Mansilla de las Mullas

Dag schatjes van patatjes,

Dag 6 en ik leef nog. Je houdt het niet voor mogelijk maar weer bijna 40 kilometer gestapt! In het vervolg heb ik geen auto nodig maar gewoon te voet. Aloewel ik hou er niet van om boodschappen ofzo te dragen. Zag dit dus maar niet tegen mijn baas.

Vandaag heb ik wel voor de eerste keer mijn (goede) muziek gebruikt en het voelde aan alzof we drugs hadden ingenomen (niet dat ik daar iets van weet maar tis van horen zeggen e mama). We voelde onze voeten niet meer en we liepen alzof we koreanen achterna zaten (dat was ook zo). Dankzij de muziek hebben we ook het volle trakect kunnen uitlopen. Goed he.

Maar nu zitten we in een albergue met ongeveer 28 man. Echt geloof me ik heb geen goedting om te slapen. Ik weet nu al dat dit onbestaande zal zijn. Ik krijg ook een dejavu gevoei maat jullie weten wel waarover ik het heb nietwaar.

Maar allee we gaan weer eens "lekker" gaan slapen en je hoort me morgen wel als mijn vorten van mijn benen vallen 😭
Doetjes!!! XxxRead more