Dag 11 - Gili Gede chill sessie

Na onze marathons van de afgelopen dagen, was het hoog tijd dat we wat gas terug nemen. Dat hebben we dan ook gedaan op Gili Gede. Dit is niet eentje van de drie bekende Gili's, maar wel eentje van de tientallen andere Gili's (Gili betekent "klein eiland" ) waar toerisme nog praktisch onbestaande is.

Om op Gede te geraken moesten we: een vliegtuig nemen vanuit Surabaya, een rit van 1,5 uur overleven om dan nog twintig minuten een mini bootje te nemen. Het was dus nog even reizen naar dit afgelegen eilandje. Onze chauffer was Raka, de hippe boy van het familieverblijf waar we slapen op het eiland. Hij gedroeg zich als een racepiloot op de kleine baantjes met als resultaat dat Eva haar ontbijt weer voorbij zag komen. Met wat frisse zeelucht was het echter snel opgelost.

Het boottochtje was al meteen ongelooflijk mooi, zeker als je het vergelijkt met de hectische chaos van Jakarta. Je zag er hoe klein het eiland was en hoe weinig volk er woont. Héérlijk.

Thamarind Gili Gede is de naam van onze verblijfplaats en bestaat uit: een houten huis met drie kamers, drie bungalows, enkele tenten, een overdekte eetplaats en een eigen strand. Het lijkt wel een kleine stukje paradijs. En er is helemaal niets te doen! Net wat we nodig hebben.

Na een plonsje in het helder, blauw water, besloten we om meteen al het eiland te ontdekken. Zo'n klein eiland, dat zouden we wel vlug in kaart brengen, niet? Dit bleek toch een grotere kluif dan verwacht, want na een bergpadje te zijn ingeslagen, begon het donker te worden en we wisten niet meer de weg terug. Daar stonden we dan. Op een berg. Met enkel onze zwemkledij aan. Resultaat: een goed beeld van het eiland, maar ook een grote kras op mijn buik en enkele ontmoetingen met de enorme rosse mieren hier op het eiland.

Na zo'n trektocht ploften we in onze bedjes en sliepen we ergens halverwege voor we de matras raakten...Read more