Op het zuidelijkste puntje vasteland

Van Queenstown gaat het vandaag naar het zuidelijkste puntje van het Nieuw-Zeelandse vasteland. We rijden in principe constant rechtdoor, zuidelijk, via de touristische Southern Scenic Route tot we aan de kust Waipapa Point bereiken. We maken stop en doen een klein rondje langs het water, aan de vuurtoren voorbij, en zetten ons voor een kleine picknick in de duinen op een bankje met blik op zee. Met een beetje geluk kun je hier zeeleeuwen (Hooker's sea lions) zien. En warempel… in de verte zien we toch wel wat bewegen? Dat moeten we nader onderzoeken… maar er is geen officiele weg… hetzij we klimmen bij de boer over het hek en gaan op zoek …?? ;) Ja… vol gemotiveerd als we zijn, banen we ons een weg door het veld dat begroeid is met hoog duingras… niet zo simpel Maar het loont zich … we komen precies uit boven het punt waar de 2 zeehonden hun dutje doen, afgezien van af en toe even met de staart wapperen. Een mooi gezicht!

We gaan verder naar Slope Point, het zuidelijkste punt. Het is zo stormachtig en slecht, dat we het hier niet lang uithouden. Het hele gebied hier, wat Catlins heet, is zeer dun bevolkt en lijkt qua landschap erg op het noorden van Duitsland. Het weer hier is meestal niet zo geweldig (225 dagen mist en regen…). Maar het mooie is, dat je behalve zeeleeuwen met een beetje geluk ook de zeldzame geeloogpinguïn kunt zien. Dit kan bij schemering in het ‚Jurassic Petrified Forest‘ misschien lukken. Deze plek is echter niet alleen daarom speciaal, hier zijn ook de resten van een 170 miljoen jaren oud bos in een baai verborgen, en bij eb komt dit tevoorschijn. Het tij is goed en we zijn net op tijd om de resten van het eeuwenoude bos van dichtbij te bekijken. We zien dat einige bezoekers al in afwachting zijn van… en wij sluiten ons daar natuurlijk graag bij aan. En we hebben geluk, want nog geen kwartier later komt inderdaad een pinguin uit het water gewacheld. Hij neemt zich tijd om te drogen, poetst en schudt zich keer op keer. Maar dan springt ineens nog een tweede uit het water, stormt op de eerste af en begint luidkeels te schreeuwen. Het is waarschijnlijk van vreugde, want het zag er zo uit of de 2 elkaar gelijk in de armen zouden vallen ;0)

Onze slaapplek voor deze nacht is hier vlakbij in een klein dorpje, beter gezegd een gehucht, die de ‚Lazy Dolphin Lodge‘ als enigste gasthuis heeft. Deze keer een gemeenschappelijke badkamer… nou ja, het is maar voor 1 nacht. En waarom wordt ons duidelijk als we de opdeling van het huis zien. Het schijnt een normaal woonhuis geweest te zijn. De keuken is heel groot en dat komt goed uit, want gelijk met ons zijn een asiatische familie en een gepensioneerd koppel aan het kokkerellen geslagen. Buiten regent het pijpestelen. En de dat doet het de hele nacht, wat door de eenvoudige bouwstijl van het huis goed te horen is…Read more