Busan kultuur

Goed geslapen en pas om 9u uit mijn bed gerold. Mijn eerste bezoek van de dag was het gamcheon cultural village. Dit is een deel van de stad dat op een helling ligt en tijdens de koreaanse oorlog een sloppenwijk was van vluchtelingen. Nog niet zo lang geleden is de volledige wijk gerenoveerd door een bende artisten en er een touristische attractie van gemaakt. Er is een metro station op een kilometertje van het begin van de wijk, dus dacht ik van daaruit te voet te gaan. Had ik op voorhand al geweten hoe zwaar de klim zou zijn dan had ik de taxi genomen.

De wijk is prachtig, vol zeer kleine huisjes op elkaar gepakt met kunstwerken er tussen. Na een paar uur wandelen nam ik de taxi terug naar hotel, om daar in de buurt een zeewier soep met vis en schelpen te eten. Best lekker, maar de graten waren er te veel aan en ze verwijderen met stokjes is een kunst die ik nog niet onder de knie heb.
Het bekendste strand van de stad was mijn volgende doel, wat meer dan een uur op de metro was. Ik heb er tien minuten naar staan kijken tot het mij verveelde en ik een hamburger tent binnen gedoken ben. De vis was reeds verteerd. Wanneer je strand zegt, denk je automatisch aan een dijk met terrasjes, maar hier was enkel de dijk wat ik een zware tekortkoming vind.

Een wandeling langs de kust en door de wolkenkrabbers was als volgende aan de beurt. Onderweg heb ik even gestopt om een foto te nemen van de grote zeemeermin, waarschijnlijk de moeder van die in Kopenhagen. De grootste wolkenkrabbers die ik zag in de verte waren nog in aanbouw, dus deze stad is nog zeker aan het bloeien. Gezien ik goed bezweet was besloot ik te douchen in het hotel voor ik naar mijn finale bestemming ging, namelijk het strand met uitzicht op een grote brug die snachts oplicht als een van de grootste ledshows ter wereld. Het is wel ambetant dat het drie kwartier op de metro is tussen mijn hotel en dat strand. Ik was op tijd om het te zien maar mijn camera is niet goed genoeg om dit te filmen. Het was wel mooi en ik ben niet zeker welke de meeste ledlichtjes heeft, de burj khalifa of die brug. En dit strand heeft wel een rij van café's en restaurants aan de dijk.

Rond 22u30 kwam ik aan op het metro station dicht bij het hotel en ik was doodmoe, maar toen ik een kapper passeerde die nog druk bezig was stapte ik toch nog een café binnen om de rest van dit blog te schrijven in plaats van op hotel. Ik slaap morgen wel uit, het is gewoon wat raar om te gaan slapen als er nog winkels open zijn en de wagons van de metro nog zo vol zitten dat ik niet kan zitten.

De pijn in mijn rug is aanwezig maar te verdragen. Meer dan 28000 stappen gedaan vandaag en ik kan al 3 kwartier rechtstaan zonder kreupel te zijn van de pijn.Read more