Schrijnend

Inmiddels mogen de cliënten al negen weken geen bezoek ontvangen.
In die negen weken zie je de bewoners, sommigen letterlijk, in elkaar zakken, klein worden, krimpen.
Moeilijk om te zien en dan maak ik de bewoners niet eens van dichtbij mee.
Mw is 99, een kleine en fragiele vrouw.
Haar dochter komt dagelijks op bezoek.
Voor de lockdown eet en drinkt mw goed en met enige aansturing zelfstandig.
Inmiddels zijn we negen weken verder, eet en drinkt mw slecht en is ze zes kilo afgevallen., ze weegt nu nog 43 kilo.
Haar dochter, enig kind, kan en wil niet voor het raam of bij het balkon komen om haar moeder toch nog te zien.
Ze trekt dat niet.
Verdrietig om te zien, schrijnend.
Deze mw gaat dood in eenzaamheid van de eenzaamheid.
En haar dochter blijft met een niet verwerkt afscheid en eeuwige rouw achter.
Wat zou jij doen als dit jouw moeder was?Read more