Puerta de Valcarce

Dag dag composteleanen,

Omg, hoe langer deze reis duurt hoe meer ik me soms afvraag: waarom deze marteling :p. Weer hebben we lekker veel gestapt en tot mijn frustratie toe eerst nog wat zitten ronddolen. Deze morgend waren we met "goede" moed vertrokken. Ik zet het tussen haakjes want zoals je ziet vertelt mijn gezicht duidelijk een ander verhaal. Dit komt allemaal door die ene ronkende rus. Zelfs mijn oordopjes hadden het op een lopen gezet! Ik werd echt helemaal gek van die mens. Dat is snurken met een geluidversterkende bas bij.

In iederegeval begonnen we met stappen. Hoe kan het ook anders. Twas niet dat we de taxi pakten ee (soms wens ik dat wel). We begonden de wandeling helemaal aan de rechter kant van de stad. We volgde mooi alle pijlen richting het centrum... Om dan terug te gaan naar de richt van waar we vandaan kwamen. Ik voelde me wel een kieke want we hadden die pijlen de dag ervoor al gezien! Natuurlijk was papa onderweg wat slaap aan het inhalen dus voor hem was alles precies nieuw. 2 km lang heb ik mijn kas zitten opvreten.

Nu skippen we wat door naar het laatste stuk van de dag. (ertussenin was even saai als het zien van groeien van gras, best intressant dus). We kwamen tijdens onze wandeling een vriendelijke Serviër tegenen die, na hij wist dat we belgen waren, wou vertellen over tennis en gofin (of hoe zijn naam ook is. Ik ben al blij dat ik die van mezelf kan schrijven). Het was niet dat we veel weten over tennis, we stonden daar met onze mond vol tanden, waardoor we de supermarkt waren ingedoken.

Zoals altijd rond ik af met iets belagelijks dus dat is dan weer geslaagd als je bovenstaand teksten leest.

In ieder geval sagriatianen, ik ga julkie een goede nachtrust toewensen en tot morgen!Read more