Wulingyan Scenic Area

Vanmorgen mijn spullen weer ingepakt en met koffer en al achterop de brommer van iemand van het hotel naar het busstation gereden waar hij me op de juiste bus heeft gezet. Dat scheelt een hoop vragen en zoeken. De bus reed in ongeveer een uur van Zhangjiajie naar Wulingyuan. Ik had van tevoren uitgezocht waar het Sixx hotel precies lag, en daar dus met koffer heen gelopen. Het hotel was makkelijk te vinden en ik was al snel ingecheckt. Eerst nog maar eens gedoucht en wat anders aan gedaan. Toen naar de ingang van het park gelopen. De ingang is een flink gebouw met Chinese toren. Toegangskaart was 245 rmb en is 4 dagen geldig. Dit in inclusief vervoer met busjes in het park, maar exclusief al het andere. Er staat een lange prijslijst op de kaart van het park.
Inmiddels was de dag al best een eind gevorderd, maar ik dacht laat ik meteen al vast van het park zien. Dus met pasje en vingerafdruk door een poortje en een busje in.
De bus bleek naar de ten-mile-gallery te rijden (een treintje) en dat was eigenlijk niet mijn bedoeling. Ik had gedacht naar de kabelbaan te gaan en daarmee de Tianzi Mountain op te gaan. Nu gaat het treintje naar een punt vanwaar je de Tianzi Mountain op kunt lopen. Dus een kaartje voor het treintje gekocht (38 rmb) en daar een ijsje en water gekocht en ondertussen naar de aapjes staan kijken. Toen aan de klim de berg op begonnen. Ik kwam veel mensen in tegen gestelde richting tegen (naar beneden dus) en af en toe wat kraampjes waar ze ondermeer geschilde komkommers verkochten. Het waren veel trappen steil omhoog. En ik was de enige die de route omhoog liep. Tot bewondering van de afdalende Chinese toeristen. Het waren nu toch wel erg veel trappen. En nog meer trappen, en nog meer trappen. En af en toe uitkijkplatforms met super uitzicht, alleen -zo bleek- vooral tegen het licht in en dus niet goed voor foto’s. Deze route kun je dus het beste in de ochtend doen. Er stonden bij de trappen ook steeds mannetjes die je naar beneden dragen op een metaal/bamboe stoel. Pittig. Maar ik ging dus nog steeds omhoog via nog meer trappen. Al met al heb ik denk ik toch zeker twee uur trappen op gelopen en bij 28 graden en hoge luchtvochtigheid werd dat een zweterige bedoening kan ik zeggen. En alleen maar mensen in tegengestelde richting gezien. Eenmaal boven aangekomen op de Tianzi Mountain was zo’n beetje alles dicht. Er stond een grote Mac Donalds…. En een busje dat naar de kabelbaan reed. Ik heb rond 18:00 de kabelbaan naar beneden genomen, heel mooi tussen de rotspieken door. Vanaf de basis vertrekt er vervolgens een bus terug naar de Wulingyuan ingang van het park.
Eenmaal uit het park in een stoet mensen terug naar het centrum van het stadje gelopen langs een groepje dansende mensen. In de hoofdstraat veel restaurantjes en na een tussenstop bij een pinautomaat gekozen voor een schoon uitziende tent waar ze noodle soep verkochten in diverse varianten. Ik koos voor beef noodles en een banaan-melk drankje. Smaakte allebei goed, alleen ook dit was weer flink pittig. Hunan Chinezen houden van pittig eten.
Bij een supermarktje nog wat flesjes drinken gehaald en toen terug gelopen langs het water tussen luid krekelende krekels naar het hotel. Biertje gedronken en gedoucht.
Het hotel gaf me twee geprinte a4-tjes tekst met voorgestelde routes. Die ga ik morgen maar even doornemen want het is wel handig om wat efficiënter en minder vermoeiend dat park door te gaan dan vandaag. Eens kijken of ik een paar aardige foto’s kan maken.Read more