Sa Pa

Even geen getoeter, stinkende uitlaatgassen en opzij springen voor roekeloze bromfietsers: Sa Pa brengt mij terug naar de natuur en weg uit de drukke stad. Het stadje ligt op 5 uur rijden ten noorden van Hanoi in het Hoang Lien gebergte. De gigantische rijstterrassen op de bergflanken en panoramische uitzichten zijn de redenen van mijn bezoek hier. Ik kies voor een tweedaagse trekking in de dorpen en het platteland rond Sa Pa. Onze gids is een lokal en gaat traditioneel gekleed. Elke stam hier heeft zijn eigen handgemaakte, traditionele kledij, elk met zijn eigen kenmerkende kleuren. De meisjes zien er allemaal erg kleurrijk en opgekleed uit. Ik voel me al bijna “underdressed”😅.
Er werd ons reeds verteld dat februari niet de ideale maand is om Sa Pa te bezoeken. De mist en de regen zorgt er soms voor dat de ervaring letterlijk in het water valt. Aangezien er eind oktober geoogst is en er pas opnieuw wordt gezaaid eind mei, zijn de terrassen ook eerder bruin in plaats van weelderig groen. Maar wat ben ik blij dat dit me niet heeft weerhouden om toch te gaan. Ja, de mist zorgde soms voor een spelbreker: soms zag je niet verder dan drie meter voor je...En ja, die ene regenbui veranderde het pad middenin de rijstvelden in een levensgevaarlijke, modderige glijbaan...Om dan nog maar te zwijgen over mijn door en door natte broek...Maar wat was het dat allemaal meer dan waard, wanneer de zon door de mist brak en we eindelijk zicht kregen op de oneindige schoonheid van de valleien en de rijstterassen. Zo’n 15 kilometer per dag door weer en wind wandelen doet een mens herleven. Met een frisse neus en stijve beentjes keer ik terug naar de stad.
Dat de terrassen mooier zijn in de zomer geeft niet zo, want ik kwam toch al terug naar dit mooie land, nietwaar?😏Read more