Lake Batur - Zonsopgangtocht

F..king kwart over drie 's morgens ging de wekker vandaag. Ik heb bijna geen oog dicht gedaan en het heeft de hele nacht geregend. Dit is relevante informatie, omdat we zo vroeg eruit moeten voor de zonsopgangtocht die we gaan doen. Als je niet slaapt, ben je niet fit en als t regent is het pad nat en waarschijnlijk glad....

We moesten verzamelen in het restaurant van ons hotel en daar zaten zowaar 10 à 12 mensen! Zouden we dan tóch niet de enige gasten zijn? Nee hoor, deze mensen komen vanuit andere plekken, zoals Ubud! Die waren dus nóg veel vroeger opgestaan. Rond 2 uur zijn die vertrokken..... We kregen een drankje naar keuze (das natuurlijk koffie op dit Goddeloze uur, maar thee voor Talin). Daarna volgde de instructie. Die bestond uit een hoop open deuren: dat t donker is (duh...) dat t best pittig is (joh!) en dat we goed moeten opletten (dusssss....) We werden ingedeeld bij Madé, een lokaal meisje dat goed Engels spreekt (alle gidsen overigens) en daar gingen we dan! We hadden tijdens het lopen in het dorp, de schier onbedwingbare neiging om veel herrie te maken, uit een soort wraak voor die keren dat de lokalen ons uit de slaap hieleden met hun gillende motoren en getoeter... Maar, toch maar niet gedaan, lafaards die we zijn.... of beschaafden....

We gingen linksaf en dat betekende dat we van de betreden paden afgingen en richting bos/jungle. Het pad werd al rap steiler. Maar gelukkig had de regen van vannacht het pad niet glad gemaakt. Het pad werd ook steeds slechter en de zaklampen die we hadden gekregen waren een onmisbaar stuk gereedschap! Op een gegeven moment was het pad alleen nog maar losliggende stenen, boomwortels, gruis en meer potentiële enkelbrekers! Best pittig dus (joh!) In ons groepje van 5, zaten twee Canadezen (op huwelijksreis) en een Indiër. Het Canadese meisje had astma en liep te gieren als Gerard Joling, want ze was haar pufje vergeten mee te nemen... niet handig... De Indiër wilde continue vooraan lopen en haalde je links en rechts in om dat te bewerkstelligen. Ik denk dat ie gewoon naar t kontje van Madé wilde kijken... vage vogel... Talin werd soms ff met een handje ondersteund door een plaatselijke jongen van 16 jaar oud. Hij sprak behoorlijk Engels en vertelde dat hij boven op de berg drank verkocht als baantje, dat hij dit 3 tot 4 keer per week doet en als hij zijn verkopen heeft gedaan, weer naar beneden loopt om vervolgens de rest van de dag naar school te gaan! Die jongen verdient niets dan respect en uiteraard kochten we 2 flessen Cola van hem!

Na 2 uur klimmen, klauteren en glijden komen we bij het eerste fourageerpunt. Nee, dit is nog niet de top, die ligt nog 200 meter hoger én de weg daarnaar toe is nóg steiler! Gezellig! Uiteraard laten we ons niet kennen, knippen de zaklamp aan en sluiten ons aan bij de groep dapperen. Inmiddels is de zon al aan het opkomen achter de berg aan de overkant van het meer en het belooft een mooi schouwspel te worden.

Tot onze verbazing zijn er blijkbaar nog andere routes naar boven, want als we er bijna zijn, zien we een grote groep mensen zitten wachten op de zon. Het lijkt wel een tribune! Madé zegt dat we drukte voorbij lopen en leidt ons naar een plek die een heel stuk rustiger is. Madé bedankt! Ze werkt met overtuiging naar een goede fooi!

De zonsopgang is inderdaad een fantastisch schouwspel en we blijven foto's en filmpjes maken! Dit maakt het afzien meer dan waard!! Ondertussen krijgen we ons ontbijt uitgereikt. Dit bestaat uit 2 stukjes toast een droge snee bruin brood, 2 hardgekookte eieren en 2 vage stuks fruit die de houdbaarheids datum tarten en een banaan die in betere conditie was.... Maar de inspanning vraagt om de nodige aanvulling van brandstof, dus toch de toast, banaan en de eieren soldaat gemaakt. Talin eet de toast, de banaan en een ei, maar voert de andere aan een Bali hond (semi wild) die tussen de mensen naar eten zoekt. Meneer is nog kieskeurig ook want het brood mot ie niet en wil alleen het ei...

Madé vertelt ons ondertussen over wat Hindu gebruiken van de mensen hier en over de begraafplaats die aan de overkant van t meer ligt. Lang verhaal, maar t heeft te maken met een boom met een zeer sterke zoete geur, een Koningszoon en rottende lijken... Ik vraag Madé wat er de 28e maart wordt gevierd en dat blijkt Balinees Nieuwjaar te zijn. Dat verklaart ook waarom ik bij het Hot Spring resort in het dorp een banner met de aankondiging van een Nieuwjaarsfeest zag! Ach, ons onwetende toeristen ook....

Na de zonsopgang lopen we naar de nabij gelegen vulkaan. Een schitterende krater met hier en daar opstijgende stoom wat aangeeft dat we te maken hebben met een aktieve vulkaan. Laatste serieuze uitbarsting was in 2000. We hoeven niet bang te zijn volgens Madé, want de apen (die zich inmiddels in redelijke aantallen om ons heen verzameld hebben) zijn er nog en als er een uitbarsting dreigt, trekken ze weg. De apen zijn supertam en nemen beleefd fruit aan uit onze handen. Talin poseert op een gegeven moment voor een bord met daarop de naam van de berg en de hoogte en wordt vervolgens gezakkenrolt door een aap. Die heeft t pakje zakdoeken te pakken die hij vervolgens probeert op te peuzelen.... Smakelijk!

Tijd voor de terugreis! Ook die is pittig omdat je behoorlijk steil weer naar beneden moet. We glijden best vaak, maar het valt uiteindelijk mee! Rond een uur of 9 komen we weer terug in het hotel. Moe, zeiknat van t zweet, maar erg voldaan! Wat een fantastische tocht! Uiteraard Madé bedankt en een leuke fooi gegeven.

We waren toch redelijk kapot en besloten om naar het Hot Spring resort te gaan even verderop. Een hip resort met idem harde muziek, een Infinity Pool en heerlijk warm water! En wie komen we daar tegen (naast het Canadese stel), onze Duitse buren uit Amed! Klein eiland toch....! De entree prijs van t resort was dermate pittig dat ik na een uurtje terug ben gegaan ben om geld te halen van onze hotelkamer. Teruggekomen pakten donkere wolken zich samen en even later begon het te regenen.... En toen te hozen en terwijl ik dit schrijf (14.20 uur plaatselijke tijd) aan de bar van het resort, hoost t nog steeds. Talin ligt wel lekker in t water!!

Straks als t droog is, terug naar het hotel, opfrissen, hapje eten en vroeg naar de mand waarschijnlijk!Read more