Rijstterrassen waar je u tegen zegt

Na een busrit (3 uur), vlucht (2 uur), wachten op een taxi (1 uur), een taxirit (0,5 uur) en nog een busrit (10 uur) komen we aan in Banaue, een stadje in Noord-Luzon.

De meeste mensen in onze nachtbus starten meteen met een 2-daagse trekking door de rijstvelden waar Banaue zo beroemd om is. Wij zijn gebroken door de lange reis en besluiten eerst maar even bij te slapen. Stiekem hebben we een beetje spijt dat we niet wat langer in het paradijs zijn gebleven en in Manila pats boem in een nachtbus naar het noorden zijn gestapt. Hiken hebben we al zo veel gedaan de afgelopen weken. Maargoed, we moesten wel. Onze vliegtickets waren al geboekt.

Wandelen doen we pas de volgende dag, nadat we met de public jeepney (een fleurig omgebouwd Amerikaans legervoertuig, ze rijden hier overal rond!) naar Batad zijn gereden. In Batad maken we een wandeling naar een uitkijkpunt en naar een waterval. Waar we eerst een beetje sippig zijn omdat we nu in de bergen zijn in plaats van op een prachtig strand, krijgen we al snel plezier in het wandelen. We lopen iedereen eruit, kennelijk is onze conditie ondanks al dat luieren toch op peil gebleven.

Het uitzichtpunt is prachtig, zo ver als we kunnen kijken zien we rijstterrassen, steil tegen de berg aan geplakt. Maar vooral de waterval is te gek. We hebben ons niet ingelezen en verwachten een klein stroompje, maar als we de hoek omslaan worden we verrast door een flink exemplaar. Het water is heerlijk koel in deze hitte en we smikkelen van verse ananas. Genieten!

Met rood aangelopen gezichten van de inspanning komen we aan bij de splitsing. Precies op tijd voor de jeepney terug naar Banaue. Een van de, zo niet de mooiste rijstterrassen ter wereld, Unesco Werelderfgoed? Check!Read more