Fascinerend Varanasi

Holy Varanasi, stad aan de Ganges! Een wereld trekt hier elke seconde voorbij. Zeer druk, veel kleuren, viezigheid, armoede, vele ambachten, verdwalen in de smalle steegjes, spiritueel. En veel koeien die het verkeer ophouden. Ook voor fotografie een walhalla.

Varanasi is een van de oudste levende steden ter wereld (per dag valt de stroom 4-5 keer uit) en een echt pelgrimsoord. Honderden hindoes wassen, in de zeer ernstig vervuilde 'Moeder Ganga', hun zonden weg.

Varanasi staat ook bekend om zijn open crematieplaatsen, de 'Burning Ghats'. Sterven in Varanasi is voor Hindoes het hoogst haalbare. Geen reïncarnatie maar naar het Nirwana.

Vierentwintig uur per dag en zeven dagen per week worden hier bij twee ghats aan de oever van de Ganges lichamen gecremeerd. 300 tot 500 per dag (!). Met veel respect en eerbetoon. Zeer religieus. Kalm en in rust valt me op. Leven en de dood zijn hier in elkaar verweven.

Het is een vrij te aanschouwen schouwspel van knapperende vuurtjes (per crematie 200 kg hout) en grijze rookwolken. Met daaromheen koeien, honden, veel viezigheid en Indische families. Het ruikt er niet onaangenaam door de balsems die gebruikt wordt.

Een crematie duurt ongeveer drie uur. Het is mannenwerk en er gaan tientallen rituelen aan vooraf. Een overledene wordt o.a. op een bamboe stretcher en in een doek met versiering door de smalle straatjes naar de Burning Ghat gebracht. Het is regelmatig uitwijken voor deze stoet. De mannelijke afgevaardigde (vaak een zoon) scheert ter plekke zijn haar af en wordt door de priester geinstrueerd. Deze afgevaardigde start het vuur met een eeuwige vlam. Na afloop worden de onverbrande botten samen met het as in de Ganges gegooid en het vuur geblust met Ganges water. De goudzoekers (laagste kaste) staan in het water klaar om sieraden met hun blote handen uit het water te zeven.

Je kijkt er naar en bent stil. Probeert het in je op te nemen.

Twintig meter naast de verbrandingen zie je mensen baden in hetzelfde water. Niet alleen baden, ook wassen, tandenpoetsen, drinken, bidden en zwemmen. Ongelooflijk. Vandaag zag ik voor het eerst vier blanke Westerlingen, inclusief kind een 'heilig' bad nemen. De toekijkende Indieers snapte er niets van en stonden net als mij vol verbazing te kijken. Ik heb daar een mooie foto van.

Overleden kinderen, zwangeren, overledenen aan een slangenbeet en misdadigers worden overigens niet gecremeerd. Zij worden, verwikkeld in een doek en zware steen in de rivier afgezonken. Klinkt wreed, dat is het niet. Het geloof is hier sterk.

....Tijdens het aanschouwen van deze facinerende rituelen vanaf een hoger gelegen platform staat er een Indieer naast mij tegen een muur aan te plassen, doet onder me een koe zijn behoefte op straat, word ik aangesproken voor een boottocht en vechten drie straathonden om een stuk brood. De werkelijkheid is nooit ver weg in India :).

Wordt vervolgd.Read more