Satellite
  • Day 15

    Grigorievka en Song Kul

    August 20, 2018 in Kyrgyzstan ⋅ ☀️ 16 °C

    Onze volgende bestemming is Grigorievka, een klein dorpje ten noorden van het Issyk-Kul meer. We slapen er in Bel-Zhan guesthouse op aanraden van een Nederlandse familie die we onderweg leerden kennen. De grote tuin staat vol met fruitbomen (kersen, abrikozen, frambozen, appels,...) waar we zoveel van mogen eten als we willen. Tussen de bomen staan enkele joerten en ook een grote houten toren met 2 verdiepingen van waar je een mooi uitzicht op het domein hebt. We besluiten om hier ons nest te maken voor 2 nachten. Na een babbel met vrijwilligster Lineke verkennen we de bazaar. Net als in Karakol zijn de winkeltjes metalen containers waar kleren, schoenen en speelgoed worden uitgestald.

    Het is al 14u30 en we hebben nog niet gegeten dus springen we het enige restaurantje binnen dat we zien. Het bestaat uit een 4-tal tafeltjes met plastieken tafellaken en een toog die meer lijkt op een loket waarachter een vrouw door een gat piept en onze bestelling afwacht. Ik kan niet lezen wat er op de prijslijst staat, wat haar al snel duidelijk is, waardoor ze ons zelf toont wat ze heeft. Een soort deegbollen met een vulling in, ze zien er best lekker uit. We vragen er 4, bestellen er uiteraard thee bij, en zetten ons aan tafel. De bollen blijken gevuld te zijn met wat schapenvlees en ajuin. Ze smaken heerlijk, en het pikante sausje dat we erbij krijgen geeft nog wat extra pit. We bestellen nog 2 bollen bij en betalen er uiteindelijk amper 200 som voor (2,5€). De kleinste, eenvoudigste restaurantjes zijn toch altijd de beste!

    Terug in Bel Zhan huren we 2 fietsen en trekken we naar het strand. Het is ongeveer 7km rijden en het gaat lekker bergaf. Eerst op (afbrokkelende) asfalt, daarna een grindwegje tot we het water bereiken. Op enkele locals na hebben we het strand voor ons alleen. Na 2 uurtjes zwemmen en zonnen keren we terug. Nu gaat het uiteraard bergop. Het is eigenlijk slechts vals plat, maar “geoefende” fietsers als we zijn, hebben we het ferm lastig.

    Voor het diner schuiven alle gasten van Bel-Zhan, zo’n 20 man, samen aan tafel. Onze tafel bestaat uit 6 Fransen, een Oostenrijker (Patrick) en een Nederlandse (Suzanne). We beginnen ons af te vragen wat de link tussen Kirgistan en Frankrijk is, want het krioelt hier echt van de Fransen. Zonder overdrijven, meer dan de helft van de toeristen die we ontmoeten komt van daar. Maar blijkbaar weten ze zelf ook niet goed hoe dat komt, want de beste uitleg die we krijgen is de volgende: als je “cheap country hiking” intikt op Google dan kom je vanzelf bij Kirgistan uit.

    Na een tweede, rustige dag in Grigorievka brengt een taxi ons op 2 uur naar Kochkor, de uitvalsbasis voor tochten naar het nabijgelegen Song-Kul meer. Via het CBT office regelen we een trektocht van 3 dagen en een slaapplaats voor vanavond.

    Onze trektocht start aan de Kyzart Pass op een uur rijden van Kochkor. We worden er naartoe gebracht samen met onze gids Chengisbek, een jonge local van 18 jaar. Onderweg genieten we weer van prachtige uitzichten op de bergen. De tocht loopt doorheen de typische “jailoos”, mooie groene weilanden op de glooiende heuvels. Doet mij een beetje denken aan Schotland. We proberen met Chengisbek te babbelen maar zijn Engels is niet goed dus verder dan wat hobby’s en zijn leeftijd komen we niet.

    Het is vandaag “maar” 300m stijgen, wat niets is in vergelijking met onze tocht naar Ala-Kol. Toch is het eerste uur al vrij steil bergop en onze gids is niet te volgen. Hij loopt constant 50m voor ons, wij moeten om de 5 minuten stoppen. Gelukkig doet hij dat ook en wacht hij ons geduldig op. Nadien is het vooral dalen en kunnen we hem wel volgen.

    Na 5 uur stappen komt ons einddoel in zicht, het Kilemche joertkamp. Aedjin, haar ouders en haar nichtje Samira heten ons welkom. Het 5-jarig meisje is aan het wenen als we toekomen omdat ze haar mama mist. Vé troost haar al snel door haar een stylo en een hoop dierenstickers te geven. De komende 2 uur amuseren we ons samen met loopwedstrijdjes en tekenen. Aedjin had ons al gewaarschuwd dat Samira niet anders doet dan overal tekenen, en dat blijkt inderdaad zo te zijn. Niet alleen op papier maar ook op haar eigen armen en op onze benen. Ze kleeft ons ook vol met dierenstickers en leert ons ondertussen de namen van de dieren in het Russisch. ’s Avonds genieten we van een lekker avondmaal in de joert en ondertussen entertaint Samira ons verder.

    Het begin van de tweede dag is heel zwaar, op anderhalf uur tijd stijgen we 500 meter. Chingisbek neemt zelfs een stuk de rugzak van Vé over en geeft de zijne mee aan een andere gids die ons te paard passeert. Boven genieten we van een mooi uitzicht over de valleien langs beide kanten. Voor het eerst zien we nu ook het Song-Kul meer in de verte. Na een lange middagpauze wegens een ferme regenbui die we liever binnen uitzitten, is het nog een uurtje stappen tot aan het joertkamp waar we slapen.

    Het is niet te warm en er staat veel wind, toch kan ik het niet laten om eens te gaan zwemmen. Chingisbek verklaart me zot maar ik vind het heerlijk. Bij het afdrogen begint mijn hele lichaam te tintelen en warm aan te voelen. Zalig gevoel!

    Net voor het avondeten mogen we ons gaan opwarmen aan het vuur waar de gastvrouw ons diner aan het koken is. Daar ontmoeten we ook Anita en Bianca, 2 lieve en grappige dames uit Nuremberg. Bianca lijkt in veel aspecten op Vé, we grappen enkele keren dat het zussen zouden kunnen zijn. Zowel uiterlijk, want ze heeft ook kort haar (iets langer wel dan dat van Vé) maar ook qua karakter. We slapen samen met hen in een joert en beleven nog een grappig moment als we met ons 4 een hele poos zitten te zoeken hoe het licht uit moet. De sociale werkster (Bianca) probeert tegen het licht te praten, de ingenieur (Maarten) onderzoekt de hele joert, maar uiteindelijk is het de gastvrouw die in een nabijgelegen joert de batterij uitzet waardoor het donker wordt.

    De laatste dag stappen we nog 3 uur langs de oever van het Song-Kul meer tot aan een groot, lang uitgestrekt joertkamp. ’s Middags relaxen we wat aan het water  en ’s avonds genieten we van een prachtige zonsondergang. Het einde van alweer een schitterende tocht!

    Enkele beelden van deze trip: https://photos.app.goo.gl/QTe7WNAPhPwouVAT6
    Read more