........te veel en te lekker dus.

    En ze was helemaal gek van Robbie. Zo erg zelfs dat ze de volgende dag een cadeautje had gekocht voor Robbie (dus nu hebben we nog een knuffel, daar hebben we alleen al een
    koffer voor nodig).

    De dag daarna heeft onze Engel de dierenwereld “aangeraakt”. Eerst had ze een ontmoeting met Vlinders, daarna wreef ze een dolfijn over zijn bol en verwende hem met vis, waarna de beren zijn gevoerd en uiteindelijk de herten met tientallen om haar heen sprongen om vooral voer uit haar handjes te eten.

    ‘s Avonds heb ik de keus voor een een chique restaurant op een grote wijnboerderij (stikt het hier van, ‘t is net Frankrijk) aan mijn neus voorbij laten gaan. Door die keus eindigden we in een zeer vaag Italiaans restaurant (we hadden ook gewaarschuwd moet zijn door aankondigingen op het bord als: Pizza Zorba the Greek, tortilla’s with any sauce, new!! fish and chips)

    Erica en ik hebben allebei een past besteld. Nog steeds hebben we eigenlijk geen idee wat het nu was en wat het te maken heeft met Italië....Nee, ‘t was ook niet lekker.

    Oh Ja, en het dorpje waar we sliepen (Niagara on the lake) laat maar weer eens zien dat hier ook schattige oude dorpjes bestaan.
    Read more