Steve en Jess

Terug naar het zuiden, op weg naar Durban. Naar de Makro want we moeten iets met dat lekke luchtbed. Tijd om opnieuw de klantenservice van Makro te testen. In de auto bedenken we een plan de campagne: zullen we hem gewoon proberen te ruilen voor een nieuwe? Eigenlijk kunnen we het echt niet maken maar inmiddels kunnen langzaam de dagen aftellen.. over 5 dagen zitten we alweer in het vliegtuig naar Zanzibar! We kunnen ons er nog niets bij voorstellen. Maar goed, terug naar dat lekke luchtbed, een nieuwe kopen voor een paar dagen vinden we ook maar zonde dus we proberen het gewoon. Plus, we schamen ons helemaal niet om wat tientjes van een groot internationaal bedrijf af te troggelen als dat ons reisbudget een handje helpt ;) We hebben het namelijk over een prijs van 1 gemiddelde wereldreis-dag. Terwijl ik in de auto wacht op de parkeerplaats -ik geloof er niks van dat ik met droge ogen dit leugentje kan vertellen, haha!- gaat Thomas naar binnen om het luchtbed te ruilen. Het is er druk en het duurt een minuut of tien voor hij aan de beurt is. Thomas besluit uiteindelijk voor de tactiek te gaan van weinig woorden vuil maken en nonchalant (van binnen wel natuurlijk een beetje zenuwachtig) de doos terugschuiven. Iets met een verhaal dat we niet tevreden waren over de kwaliteit. De medewerkers haalt het luchtbed uit de doos, bekijkt 'm een beetje and... They buy it! Heerlijk als zoiets lukt!

Dan rijden we een stukje terug naar Ballito, waar Steve en Jess wonen. We hebben een paar dagen geleden nummers uitgewisseld met ze na onze gezellige barbecue en cocktails. Toen nodigden ze ons meteen uit om hen te bezoeken, zo spontaan en lief. We besluiten ze te vragen om een kop koffie te gaan drinken. We hebben inmiddels wel geleerd dat juist zulke spontane ontmoetingen je ervaring zo veel leuker maken.

In plaats van een kop koffie nodigen ze ons uit voor een etentje, en we mogen blijven slapen. Het is wat snel maar als we er zijn is het zo gezellig, en praten we zo makkelijk, dat we besluiten te blijven slapen. Buiten stormt het en het gaat die avond onweren, dus een echt bed is zo slecht nog niet.

Het is zo'n fijne en bijzondere avond. We praten honderduit over hun reizen -ze zijn samen naar Brazilië gereisd en hadden daar echt de tijd van hun leven - en onze avonturen. Steve en Jess zijn allebei zo lief, spontaan en geïnteresseerd. Hele fijne bijzondere mensen. Ze vertellen dat ze zich hebben voorgenomen om gewoon spontaan andere reizigers uit te nodigen als het klikt, want ook voor hen een manier om weer even dat vrije leventje te herbeleven. Inmiddels hebben ze namelijk een heel ander leven met hun mega schattige dochtertje Bella, in een gated community in Ballito. Wij herkennen helemaal wat ze bedoelen, en nemen ons voor als wij straks weer thuis zijn ook gewoon onbekende reizigers uit te nodigen als het goed voelt. Niet eens zozeer uit liefdadigheid, ook al is het fijn om te delen als je het goed hebt. Juist ook voor jezelf want het is ZO fijn om nieuwe mensen te ontmoeten, met hun eigen verhalen, avonturen, levens. Over reizen raken we nooit uitgepraat.

Met pijn in ons hart nemen we de volgende dag afscheid. We hebben veel tips gekregen van Jess over de omgeving en de weg terug richting Drakensberg, onze volgende stop. Zin in!Read more