In persuit of our travelbug

November - December 2015
A 19-day adventure by Nele Read more
  • 6footprints
  • 2countries
  • 19days
  • 29photos
  • 0videos
  • 16.4kkilometers
  • 16.3kkilometers
  • Day 1

    Zaventem

    November 29, 2015 in Belgium ⋅ ⛅ 10 °C

    29 november 2015. Maanden, dagen, uren hebben we naar dit moment uitgekeken. Het moment waarop we eindelijk in de luchthaven staan, klaar om het avontuur aan te vatten. Het lijkt bijna onwezenlijk dat het zo ver is. Met kriebels in de buik en een brede lach op ons gezicht stappen we naar de incheckbalie. Yaaay, here we go!

    Onze eerste vlucht naar Londen heeft vertraging, maar dat kan de pret niet drukken. We krijgen nog tal van berichtjes en telefoontjes van familie en vrienden die aan ons denken en ons een goeie reis wensen. Hartverwarmend, dat doet zo’n deugd! We zijn al vaker op reis geweest, maar dit voelt toch anders. De afscheidsknuffels waren net iets intenser en de berichtjes net iets warmer en talrijker. 3 maanden weg van huis lijkt natuurlijk wel lang, maar volgens mij is die periode ook in no time voorbij. Maar het is ontzettend fijn om te merken dat zo veel mensen met ons meeleven!

    Bijzonder nipt halen we onze aansluiting naar Sydney. De cabin crew stond net op het punt om onze naam in de luchthaven af te roepen. Stel je voor. Hoe zouden onze (bijzonder Belgische) namen daar weerklinken? In België lukt het sommigen nog niet om Cédric zijn naam uit te spreken, laat staan in het Brits Engels?

    Eenmaal aan boord zijn we gigantisch onder de indruk van het vliegtuig dat ons van Londen naar Sydney zal brengen. Blijkbaar zou dit het grootste vliegtuig ter wereld zijn. Het heeft 2 (!) verdiepen en zelfs een jacuzzi en gigantische lounge. Niet daar we daar iets van gezien hebben hoor, vanuit onze economy seats. Maar toch… wat een gevoel van ruimte, wat een mooie zetels, wat een luxe. We hebben een perfect werkend tv-tje met een ruim aanbod aan films en series (yes!), een uitstekende service en we krijgen het lekkerste eten dat ik ooit al op een vliegtuig heb gegeten. En alsof dat nog niet genoeg is, komt er niemand naast me zitten (hallo extra beenruimte!). Die komende 24u in de lucht worden een makkie.

    Na een tussenstop in Dubai besef ik toch ineens hoelang die vlucht wel niet duurt. 24u op een vliegtuig, jezusmina. De vermoeidheid begint door te wegen en ook de uurverschillen voelen heel vreemd aan. In Dubai is het ochtend, maar zodra we op het vliegtuig zitten krijgen we geen ontbijt maar een diner voorgeschoteld. Daarna worden de lichten gedimd en gaat het vliegtuig in nachtmodus. Mijn bioritme is volledig in de war. Mijn maag ook. Gelukkig kan ik de slaap goed vatten en vliegen de uren voorbij. Cedric rijgt daarentegen de ene film na de andere aan elkaar.

    1 december. Compleet groggy stappen we van het vliegtuig in Sydney. Het is 6u30 ’s morgens en we moeten nog zeker 6u wachten tot we op het vliegtuig naar Cairns kunnen stappen. Maar zodra we ons hoofd buiten het vliegtuig steken, komt het besef dat we op Australische bodem staan. Yihaaa! Ons mottig jetlaggevoel maakt meteen plaats voor euforie. De zon (!) priemt al door de gigantische ramen van de luchthaven. We krijgen een instant zomergevoel, terwijl we in de Belgische regen zijn vertrokken. Heerlijk! De jetlag krijgt ons niet klein, want we hebben meer dan zin om erin te vliegen! Laat dat avontuur maar beginnen...
    Read more

  • Day 4

    Cairns

    December 2, 2015 in Australia ⋅ ⛅ 30 °C

    In Cairns bekomen we van onze jetlag en ontdekken we de stad op ons dooie gemak. De stad ademt iets studentikoos uit, ik zou bijna zeggen een stukje Gentse Overpoort in Australië. De stad bruist van de cafeetjes, dansbars, goedkope eettentjes en jonge (pas afgestudeerde) toeristen. Uitnodigingen voor hippe clubs, dansacts en ‘free drinks for the lady’ vliegen ons om de oren.

    Cairns ademt daarentegen ook iets gezelligs en uitnodigends uit. Bij ‘the lagoon’, een gratis openbaar zwembad middenin de stad, en het aanpalende stadspark met gratis bbq’s, lijken toeristen en locals elkaar te vinden. Dag en nacht wordt daar gezwommen, gekletst en gedronken. Non-alcoholisch weliswaar, want Australië is héél streng in haar alcoholbeleid. Zo mag je geen alcohol consumeren in het openbaar. Niet op het strand, niet in een park en zelfs niet voor een café op de stoep (zoals we dat in België gewoon zijn).

    Cairns is een aangename plek, maar we zijn er niet aan verknocht. Iets te studentikoos en te toeristisch naar onze goesting. We zijn benieuwd naar wat de andere steden nog in petto hebben…

    Ps: Een kerstboom tussen die palmbomen... het is echt geen zicht! :-)
    Read more

  • Day 5

    Great Barrier Reef

    December 3, 2015 ⋅ ⛅ 30 °C

    Duiken in the Great Barrier Reef, het is eindelijk zo ver!

    Ik moet eigenlijk zeggen: duiken in the Outer Reef in the Coral Sea. Het koraalrif in the Great Barrier Reef is blijkbaar al zo verwoest door toeristen (slik), dat we met onze duiktrip naar de verder gelegen koraalriffen gaan. Maar the Great Barrier Reef klinkt veel cooler, toch? ;-)

    We vertrekken met de organisatie Mikeball op een 4-daagse livaboard duiktrip. Cedric staat te popelen, maar ik heb een beetje zenuwen. Een jaar lang hebben we een duikcursus in België gevolgd en nu is het eindelijk het moment van de waarheid. Direct in de open zee, tussen de haaien, tussen vele gevorderde duikers… Dit wordt grenzen verleggen, ik voel het aan mijn klein teentje!

    In mijn hoofd zou het een sprookje worden. 4 dagen op een prachtige boot op zee. Onze dagen vullen met duiken, snorkelen, zonnen en lezen. De eerste nacht hangen we echter allebei overboord. Kotsmisselijk! We doen de hele nacht geen oog dicht en zien er ’s morgens uit alsof er een tientonner over ons heen is gereden. Wanneer de eerste duik wordt aangekondigd, sta ik nog over te geven in het toilet. Heelluuup, echt geen zin om zo te duiken! Maar we rapen al onze moed bijeen en melden ons toch paraat voor duik 1. Met onze duikmaster John (yes, den John) plonsen we het water in. De zee staat wild en de golven vliegen ons om de oren. Kriebels in de buik! (Of is het weer die misselijkheid?) Langzaam gaan we onder water. Ik had John op voorhand verteld dat ik moeilijkheden heb om mijn oren te klaren bij het duiken en dus zeer langzaam wil zakken. In België geraakte ik omwille van die oren nooit dieper dan 6 meter. Cedric is daarentegen al gewend aan 14 meter. Heel langzaam ga ik naar beneden en met een paar (ok, veel) klaarbewegingen zie ik op mijn duikcomputer ineens dat ik op 14 meter zit. Wow! De onderwaterwereld ziet er ongelofelijk geweldig uit. Honderden visjes, prachtig koraalrif, ik denk zelfs dat ik een haai zag (ook al zag niemand anders ‘m, ik heb een haai gezien)!

    De dagen erna vullen we met duiken, zonnen en eten. Véél duiken. Cedric doet fanatiek alle duiken (4-5 per dag) mee, ik skip hier en daar eentje. We doen zelfs mee met de nachtduiken (mijn griezeligste duik ooit) en de ‘shark feed’ (waarbij we op een tiental meter afstand een massa haaien zien vechten om een stuk vis). We geraken allebei tot dik 20 meter diep en zien de meest exotische visjes uit ons leven. Wat een verschil met duiken in België :-) Bovendien leren we op de boot zo’n fijne mensen kennen van over de hele wereld (Canada, Londen, Zwitserland, Amerika…)! Al kers op de taart sluiten we onze duiktrip af met een vlucht in een minivliegtuigje over the Great Barrier Reef (ge-wel-dig uitzicht!)

    We zijn nog geen week in Australië maar ik kan nu al zeggen dat we deze trip van ons leven niet meer vergeten. Deze duiktrip was echt de max! Nog nooit zagen we zo’n kleurrijke exotische vissen, krabbetjes, koraal of haaien. Maar vooral, nog nooit verlegden we in 4 dagen zoveel grenzen. We doken voor het eerst naar 20 meter diepte, we doken tussen haaien (slik) en deden aan nachtduiken (ook al zwoer ik op voorhand dat ik beide nooit zou doen). De zenuwen gierden door ons lijf en de emoties ook (traantjes incl). Maar we zijn toch mooi uit onze comfort zone gekropen, yaaay! 
    Read more

  • Day 9

    Port Douglas

    December 7, 2015 in Australia ⋅ ☀️ 30 °C

    Voor de eerste keer links rijden! Ik moet toegeven, het is een uitdaging! Gelukkig staat alles goed aangeduid en blijkt Cedric een natuurtalent :-)

    In Cairns pikken we onze huurauto op (type "witte Johnnybak" :-D) en rijden we opwaarts richting Port Douglas en het Nationaal Park Daintree. Port Douglas blijkt een klein gezellig dorpje te zijn, een fijne verademing na het drukke en toeristische Cairns. Een avondwandeling langs de Four Mile Beach toont ons hoe mooi dit land wel niet is. Het besef dat we in Australië zijn sijpelt langzaam binnen, ook al kunnen we het precies nog niet goed geloven.

    Dat zijn eigenlijk de momenten waar ik het meest van hou. Wanneer de hele reis nog voor ons ligt en we nog zo verwonderd zijn over alles wat we zien en horen. Onze zintuigen staan op scherp en alles komt dubbel en dik binnen. Een soort verwondering die gaandeweg de reis slijt, omdat je zoveel ziet en je soort van immuun wordt tegen alle schoonheid. Erg, ik weet het, ik hoop dat we de verwondering deze keer de hele reis kunnen behouden.
    Read more

  • Day 11

    Daintree

    December 9, 2015 in Australia ⋅ ☀️ 30 °C

    Vanuit Port Douglas gaan we naar het Daintree Nationaal Park en Cape Tribulation. Wat me opvalt, is dat Australië moeiteloos natuur, strand en bergen combineert op een kleine oppervlakte. De jungle waar we doorheen trekken, ligt vlak naast het strand. En een paar kilometer verder zie je ineens een bergketen van jewelste. Gek toch?

    In Daintree NP neemt een lokale gids ons mee in haar achtertuin, een prachtig stukje regenwoud. Ze vertelt ons over de geschiedenis van de bomen, de dieren, de acties van de overheid ed. We spotten ook een giga hagedis en een boskalkoen.

    Onderweg komen we Sam & Sarah tegen, 2 toffe twintigers die we leerden kennen op onze duiktrip. Sam is een volbloed Australiër en leeft in Melbourne, Sarah is oorspronkelijk van Noord-Amerika maar woont momenteel in Zuid-Afrika. Beiden zijn ze gebeten door de ‘travel bug’.

    Op het strand van Cape Tribulation wisselen we verhalen en ervaringen uit tot de zon over de bergen valt. Op momenten als deze besef ik weer waarom ik zo graag reis. Het geeft me, meer dan wat ook, het gevoel dat ik leef. Het leert me verwonderd zijn, over de kleine en grote dingen. Het helpt me herinneren om in het moment te leven en ervan te genieten met al mijn zintuigen. Reizen maakt me dankbaar, voor alle ervaringen, alle mensen die ik mag ontmoeten, momenten die ik kan delen. Hier ben ik op mijn plek, ik voel het. Al veel goesting in het vervolg van de reis!
    Read more

  • Day 19

    Noosa

    December 17, 2015 in Australia ⋅ ☀️ 27 °C

    Heaven on earth! Dit gezellige kuststadje heeft de meest gezellige hostel (YHA Halse Lodge) die we ooit al hadden, de beste hamburgers we ooit aten en het beste ijs ter wereld dat we ooit opslurpten! Ok, misschien wat overdreven maar na 3 dagen wraps eten op Fraser Island is dit zooo geweldig! :-)

    Noosa heeft alles wat we nodig hebben om even te relaxen na het drukke programma van de afgelopen dagen: zon, zee, strand en groen! We trekken het Nationaal Park in voor een hike. We hebben een kleine strandoverdosis dus doet het deugd om even in het groen te vertoeven.

    De laatste avond in Noosa besluiten we gezellig te gaan eten in het restaurant van de YHA lodge. Tijd voor wat quality time met ons tweetjes voordat Tine en Siska aankomen (waar we erg naar uitkijken!). Maar in plaats van een gezellige tête-à-tête, geraken we aan de praat met de tafel naast ons. Matt en Jennifer en hun twee kadees (waaronder een su-per-schat-tig dochtertje die al gauw mijn beste vriendinnetje werd) en een bevriend koppel met kinderen, zijn in Noosa op vakantie. We hebben een supergezellige babbel samen. We praten over hoe ze elkaar ontmoetten, hun leven voor en na kinderen, onze reisplannen, hun tips voor Nieuw-Zeeland... We krijgen zelfs een stuk van hun verjaardagstaart! Het is weer zo'n avond... :-)

    Het is opvallend hoe open en vriendelijk Australiërs zijn. Op restaurant, op café, in een supermarkt of zelfs in een tankstation, spreken ze ons aan, vragen ze hoe het met ons gaat en hoe onze reis ons bevalt. Het gaat zo vlot en lijkt best oprecht. Sommigen vragen 'how are you' en verwachten niet altijd een antwoord terug, maar de meesten zijn oprecht geïnteresseerd. Soms hebben we echt zo'n fijn gesprek met wildvreemden. We zijn daardoor ook veel opener geworden en spreken zelf meer mensen aan. In België zijn we eerder terughoudend en worden we vaak vreemd aangekeken als we iemand wildvreemd aanspreken, maar het kan dus ook anders. Bij deze hebben we een missie voor als we terug in België zijn :-)
    Read more