De Sahara in

Donderdag laten we de Todghakloof achter ons en rijden we nog verder naar het oosten. De omgeving wordt steeds droger en uitgestrekter. We rijden door stoffige, armoedige stadjes. We passeren vrachtwagens die voller zijn opgeladen dan je voor mogelijk kan houden. Niet veel later laten we de bewoonde wereld achter ons en rijden we over een grote kale vlakte. Overal om ons heen is zand en rots. We passeren een nomadenfamilie. Er staat een tent en dromedarissen. Bij een put wordt water omhooggehaald.
Dan doemen voor ons grote, roodkleurige zandduinen op: de Sahara. De lucht trilt van de hitte en de hemel is strakblauw.
We komen wat meer leven tegen, want het is hier merkbaar toeristisch. Overal worden fossielen en bijzondere stenen te koop aangeboden. Ook musea van dinosaurussen zijn talrijk aanwezig.
In Merzouga aangekomen rijden we over de onverharde, zanderige wegen naar de Riad toe. Hier parkeren we de auto en pakken we een tas in, want we gaan de woestijn in. We krijgen een sjaal om ons hoofd gebonden, als echte nomaden, ter bescherming tegen de zon en het zand.
Een rijtje dromedarissen liggen loom in de zon op ons te wachten. Omstebeurten klimmen we op een zadel, waarna de dromedaris opstaat. Je moet je goed vasthouden, want je wiebelt alle kanten op.
In een karavaan lopen de dromedarissen achter onze gids de woestijn in. De zandduinen zijn onwijs mooi. Je hoort enkel het ploffen van de poten van de dromedarissen in het zand. Er komen een paar quads en 4x4's voorbij gescheurd.
Rustig deinend genieten we van de rust en de natuurpracht. Overal om ons heen is zand. Verrassend genoeg groeien er toch wel struiken en gras.
Na meer dan anderhalf uur lopen doemen er rotswanden voor ons op. De duinen verdwijnen en de grond wordt vlak. Hier staan de tentenkampen. De dromedaris wiebelt weer naar de grond, waarna we met pijnlijke benen van het zadel afstappen. We zijn behoorlijk stram geworden van de tocht.
Er staan sandboards, waarmee we van lage zandduinen af glijden. Snowboarden is wel een stuk leuker.
Hierna krijgen we een heerlijk glas thee, waarna we in een tent een uitgebreide maaltijd krijgen met de rest van de groep.
Na het eten gaan we om het kampvuur zitten en zingen de mannen Berberse liederen, terwijl ze muziek maken met trommels. Helaas is het volle maan, waardoor er minder sterren te zien zijn dan anders. Maar desondanks is de nachtelijke hemel prachtig om naar te kijken. Het wordt steeds kouder en we kruipen in de tent onder een dikke laag dekens.

De volgende ochtend worden we gewekt om de zonsopgang te komen bekijken. Kleumend stappen we het zand van de Sahara in. Langzaam kruipt de zon boven de zandduinen uit en we verwelkomen genietend de warme stralen. Het zand kleurt rood en de schaduwen op de zandduinen vormen een prachtig schouwspel.
We kleden ons dik aan en klimmen weer op onze dromedaris, om de terugtocht te aanvaarden. Traag stappen de dieren in de stilte van de woestijn weer terug naar de bewoonde wereld.
Uiteindelijk komt de stad in zicht. De dieren gaan harder lopen want ze ruiken hun eten al. Onze magen knorren ook, want we hebben nog niet ontbeten. Gelukkig wacht de gedekte tafel ons op en kunnen we direct opscheppen.
Met een volle buik spoelen we al het zand en stof onder de douche af.
Het is een prachtige ervaring geweest en we hebben beide erg genoten van het avontuur.Read more