Satellite
  • Day 37

    Gili Trawangan

    March 22, 2017 in Indonesia ⋅ ☁️ 16 °C

    We hebben prima geslapen! We hadden gevreesd dat de buren misschien luidruchtig zouden zijn, maar naast de Imam om 5 uur en een haan, was alles in diepe rust. We voelden vanmorgen wel een trilling van 2 á 3 seconden en hoorden later vandaag dat er in Zuid Bali een aardbeving is geweest. Hoe zwaar weet ik niet. Vol frisse moed aan het ontbijt dus! Omeletje voor Talin en wafels met honing voor mij. Er zat ook een Chinees met zn zoontje bij t ontbijt. Die leek verdomd veel op de pizza donateur van gisterenavond! Maar goed, al die gasten lijken op elkaar.... 😇 Toch maar gevraagd en verdomd, t was um! Blijkt hij de eigenaar van het hotel te zijn. Uiteraard even gezellig gekletst en nogmaals bedankt voor de slice pizza!

    Bij de receptie fietsen gehuurd, want we gaan het eiland rondfietsen en zoals je weet zijn er hier geen auto's of scooters. We krijgen damesfietsen met een schattig mandje voorop en tig versnellingen. Het zadel moet uiteraard een eind omhoog en voor de eerste bocht doen we t nog maar een stukje meer. De fietsen hebben een hard zadel en op deze "wegen" is dat geen feest....

    We gaan rijden! Rechtsaf de boulevard op en na zo'n 300 meter laten we het drukke centrum achter ons. Onze indruk van Gili Trawangan wordt wat bijgesteld. De stranden zijn best mooi en aan de weg staan prachtige resorts. Zo rijden we een stukje, tot we bij de beachclub Exile aankomen. Hier staat een schommel in zee en daarnaast een hangmat. Mooi fotomomentje dus en een topexcuus om wat te drinken. We schieten wat (mooie) plaatjes en drinken een milkshake en een annanassap en gaan dan verder.

    Overal worden snorkelspullen te huur aangeboden om vanaf het strand de zee te verkennen. Na een paar keer nee te hebben gezegd, doen we t op een gegeven moment toch maar. Ieder een snorkelsetje en t water in. Helaas is de kust bezaaid met scherp afgestorven koraal en het is dus een pijnlijke tocht het water in. We hebben gezwommen en gezwommen en gekeken, maar er was geen moer te zien! Deceptie! Dan maar weer terug naar het strand zien te komen. Dat was door de stroming en eerder genoemd koraal geen makkelijke opgave. Vlák voordat we eruit konden lopen, komt een Nederlandse dame met een snorkelsetje het water inlopen. Enthousiast vraagt ze: "is t mooi?" We moeten haar teleurstellen en dat is ze blijkbaar ook gezien haar gezicht. Tóch gaat ze verder zegt ze.... eigenwijs....! 😂

    Op de fiets verder karren. Het begint weer wat drukker te worden. Een ander plaatsje denken we nog. Maar toen reden we het restaurant voorbij waar we gisteren zo'n topservice hadden meegemaakt! We waren dus al rond!! En dit is het grootste eiland van de Gili's! 😁 We wilden ook nog het View Point aandoen dat pontificaal wordt genoemd op de kaart van het eiland. Maar inmiddels weten we dat het gebruik van wegbewijzering in deze contoreien tot het bittere minimum is teruggebracht. En ook hier: geen bord te bekennen. Ergens maar rechtsaf geslagen en dat was een leuk weggetje dwars over het eiland, maar geen View Point! Dus maar terug gereden naar het hotel en gevraagd waar we heen moesten. Hotel uit en dan "verderop" rechtsaf. Gedaan en we zien een soort van paadje naar boven. Dat zal t dan wel zijn.... Nog steeds geen bord gezien! We vragen ons hardop af of wij nu zo blind zijn of dat alle toeristen dit hebben... Behoorlijk geklommen en dan houdt t pad op. We zijn nu zover, dan maar door het weiland. Boven op de heuvel staat eerst een verlaten (nieuw) huis en daarachter een joekel van een zendmast. Wel wat plaatjes kunnen schieten, dus de View hadden we al te pakken, maar of dit nu het Point was, zullen we nooit weten. Door de struiken ontwaart zich ineens een soort pad en we horen stemmen! Ja hoor, 3 Fransen lopen ons voorbij! Bonjour!!

    En even later vinden we zelfs een trap die ons naar beneden leidt. Dit is de andere kant van het eiland dus nog een lange wandeling voor de boeg! Onderaan de heuvel staat zowaar een boordje "Out"! Maar geen enkel bordje waar je naar boven moet! De wandeling terug is warm maar leuk. Onderweg nog een aantal mannen gezien die met hun paarden in de zee aan t zwemmen waren. Zo te zien hadden de dieren het erg naar hun zin! Ijsje gehaald en terug naar het hotel gelopen. Hoog tijd voor een frisse duik!

    Na te hebben gedouched gaan we terug maar club Exile om de zonsondergang te beleven. We zijn niet de enigen! Maar tis gezellig en superrelaxed! We vinden een klein tafeltje met 2 stoelen direct aan de branding en bestellen twee biertjes. Helaas is t erg bewolkt dus de zonsondergang is niet veel, maar dat mag de pret niet drukken. Er speelt een drumband op de achtergrond, wij zitten samen aan de zee met een paar ijskoude biertjes in onze hand... Wat hebben we t toch slecht!

    T eten was bijzonder goed binnen te houden. Inmiddels zijn we nog 1 van de weinige gasten. De tafel naast ons is bevolkt met lokalen en 1 blanke ( wij denken de eigenaar van de tent) die gezellig een aantal pretsigaretjes laten rondgaan.... en wij maar denken dat de wetgeving zo strikt is hier! Eerder vanavond kwam iemand ook al langs die ons Paddo's wilde verkopen! Inmiddels wordt Salsa muziek gedraaid en Talin staat helemaal in haar eleme t alleen Salsa te dansen.... We hebben t plan opgevat om weer naar de Reggae tent van gisteren te gaan. Die was leuk! Maar tis een lange weg terug, slechte wegen, geen verlichting en een paar biertjes in de mik... dat wordt wat!

    Weer in de Reggae bar terecht gekomen! Er speelde vanavond een echte reggae band. Best lekker. We zaten aan een lange tafel met een aantal backpackers. Eén ervan (Janneke) heeft 8 maanden in Australië gereist en is nu nog een paar weekjes op Bali en omstreken voordat ze weer naar Nederland terug gaat. Hele leuke gesprekken gevoerd! Erg leuk en inspirerend hoe ze de tijd door brengen met zo weinig geld. Lekker wat biertjes met haar en haar vrienden weggetikt (super gezellig!) en nu weer terug in het hotel! Morgen een snorkeltocht langs de Gili eilanden! Zin an!!
    Read more