Herinneringen aan vroeger

Aan mijn lieve grootmoeder

Het is onmogelijk om iemand doe je graag ziet in een of twee zinnen te omschrijven. Ik ga het dus ook niet eens proberen. Maar ik associeer moemoe wel met 1 woord: chocotof. Als ik vroeger bij haar langs ging, kreeg ik immers sowieso binnen de vijf minuten de vraag of ik geen snoepje wilde. En bijna altijd waren er chocotofs.

Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik niet zo graag chocolade eet, dus echt lekker vond ik dat niet, maar een snoepje weigeren vond ik als kind ook zonde dus pakte ik er toch maar een. Iedereen die ooit bij haar langs is geweest kent dat ritueel. Moemoe biedt een snoepje aan, lacht vrolijk als je er eentje pakt en schudt al lachend het hoofd als je vraagt of zij er ook eentje wil hebben. Andere mensen blij maken, daar ging het om, zelf had ze niet veel nodig.

Sindsdien draag ik moemoe al jaren stiekem met mij mee op reis, overal waar ik naartoe ga. Als reisbegeleider heb ik namelijk altijd een zak chocotofs op zak, om deelnemers over een moeilijk momentje te helpen of te belonen voor een inspanning. Ik had immers al jong geleerd dat je met zo'n stukje chocolade mensen snel gelukkig kan maken. Zelf lust ik ze nog altijd niet, maar ik deel ze met plezier uit. En met succes.

Enkele dagen geleden trok ik met mijn groep van jonge twintigers door de Maleisische jungle. We sliepen in een grot, terwijl de meeste deelnemers zelfs nog nooit gekampeerd hadden. Dus kwamen de chocotofs boven. Iedereen kreeg er eentje, en de welgekomen verrassing verlichte meteen de sfeer. Moemoe redde weer maar eens de dag. Toen ik rond was gegaan, bleek er nog eentje over. Eén laatste chocotof. Het was echt jaren geleden, maar ik heb die laatste uit nostalgie zelf opgegeten. Drie dagen later volgde dan telefoon uit België...

Ik vind het erg moeilijk om vandaag niet lijfelijk aanwezig te kunnen zijn bij de familie die ik graag zie, om samen herinneringen op te halen aan mijn lieve meter. Hoe ver weg ik nu ook ben, mijn gedachten zijn meer dan ooit thuis, in Geel.

En die chocotofs, die gaan volgende keer gewoon weer mee op reis. Om uit te delen, zoals mijn meter het mij geleerd heeft.Read more