Dag 12-Bergwandelingen en borreltjes

Dit was onze laatste avond in Tsjechië! We hebben hem wel gezellig afgesloten, maar laat ik bij de ochtend beginnen. Want Julia mocht namelijk het ontbijtje gaan maken! Zij kon na drie uur zonder telefoon toch de verleiding niet weerstaan. Ze werd tamelijk gek: afkickverschijnselen? Ze had even niet door dat haar ouders dagelijks het ontbijtje doen. Ik denk dat ze wel waardering heeft gekregen voor wat ze dagelijks doen😆
We ontbeten met lekkere kaas- en worstenbroodjes. Zoo lekker! Zeker omdat ze uit de oven kwamen.

Hierna besloot ik voor het laatst hier te gaan douchen. Toch verlang ik wel een beetje naar mijn eigen douche thuis, maar het was zeker goed te doen.

Hans zou even naar de supermarkt gaan om de laatste boodschappen te halen, terwijl wij rustig aan gingen inpakken zodat we morgenochtend zonder stress kunnen opstaan. Mijn koffer ging nog beter dicht dan op de heenweg! Knap he. Wel heb ik een tasje extra aan souvenirs, maar daar zit ook m’n gigantische badjas bij.

Ook hebben we het huisje even schoongemaakt. Ik heb gestofzuigd en Yvonne heeft gedweild, en Julia.. die heeft de binnenkant van haar ogen geïnspecteerd. En de bank😂

Toen Hans eenmaal terug was zouden we gaan lunchen met pannenkoekjes! We hebben er ook een paar aan de eigenaar gegeven. Hij vond ze heerlijk, maar hij zat wel vol ervan. Wij zaten ook vol, maar het was heerlijk.

Toen ik de tafel ging dekken voor de lunch ging het niet helemaal goed.. Ik wilde namelijk de suikerpot bijvullen. Dit ging niet helemaal volgens plan, omdat het pak een beetje uit m’n handen viel. Oeps? De halve tafel onder de suiker en ook een beetje op de grond. Net nadat we hadden schoongemaakt. Naja, oke dan. Kan gebeuren. Ik veegde de suiker op met het stoffer en blik en op het moment dat ik onder de placemat een beetje suiker wilde weghalen kwam nummer twee.. valt de suikerpot om🙄 sjongejonge. Toen moest Yvonne wel lachen. Ik kon er ook wel om lachen. Gelukkig had ik de stoffer en blik nog niet opgeruimd, want als klapper op de vuurpijl laat ik daarna nog effies de lepel uit de suikerpot vallen! Toen hadden we het niet meer.. Ik heb de suiker niet meer aangeraakt, is maar beter zo.

Na de lunch zouden we gaan wandelen. Ik was namelijk heel benieuwd naar hoe ver omhoog we konden lopen. Hierbij heb ik mooie foto’s kunnen maken. Ook kwamen we erachter dat er nog een hoop mensen in de bergen wonen! Allemaal in huisjes zoals deze. Weten jullie trouwens nog vorige week toen we een afslag namen en in de middle of nowhere terecht kwamen? Daar liepen we vanmiddag zo tegenaan! Er was namelijk een hele kleine kapel, waar we even naar binnen zijn gegaan. Heel bijzonder. Ook hebben we even een kaarsje gebrand.

Ik wilde nog verder naar boven, dus ik moest en zou omhoog lopen. Julia liep half te hyperventileren dus die bleef een beetje achter maar ze is er gekomen! We hebben een halve fotoshoot gedaan omdat de plek zo mooi was! De bergen waren prachtig en het uitzicht was echt om nooit te vergeten.

Eenmaal teruggekomen was het tijd voor avondeten. De ouders gingen aan het eten beginnen toen ik opeens nieuwsgierig werd naar het bos naast ons huisje.. ik ben er letterlijk in gerend. Hier hebben we een hele hoop mooie lege slakkenhuizen gevonden en ook hebben we een mooie open plek gevonden waar Julia perse nog even haar oerkreten wilde laten horen🙃

Na het avondeten ging ik m’n koffer volledig inpakken zodat deze alvast de auto in kon. Hierna had de eigenaar ons uitgenodigd om even bij hem een drankje te doen. Dat drankje werden er iets meer dan een.. zelfs Julia is aan de borrel gegaan en ze vond het lekker?

We hebben met handen en voeten een gezellige avond gehad met z’n allen, maar uiteindelijk waren we allemaal een beetje moe en gingen we rustig aan naar ons huisje terug. Dat was twee stappen verderop, gelukkig😁

Nu is de laatste nacht aangebroken. Julia slaapt bij mij en dan is het morgen tijd voor afscheid.Read more