Srfin Surfin Surfcity

Vandaag een lange ruk van Charlotte naar Surfcity gemaakt (200 mijl). Dwars door het Amerika van alledag. Grotendeels zonder snelwegen en dus over plaatselijke weggetjes door nietszeggende dorpjes. En dan zie je wat het echte Amerika is op een zaterdag:

- Uiteraard de garagesale/yardsale: Op allerlei plekken hebben mensen hun overtollige waar in de tuin gelegd en bieden het te koop aan. Een soort koninginnendag-markt in je eigen tuin.
- Carwash: Dames staan langs de weg met grote stukken karton met daarop geschilderd “Carwash”. Uiteraard met de bedoeling dat ze voor een habbekrats de auto wassen. We hebben maar niet gevraagd wat het kost om een SRV-wagen te wassen
- Car-sale: Hoewel je soms door schier oneindig landschap rijdt en er af en toe iets van bewoning lijkt (een paar omgebouwde sta-caravans, een Antebellum villa, een paar bungalowtjes) heeft een klein dorp dan ineens een flink aantal tweedehandsautohandels met elk een grote parkeerplaats met honderden tweedehands auto’s, trucks, campers en grasmaaiers. Uiteraard alles uitbundig versierd met vlaggen en rood-wit-blauwe glimmende slingers (en ongetwijfeld een slikkie verkoper, met vies hemd met puntkraag, vet haar, mondgeur, van opzij gekamt nattig haar, iets hoog-water-pantalon, pens, witte sportsokken, colbert met glimmende ellebogen en een peuk...maar dat fantaseer ik er bij).
- Pre-loved house: oftewel tweedehands huis te koop. Dan staan er op een veldje enkele tientallen volledige opgebouwde houten huizen. Die zijn dan van hun oorspronkelijke plek afgehaald en staan nu te wachten op een nieuwe eigenaar. Geeft het woord huizenmarkt gelijk weer een nieuwe betekenis.
- de meest vreemde ondernemingen: fabriek voor grote stenen dieren (giraffes, herten, beren, struisvogels, zebra’s), kaarsenfabriek, fabriek voor toupetten, lieveheersbeestjes kwekerij, kappers voor military-haircuts.
- Commercial strips: in groter plaatsen is aan de ingang van het stadje een bijjna eindeloze strip van lelijke handel in van alles. Maar toch voornamelijk: Wendy’s, BurgerKing, Holiday-Inn, Macdonalds, Wafflehouse, House of Omlettes, Tacobell, Dollargrand, BP, all-you-can-eat-chinese, sleezy motels, Foodlion, Subway, Walmart, Donutshop, Dairy Queen, Piggly Wiggly, Hardy’s, Ardy’s, iHop, Applebee’s, Sears, JC Peny, Bestbuy, Shell, Kentuky-fried chicken, Motel6, Pappa luigi’s, Pizzahut, etc, etc. En dat is geen verzameling van allerlei zaken gedurende 200 mijl, maar een opsomming van wat er op 1 enkele strip te vinden is.

We hebben nog wel een lange tussensop gemaakt in Wilmington. Een mooi zuidelijk stadje met een prachtige houten havenboulevard, veel winkeltjes in oude industriepanden, veel cafe’s en restaurantjes en mooi North-South-huizen (je kent ze wel, houten huizen met een puntdak, in zachte kleuren geschilderd met aan de voorkant zo’n porch met een schommelbank en in de tuin een grote hangende boom).

Nu zitten we in Surf City. Of althans, daar vlak bij. ‘T is niet de mooiste camping waarop we staan (niet meer dan een veld met campers), maar het strand ligt op nog geen 50 meter van onze camper. Een prachtig strand, de zee is al lauw, miljoenen schelpen en je kunt eindeloos ver kijken, zowel over de stranden als over het water. En in de duinen staan echt jaloersmakende houten huizen. Hoog op palen gebouwd, zodat er maximaal uitzicht is over de Oceaan.

We staan met onze campers wel een beetje dicht bij de enige weg van het eiland. Dus tot nu toe voelt het nog niet heel erg rustig. Maar dat kan de zaterdagavond-drukte zijn.

En Robbie wil maar 1 ding......de zee in en zandkastelen bouwen. Vanmiddag is ze met broek en al de zee ingerend, zo mooi vond ze het.
Dus morgen gaan we STRAND doen.Read more