Batad

De busrit was zo voorbij met al dat geslaap 😃. Die viel heel goed mee. We kwamen wel een stuk later aan dan verwacht, maar dat vinden we al niet meer zo erg 😉.

We werden gedropt aan de bus terminal waar uiteraard weer veel Filipijnen ons iets wilden aansmeren. We zijn meteen naar het tourist center gestapt, zodat we onze trike konden vastleggen naar Batad.

De trike was geregeld. Ik achterop de moto (like a lady), Thomas in de trike met zakken en dan een Moma-vretende bestuurder die ons naar onze bestemming leidde op het tempo dat zo'n moto het aankan in de bergen...

We werden gedropt onder 'the saddle', waarna we te voet, met trekrugzak en al naar het dorp moesten 'hiken' om een hotelletje te vinden. Al snel zochten we iets waarmee we niet te ver terug moesten en zo kwamen we uit bij Rita's Inn.

Na een lunch besloten we om meteen al een rustige wandeling richting de Tappiya waterval te maken. Hoewel er duchtig reclame gemaakt werd voor een gids te nemen, deden we het gewoon op ons eigen en dat was best wel ok.

De hike ging langs de Banaue rijstterrassen waar vrouwen de terrassen aan het bewerken waren (onkruid wieden?). Na die terrassen was het nog wel een lange weg naar beneden, dus we waren enorm blij dat we in het frisse...zeer frisse water konden. Blijkbaar, hoorden we achteraf, zijn er al doden gevallen die te dicht bij de waterval zelf zwommen... Al goed dat we dat niet hadden gedaan.

De terugweg viel best wel goed mee, maar we waren toch moeilijk eens we aan ons verblijf geraakten. De man van Rita wist er ons nog wel wat zaken te vertellen. **Input Thomas**

Oh ja. En uiteraard zijn er veel te grote vliegbeesten waar ik enorm schrik van had. Maar al een geluk was er een kitten die duidelijk nog niet genoeg had gegeten en die deed een hap en het rotbeest zat in zijn maag...behalve de vleugels, die liet ze keurig liggen 😂 HELD!Read more