Vietnam

May - June 2019
Rondreisje Vietnam Read more
  • 13footprints
  • 1countries
  • 27days
  • 90photos
  • 0videos
  • 2.2kkilometers
  • Day 2

    Begin van de reis

    May 9, 2019 in Vietnam ⋅ ⛅ 30 °C

    De allereerste update van de reis naar Vietnam. Let op, het wordt een lang verhaal:

    We beginnen met de reis van Amsterdam naar Ho Chi Minh City.
    Woensdag 8 mei zou mijn vliegtuig om 13:15 vanaf Schiphol naar Moskou vliegen in 3:30 uur. In het vliegtuig zat ik naast een Vietnamese man, die ondertussen al 40 jaar in Nederland woont. Ook hij was onderweg naar Vietnam, en hij vertelde mij het een en ander over het land en gaf mij enkele goede tips.
    Om 18:00 uur landde ik in Moskou, lokale tijd, met een kwartier vertraging. De zenuwen zaten er al in, want ik had maar 60 minuten de tijd voor mijn overstap voor de volgende vlucht naar Ho Chi Minh City. Vervolgens reden we nog een goede 15 minuten met de bus vanaf het vliegtuig naar het vliegveld. Op het vliegveld aangekomen zette ik direct de sprint in, maar bij de eerste beste balie werd mij direct verteld dat ik mijn vlucht gemist had. De Vietnamese Nederlander, een Nederlands meisje, een stelletje uit Ierland en een Vietnamese jongen zaten in hetzelfde schuitje als ik. Er werd direct iets geregeld voor ons en we konden gelijk door naar een volgende vlucht: op naar Bangkok.
    De Vietnamese jongen uitte zijn zorgen over onze bagage: "What gets lost in Asia is lost forever", zei hij. Hier maakte ik mij dus ook zeker zorgen om, maar ik had niet veel keuze.
    Na een vlucht van 10:30 uur landde ik in Bangkok. 4 uur wachten en toen een korte vlucht naar Ho Chi Minh City: eindelijk in Vietnam! Het grapje had me zo'n 7 uur vertraging bezorgd.
    Daar aangekomen werden onze zorgen werkelijkheid: de bagage was niet aangekomen! Bij de lost bagage balie werd ons verteld dat onze bagage nog in Moskou was blijven liggen. Er werden een hoop gegevens ingevuld en toen werd ons beloofd dat de bagage de volgende dag in het hostel of hotel bezorgd zou worden.
    Met de hulp van de Vietnamese jongen kocht ik direct op het vliegveld een Vietnamese simkaart met een databundel. Voor omgerekend €11 heb ik de hele maand internet in Vietnam. Hierna hielp hij mij met het regelen van vervoer naar het hostel met de app Grab.
    De taxirit duurde zo'n 40 minuten door het bizarre en enorm chaotische verkeer van Ho Chi Minh City. Aan alle kanten razen scooter voorbij, de bestuurders onder een regenponcho, onderwijl luid toeterend. Rijbanen kennen ze hier niet: je rijdt waar plek is. Voorrang neem je. Rood licht betekent alleen dat je even afremt, om er daarna alsnog keihard doorheen te rijden. Hoe ik uiteindelijk heelhuids bij het hostel ben afgeleverd is mij een raadsel. En dat voor €4,76.
    Ik ontmoette daar mijn vriend Ruben, hij heeft afgelopen maand rondgereisd in Cambodja. Ook Kees is erbij, hij is de huisgenoot van Ruben.
    Om 21:45 zaten we eindelijk aan onze avondmaaltijd: noodlesoep.
    Na zo'n 36 uur zonder slaap en enorm veel nieuwe indrukken was het eindelijk tijd voor bed.
    Read more

  • Day 3

    Eerste indrukken

    May 10, 2019 in Vietnam ⋅ ☀️ 33 °C

    Een goede nachtrust doet wonderen: ik voelde mij weer stukken beter. Na een bodempje te hebben gelegd van een paar toasts in het hostel gingen we de stad in opzoek naar een tent om echt Aziatisch te ontbijten.
    Het is warm, een dikke 30 graden met hoge luchtvochtigheid, dus het zweet staat direct op je rug. We steken met kop en schouders boven de kleine Aziaten uit. Afentoe steekt er een typisch Aziatische strohoed bovenuit. De straat oversteken is iedere keer weer een levensgevaarlijke opdracht. Zebrapaden en stoplichten worden genegeerd, dus hier heb je niks aan. Het werkt eigenlijk hetzelfde zoals iedereen zich gedraagt in het verkeer: gewoon gaan en voorrang opeisen. Tot nu toe zonder kleerscheuren vanaf gebracht.
    Als ontbijt aten we een heerlijke noodlesoep. Met stokjes kunnen eten is overigens wel een vereiste. Ook de noodlesoep wordt met stokjes gegeten, met behulp van een lepel.
    Na het ontbijt zijn we bij een van de markten geweest. Deze bestaat uit heel veel mini stalletjes met allemaal identieke producten. De looppaden zijn heel smal en er worden je constant producten aangeboden. Alle echte neppe merkartikelen zijn voor een paar euro te koop.
    Hierna zochten we het War Remnents Museum op: een museum over de Vietnamoorlog met de USA. Hier kregen we een inkijkje in de gruwelijkheden die zich in dit land hebben afgespeeld. De doden- en gewondenaantallen zijn ongelofelijk en ook na de oorlog is er de nasleep van een verwoest land en misvormde kinderen door het gif dat gebruikt is.
    Na een verlate lunch van rijst met kip, gingen we weer naar het hostel. De hemel is ondertussen opengebroken en het water stort uit de lucht.
    In het hostel aangekomen vind ik tot mijn vreugde mijn backpack! Ik ben nu helemaal compleet en kan eindelijk weer gerust ademhalen.
    Read more

  • Day 5

    Nha Trang

    May 12, 2019 in Vietnam ⋅ ☀️ 32 °C

    Zaterdagochtend ging de reis naar Nha Trang: een strandstad noordelijker Vietnam in.
    Er werd ons verteld om 7:30 klaar te staan om opgehaald te worden door de bus. We hadden de avond van tevoren tickets via het hostel geregeld voor €11.
    Na (maar) een uur gewacht te hebben vertrokken we om 8:30. Het was een bus met alleen maar ligstoelen. Een boven- en onderverdieping. Zo laag dat je niet rechtop kon zitten. De ligstoelen waren overduidelijk naar Aziatische maatstaven gemaakt. Wij als normaal gebouwde Hollanders moesten er ons met moeite invouwen en konden echt niet zo comfortabel liggen als de overige passagiers. Maar desalniettemin best comfortabel. De rit duurde een ruime 9 uur, voor een afstand van zo'n 425 kilometer.
    Tijdens het rijden gleed Vietnamees landschap langs. Natte rijstvelden met grazende ossen kniediep erin. Op de achtergrond mysterieuze bergen in mist gehuld. Afentoe passeerden we een herder met een kudde schapen of koeien. Boeddhistische tempels worden afgewisseld door verrassend veel katholieke kerken.
    We razen onder luid getoeter langs voornamelijk brommers. Een gezinnetje dat met z'n vieren op een brommer zit is echt geen uitzondering. Langs de kant van de weg zitten verkopers op een kleedje die maaltijden koken.
    Rond 18:00 arriveren we in het hostel. Verassing: de airconditioning doet het niet. Na dit te hebben aangegeven gaan we de straat op om een hapje te eten. Er is een festival gaande en er wordt vanaf zee een enorme vuurwerkshow afgestoken.
    Nha Trang is een erg drukke en toeristische stad. Het wordt de beach capital genoemd. Er is veel geld geïnvesteerd om toeristen te trekken. In iedere straat zie je om de zoveel meter een beautysalon waar je gemasseerd kan worden.
    Er worden veel zeedieren gegeten; kreeften en vissen zitten levend in bakken met water, klaar om voor je ogen gedood en gekookt te worden.
    Teruggekomen in het hostel blijkt de airco niet gemaakt te kunnen worden, het is een dikke 30 graden in onze kamer.

    Na een korte nacht van slechte slaap doen we het zondag rustig aan. We bezoeken de Long Son Pagoda: een boeddhistische tempel aan de voet van de Tray Thui-berg, met een 24 meter hoog, wit Boeddhabeeld. Hierna gaan we naar de Ponagar Towers. Oorspronkelijk werden hier tussen de 7e en 12e eeuw 8 torens gebouwd, maar nu staan er nog maar 4. Het is een heilige plek waar een godin door Boeddhisten wordt aanbeden.
    's Middags nemen we een duik in de heerlijk warme Zuid-Chinese Zee.
    We gaan die avond vroeg naar bed, want er wacht ons een vroege morgen.
    Read more

  • Day 7

    Bai Xep

    May 14, 2019 in Vietnam ⋅ ⛅ 32 °C

    Maandagochtend ging de wekker om 05:00. Een half uur later vertrokken we naar het treinstation. Op de straathoek pikten we nog even een broodje op als ontbijt.
    Bestemming: Quy Nhon, 215 kilometer ten noorden van Nha Trang. Het is een comfortabele treinreis van 4 uur. Wanneer de trein door het stadje rijdt, rijden we aan beide kanten op een halve meter afstand van waar huizen staan. Vanuit de ramen kijken Aziatische ogen ons recht aan. Er rijdt maar 2x per dag een trein door het straatje, iedereen stapt daarom even aan de kant en gaat daarna weer verder.
    In Quy Nhon regelen we direct treintickets voor woensdag voor onze volgende bestemming: Hoi An.
    Hierna nemen we de taxi naar het hostel, wat bij een klein vissersdorpje een stukje ten zuiden van Quy Nhon ligt: Bai Xep. Een heus strandparadijs.
    Het hostel ligt aan een prachtig strand. Vanuit de hangmat kijken we uit op een blauwgroene zee met helder water. Palmbomen en rotsen. Verderop op het water dobberen vissersbootjes.
    Het is een heerlijk rustige plek om even tot rust te komen na de drukte en chaos van de steden die we achter ons hebben gelaten.
    Het is erg gezellig met de andere backpackers die ook in het hostel verblijven. We horen verhalen van mensen die al maanden op reis zijn.
    We slapen in een hut gemaakt van bamboe en een rieten dak. Airconditioning is er niet, dus we slapen onder een klamboe ter bescherming tegen de muggen.
    Vandaag begon ik de dag met een duik in de zee. Er zijn niet veel betere manieren om de dag te beginnen. We luieren wat in de hangmat en zwemmen in de zee. Een rood verbrande huid oplopen hoort erbij.
    's Middags huren we 2 scooters voor 8 dollar. We gaan opzoek naar de secret waterfalls. Deze watervallen schijnen erg mooi te zijn en nog niet bekend te zijn bij het grote publiek. Dit willen ze graag zo houden, omdat er anders een toeristische attractie van gemaakt wordt en er veel schoonheid verloren gaat. Er zijn dus geen borden om te volgen en de aanwijzingen zijn niet erg duidelijk. We scheuren over onverharde paden in the middle of nowhere. Helaas is het halverwege de rit over met de pret: een van de scooters heeft een lekke band. We rijden heel langzaam terug. In het dorpje komen we langs een garage. Engels spreken ze niet, maar de situatie hoeft niet uitgelegd te worden, die spreekt voor zich. De band wordt verwisseld voor €3,80.
    De rest van de avond ontspannen we bij het hostel. We gaan morgen weer vroeg op pad.
    Read more

  • Day 10

    Hoi An

    May 17, 2019 in Vietnam ⋅ ☀️ 38 °C

    Woensdagochtend lieten we het heerlijke strand bij Bai Xep achter ons. We vertrokken om 07:00 met de taxi naar Dieu Tri, vanwaar onze trein vertrok naar Da Nang. Na een uur vertraging vertrokken we eindelijk. Om 15:00 kwamen we na een hele comfortabele rit aan in Da Nang. Hier werden wij opgewacht door de shuttelservice van het hotel in Hoi An: onze eindlocatie.
    Na ons primitieve onderkomen van afgelopen 2 nachten hadden we dit keer een luxe hotel met zwembad geboekt; en dat voor €7,50 p.p. per nacht.
    Bij het hotel aangekomen lieten we gelijk onze vuile was doen, dit was wel nodig na 8 dagen zweten.
    Hoi An staat onder andere bekend om de vele, goede kleermakers. Voor een schijntje kun je hier op maat gemaakte kleding laten maken. Kees en Ruben hadden hier interesse voor, dus we gingen diezelfde dag nog naar een goed aangeschreven kleermaker. Er moesten direct vele keuzes gemaakt worden, maar het lukte om knopen door te hakken en toen we weer naar buiten liepen was er voor beide heren een maatpak in de maak.
    Hoi An staat op de werelderfgoedlijst. Het is een prachtig stadje, met in de binnenstad oude bouwwerken van Chinese, Japanse en Franse afkomst. Heel kenmerkend zijn de lampionnen die in de hele stad hangen. 's Avonds worden deze verlicht, wat een prachtig schouwspel geeft en voor een hele gezellige sfeer zorgt. We sluiten de hitte van de dag af door een lekker koude ijskoffie te nemen en over de nightmarket te slenteren. Door de grachten varen bootjes, van waaruit je de verlichte stad kunt bekijken.

    Donderdagochtend worden Ruben en Kees weer bij de kleermaker verwacht om de pakken te passen. Deze zijn namelijk al bijna klaar. Er moeten wat dingen versteld worden, dus later die middag moeten we nog een keer langskomen.
    Het is erg warm, dus we brengen de dag voornamelijk door in het zwembad.
    We eten heerlijke maaltijden. Een bekende snack zijn de spring rolls: een soort loempia's. De lekkerste hebben we tot nu toe hier op. Ook halen we de beste banh mi's van Vietnam bij een tentje in Hoi An. Dit is een baguette waar verschillende soorten vlees op gedaan kunnen worden; echt een lekkernij. Op de nightmarket halen we een pannenkoek met banaan of mango.

    Vandaag zijn we met een tour naar de Cham Islands geweest. Dit zijn prachtige eilanden, zo'n 16 kilometer uit de kust bij Hoi An. Kees en ik hebben hier in de zee gesnorkeld en Ruben heeft gedoken. Het water is heel helder en op de bodem zien we koraal in de meest bijzondere kleuren terwijl we tussen schitterende visjes zwemmen. Helaas word ik op de boot zeeziek, dus aan het einde van de trip is de lol er voor mij vanaf. De rest van de avond doe ik het daarom rustig aan.
    De maatpakken van Ruben en Kees zijn bezorgd, net optijd voordat we morgen Hoi An weer verlaten.
    Hoi An was de leukste stad die wij nu van Vietnam hebben gezien. Ik heb het er erg naar mijn zin gehad!
    Read more

  • Day 12

    Hué

    May 19, 2019 in Vietnam ⋅ ☀️ 39 °C

    Zaterdagochtend ging de tocht weer verder richting het noorden. Bestemming voor komende dagen was Hué: de voormalige keizerlijke hoofdstad van Vietnam. Rijk aan cultuur en geschiedenis.
    We vouwden ons lange lichaam weer in een slaapbus, waarna we na een 3 uur durend dutje in Hué arriveerden.
    Hué ligt aan een rivier, die de Parfumrivier wordt genoemd. De rivier voert bloesems mee die in het water zijn gevallen, wat voor een heerlijke geur zou zorgen. Aan de rivier ligt de keizerlijke citadel, ommuurd met een 10 kilometer lange muur. Hierbinnen zijn veel oude gebouwen te vinden, evenals de 'Verboden stad'. De Verboden stad is omringd door een 2,5 kilometer lange muur, die binnen het citadel ligt en de verblijfplaats was voor de keizer. Het gewone volk mocht hier niet komen. Tijdens de Vietnamoorlog zijn er veel gebouwen verloren gegaan, maar nog altijd is er meer dan genoeg om de sfeer te kunnen proeven van het keizerrijk in het oude Vietnam.
    Wij bezochten de Verboden stad in de brandende zon met een temperatuur van 38 °C. We zien prachtig gebouwde paleizen, tempels en aangelegde parken.
    Hué staat culinair ook goed aangeschreven en we eten die avond dan ook heerlijk.

    De volgende dag stappen we op de scooter, om de omgeving van Hué te verkennen. Het is 40 °C en we rijden in de brandende zon. Het is ongelooflijk warm en het zweet stroomt van je af. We moeten lange bedekkende kleding aan om niet hard te verbranden. Ook letten we er goed op dat we voldoende drinken, want we verliezen enorm veel vocht. De eerste stop is de Thien Mu Pagoda: de oudste en bekendste tempel van Hué. De tempel bestaat uit een hoge toren en er leven nog altijd boeddhistische monniken. Als we daar zijn horen we de gong van een grote, oude klok die door een monnik wordt geluid.
    Hierna razen we met onze scooters naar de volgende stop: de Minh Mang Tomb. Dit is het graf waar de keizer Minh Mang begraven ligt. Het is een enorm stuk terrein met vele gebouwen en aangelegde meren en parken. Terwijl wij daar de toerist uithangen worden we tot 3x toe door hordes kleine, jonge Aziaten belaagd. In hun ogen zijn wij minstens net zo'n interessante attractie en er moeten vele foto's met ons gemaakt worden. We zoeken verkoeling onder de bomen en eten een ijsje.
    Het is weer tijd om op de scooter te stappen, wat een verademing is, omdat de snelheid voor een aangename bries zorgt. We scheuren over onverharde weggetjes door wilde begroeiing en overleven het chaotische verkeer in de stad. Dit alles uiteraard met een veilige snelheid, zonder ongelukken.
    De airco op onze hotelkamer en een ijskoude koffie zijn de enige manier om nog een beetje af te kunnen koelen.
    Read more

  • Day 14

    Dong Hoi & Phong Nha-Ke Bang

    May 21, 2019 in Vietnam ⋅ 🌧 33 °C

    Via het hotel in Hué hadden we alvast voorbereidingen getroffen voor de volgende dagen. We hadden voor maandag een auto met chauffeur geregeld, die ons naar onze eindbestemming zou rijden, 167 kilometer verder naar het noorden. Halverwege de route maakten we een stop om de Vinh Moc tunnels te bezoeken. Op de scheidingslijn tussen Noord en Zuid Vietnam ligt een gebied waar hevig is gevochten tijdens de Vietnamoorlog. Dit gebied wordt de Demilitarized Zone (DMZ) genoemd. Het land werd hier enorm gebombardeerd, waardoor er heel veel is verwoest. De bewoners van het dorpje Vinh Moc groeven een tunnelcomplex onder het dorp, om te schuilen tegen de bombardementen en gevechten, en wat tevens diende om de Noord Vietnamese troepen te steunen.
    Terwijl het buiten 41 °C is duiken wij de koele, donkere tunnels in om te zien hoe de Vietnamezen zich onder de grond schuil hielden. Krap is het wel, met een hoogte van 1,60m en 1,20m breedte. Claustrofobie moet je echt niet hebben wanneer we ons door de nauwe tunnels wurmen, diep onder de grond en in het donker. Enorm indrukwekkend en onvoorstelbaar hoe het moet zijn geweest om hier soms vele dagen schuil te hebben gezeten. Weer boven de grond gekomen nemen we een hap hete lucht en zetten onze korte reis naar Dong Hoi voort.
    Dong Hoi is een stad aan de kust en een goede uitvalbasis voor het Phong Nha-Ke Bang National Park. Visserij is ook een belangrijke inkomstenbron; we zien veel vissersboten en langs het strand staan vele eetstalletjes waar je kunt gaan zitten om een visgerecht te eten. Op de stoep ligt een zeil waarop visjes liggen te drogen in de warme zon. We sluiten de hitte van de dag af door een frisse duik te nemen in de zee.

    Dinsdag worden we om 08:00 bij het hotel opgehaald om een tour te gaan doen in het Phong Nha-Ke Bang National Park. Dit is een enorm groot park met vele grotten, waaronder de grootste grot ter wereld! Met de geboekte tour bezoeken wij 2 indrukwekkende grotten. De eerste grot die we bezoeken wordt de Paradise Cave genoemd. Men noemt deze de mooiste grot van het park en het is de langste droge grot in Azië.
    We worstelen ons een stuk door de jungle om bij de ingang van de grot te komen. Het is vandaag een stuk koeler dan voorgaande dagen, de hemel is bewolkt, maar algauw zijn we weer nat van het zweet door de hoge luchtvochtigheid. We passeren bananenbomen en meer dan 10cm grote spinnen. Wanneer we in de grot afdalen voelen we een verkoelende lucht en opent zich voor onze ogen het prachtige schouwspel van de diepte van de grot. Enorm hoge plafonds met pilaren en verschillende kleuren druipsteen. Vanwege het laagseizoen is het erg rustig; in de rust van de grot verwonderen we ons over de vele jaren oude schoonheid.
    De volgende grot op het programma is de Phong Nha grot: eentje met een rivier. Om er te komen stappen we in een bootje om een half uur over de rivier tussen groen oprijzende bergen door te tuffen. Op de rivier zijn locals bezig zeewier op te vissen. Aan de oever staan blote kindertjes en een vrouw wast kleding in het rivierwater. Ossen staan tot hun nek in het water om af te koelen.
    We worden door de eveneens prachtige grot geroeid. Het enige geluid is het geklots van water tegen de grotwanden en het geruis van de roeispanen. De grot wordt romantisch genoemd, en dit is niet misplaatst.
    Op de terugweg rijden we door de jungle, tussen groene bergen met de toppen in mist gehuld. De weg is enorm hobbelig, wat niet voor iedereen goed op de maag valt; ik word hier dit keer gelukkig voor gespaard. Onderweg passeren we nog een koe die op een karretje getransporteerd wordt achter een scooter. De mogelijkheden met een scooter zijn oneindig hier.
    In het hotel hebben we geen kamer meer, maar we mogen ons nog wel opfrissen in een douche. Om 21:00 die avond worden we door een nachtbus opgehaald om 's nachts naar Hanoi te rijden.
    Read more

  • Day 15

    Naar Ha Giang

    May 22, 2019 in Vietnam ⋅ 🌧 27 °C

    Dinsdag op woensdag nacht lagen we in de bus naar het noorden van Vietnam: de hoofdstad Hanoi. Een rit van een ruime 500 kilometer. We werden dinsdagavond om 21:00 bij het hotel opgehaald en arriveerden om 05:00 op de vroege woensdagmorgen in Hanoi. Zodra we de bus uitstapten werden we aangeschoten door een reisagent. We hadden het plan om verder naar het noorden te reizen, en deze beste man kon dit voor ons regelen. Er werd ons verteld verderop op de hoek van de straat te wachten, omdat zijn kantoor nog niet open was vanwege het vroege uur. Een paar telefoontjes later deelde hij ons mee dat er een bus was geregeld die om 09:00 vertrok. We aten wat streetfood als ontbijt en namen een ijskoffie om de dag te kunnen overleven na een zo goed als slapeloze nacht.
    Het geregelde vervoer bestond uit een luxe minivan; we hadden het vooruitzicht op een comfortabele reis. Dit idee werd echter al snel bijgesteld. Een van de twee chauffeurs van de minivan ging na 15 minuten rijden op de vuist met de bestuurder van een scooter aan de kant van de snelweg. Een uur later werd hij door de politie aangehouden nadat hij hard door rood licht was gereden. De tocht ging door bergen met scherpe bochten en over smalle wegen. De bestuurders van de bus reden als maniaken en we hadden allemaal sterk onze twijfels of we in gezonde staat onze bestemming zouden bereiken. Na 280 kilometer kwamen we toch zonder ongelukken in Ha Giang aan. Een stad in de noordelijkste provincie van Vietnam. Bekend om haar Ha Giang Loop, een route die op de scooter/motor wordt afgelegd en de mooiste route van Vietnam wordt genoemd: ons plan voor de komende dagen. We verbleven die nacht in een hostel, waar we een aantal medepassagiers uit de minivan tegenkwamen. Een Amerikaans stel en een Engelsman. De Engelsman was alleen en hij vroeg of hij zich bij ons mocht voegen om de route te rijden. Dit vonden wij geen probleem, hoe meer zielen des te meer vreugd.
    Via het hostel huurden we semi-automatische scooters. Voor de komende dagen nemen we maar een paar spullen mee in de dagrugzak, de backpack blijft achter in het hostel.
    Read more

  • Day 19

    Ha Giang Loop

    May 26, 2019 in Vietnam ⋅ ⛅ 30 °C

    Donderdagochtend begonnen we aan de Ha Giang Loop, een tocht van 4 dagen op de scooter. We kregen uitleg over de route en toen trokken we de gashendel open.
    Na 10 minuten te hebben gereden verlieten we de stad en tot onze schrik stond de politie ons daar op te wachten om ons aan te houden; hier waren we al bang voor. Ik werd aan de kant van de weg gezet, evenals Fred, onze Engelse compagnon. Ruben en Kees konden ongezien langs rijden. De agent vroeg om mijn rijbewijs en ik liet hem mijn internationale rijbewijs zien. Na deze even doorgebladerd te hebben gebaarde de agent dat ik door mocht rijden. Fred was niet in het bezit van een internationaal rijbewijs en moest omkeren en weer terug rijden. Na even gewacht te hebben probeerde hij het opnieuw en toen was de politie verdwenen en kon hij zonder problemen doorrijden.
    Na het korte oponthoud rijden we door over de in goede staat zijnde asfaltweg. We zijn in het noorden van Vietnam en de mensen zijn hier een stuk armer, wat ons duidelijk wordt wanneer we door piepkleine dorpjes rijden. We passeren houten huizen op palen. Onder de huizen staat vee en hangt kleding te drogen aan waslijnen. We rijden tussen groene rijstvelden met op de achtergrond oprijzende, groene bergen. In de rivier spelen naakte kindertjes en doen vrouwen de was.
    Naarmate de route vordert worden de bergen hoger en ruiger en verslechtert het wegdek. We ontwijken regelmatig diepe kuilen en op een gegeven moment scheuren we met grote stofwolken over onverharde modder- en zandweggetjes.
    Tijdens een korte stop stap ik de weg af op een akker waar mensen aan het werk zijn. Engels spreken ze niet, maar een glimlach begrijpen ze wel en ze poseren voor een foto. Op rijstvelden stappen ossen moeizaam door de modder om de grond te ploegen.
    Met brullende motoren gaan we bergen op, om daarna weer met een noodvaart de berg af te rollen, door haarspeldbochten manoevrerend.
    Langs de kant van de weg staan kinderen met een brede lach te zwaaien. Soms komen ze aangerend om een high five te geven. Helemaal onschuldig zijn ze echter niet allemaal: midden op de weg staan 3 kleine jongetjes die mij tegen houden. Ze geven een high five, waarna ik kleine handjes aan mijn fototoestel voel trekken, terwijl andere handjes mijn broekzak in willen. Ik geef snel gas om ze achter mij te laten. Verderop staat Ruben, hij blijkt iets te missen. Hij rijdt snel terug en na een boze blik overhandigen de jongetjes met een schuldige blik het gestolen eigendom.
    Het is een ongelooflijk mooi landschap. Wanneer we tussen bergen door rijden openen zich valleien. Langs de steile bergwanden groeit maïs; ieder stukje grond waar iets kan groeien wordt benut. In onze ogen lijkt het onmogelijk om dit te oogsten, maar de bevolking klimt langs de steile wanden met grote manden op hun rug. We zien heel veel kleine kinderen aan het werk. Ze sjouwen met grote bergen maïs of trekken koeien de berg op.

    We doen 4 dagen over de rit van enkele honderden kilometers. We slapen 3 nachten in dorpjes op de route. Afgezien van de backpackers die hier komen om de route te rijden zijn hier geen touristen.
    De 2e dag rijden we samen met het Amerikaanse stel die we ontmoet hebben in de bus op weg naar Ha Giang. De 3e dag rijden we langs het meest noordelijke puntje van Vietnam: Lung Cu Flag Point. Hier staat een toren waar een enorme Vietnamese vlag wappert aan de grens van het gigantische buurland China. We zwaaien even naar de buren en gaan daarna weer verder.
    De 4e dag komen we moe, maar voldaan aan in het hostel. We mogen ons hier even opfrissen. We hebben een onbeschrijfelijk mooi stukje van Vietnam gezien. Deze ervaring is het absolute hoogtepunt van mijn reis door Vietnam. De vele indrukken en het inspannende rijden hebben wel hun tol geëist; ik ben uitgeput. De volgende bestemming zal ons gelukkig meer rust gunnen.
    Read more

  • Day 21

    Cat Ba Island

    May 28, 2019 in Vietnam ⋅ 🌧 28 °C

    Zondagavond werden we om 19:00 door de nachtbus opgehaald om van Ha Giang naar Cat Ba Island te rijden. Een eiland in het noordoosten van Vietnam, meer dan 430 kilometer verderop. Dankzij mijn vermoeidheid was ik in staat om een klein beetje te slapen, waardoor de rit voorbij vloog. Om op het eiland te komen moest de bus met de veerboot naar de overkant. Na een lange reis kwamen we rond een uur of 07:00 op de maandagochtend aan. Een goed ontbijt later zochten we het hotel op, waar we ons op bed lieten vallen om eerst even een dutje te doen. Alles bij elkaar was het weer een vermoeiende reis met weinig slaap geweest.
    Halverwege de middag stapten we de zon weer in, om met gehuurde scooters het eiland te gaan verkennen. De stad Cat Ba is niet erg mooi en behoorlijk toeristisch, maar de rest van het eiland heeft erg mooie natuur met een heel groot park. We reden door het park naar het noordelijkste puntje van het eiland. Daar beklommen we via een ladder een steile berg, om op de top een prachtig uitzicht te hebben over een gedeelte van het eiland en de kust met rotsen oprijzend uit het water. De zon zakt achter de bergen, wat voor een enorm mooi plaatje zorgt. Hierna scheuren we weer terug over het inmiddels in het donker gehulde eiland. De benzine is bijna op, dus we kopen langs de kant van de weg een plastic fles met een twijfelachtige inhoud, wat we in de scooters gieten. Ze rijden er in ieder geval wel op.

    Dinsdag staat een tour naar Ha Long Bay op het programma. Wanneer we de gordijnen opentrekken zien we het water echter uit de hemel vallen. Ondanks het minder mooie weer gaat de tour wel door en we worden door een bus opgehaald. Met een boot worden we naar de baai gebracht. De baai van Ha Long bevat bijna 2000 kalkstenen eilandjes. Grote, hoge rotsen rijzen uit de zee op. Sommige eilandjes bevatten grotten.
    Bij onze eerste stop stappen we in kajaks om zelf tussen de eilandjes door te roeien. We varen door een grot, om in een verborgen baai omringd door land, uit te komen. De eilanden zijn wild begroeid en enorm groen.
    Ha Long Bay staat bekend als een van de mooiste plekjes van Vietnam en het is een enorm toeristische attractie. Toeristen zijn er inderdaad veel en mede dankzij het grijze, regenachtige weer kan Ha Long Bay niet aan mijn verwachtingen voldoen. Desalniettemin is het er erg mooi, en met mooi weer is het waarschijnlijk echt spectaculair.
    Bij de volgende stop springen we de zee in, om bij een strandje te zwemmen. Hierna tuffen we naar Monkey Island: de naam zegt het al. Op het eiland leven aapjes, gewend aan mensen en overdadig gevoed. De apen zijn zo tam dat ze uit de handen van de toeristen eten; ze zijn hierdoor wel veelste dik.
    Na een zeereis zonder zeeziek te zijn geworden zetten we weer voet aan wal.
    Die avond gaan we met wat backpackers die we mede tijdens de tour ontmoet hebben naar het strand toe. Het is helemaal donker, maar wanneer we het water inspringen zien we de groene schittering van algen wanneer het water in beweging komt. Het is sprookjesachtig mooi om in het oplichtende water te zwemmen met de sterren boven ons aan de donkere hemel.
    Het leven op een eiland is zo gek nog niet.
    Read more