Penang Hill

Rustig aan vandaag. We gaan met de bus naar Penang Hill. Op zich geen probleem zou je denken. Vijf minuten lopen naar de halte, wachten op bus 204 en gaan. Kosten RM2. En gaan betekent dus bijna bij elke halte stoppen, om de paar meter op de rem vanwege de drukte (ondanks dat er soms 3 banen zijn). De bus zigzagt door Georgetown en komt na zeker vijf kwartier aan bij Penang Hill station.
En dan denk je in de rij te gaan staan voor een kaartje. Nou dat gaat 'm niet worden, chaos overal en een wachttijd geschat van ruim 1,5 uur. Dan met je ticket weer in de rij om in de kabelbaan te mogen. We zien ervan af en gaan de uitdaging aan om naar boven te lopen. We worden vreemd aangekeken want het naar boven lopen zou tussen de 2,5 en 3 uur duren. We nemen eerst iets te drinken en gaan dan op pad. De top ligt op 833 meter hoogte. Dus best een uitdaging.

Meer dan eens denk ik eraan om op te geven. Wat is dit zwaar. Onmogelijke traptreden, de warmte, het bospad wat wel iets weg heeft van Mossy Forrest en de laatste zigzag 800 meter. Grrrrr, wat een wandeling. Boven aangekomen tikt de klok kwart over drie aan. We hebben er inderdaad drie uur over gedaan. Hier horen we ook waarom het zo waanzinnig druk is vandaag. De Maleisiërs hebben twee nationale feestdagen!

Na een half uur beginnen we aan de terugweg. Het advies is om de Jeeps trail te nemen. Wat we op dat moment nog niet goed beseffen is dat vijf kilometer downhill een aanslag op je knieën is. Stukken met meer dan 30% helling is zwaar. De brillangoeren onderweg kunnen het afzien bijna niet compenseren. Even voor zes uur staan we beneden bij de Botanische tuin. Hier gaan we op zoek naar een bus richting Komtar (winkelcentrum). Te moe om er vanavond nog op uit te gaan nemen een snelle hap van Mc Donalds, zelfs dat gaat niet op, te moe.Read more