~ Oversteek naar de Azoren, deel 1 ~

Als je dit stukje leest betekent het dat we de Azoren hebben bereikt, weer mobiele verbinding hebben en ik mijn reisblog kan bijwerken.
Zeilers zijn altijd optimistisch als het gaat over de duur van de reis, acht nachten i.p.v. vijf.
Op zich niet zo erg maar onze tijd op de Azoren wordt korter.
Er wordt geadviseerd om half augustus de Azoren te verlaten omdat de depressies uit het Noorden steeds lager komen en het weer gaan bepalen.

Het verslagje van de overtocht vind je hieronder, ik heb het in twee stukken gesplitst.
Dit traject van 1002 zeemijl is voor niet zeilers misschien minder interessant het is een lang stuk zeilen met alleen maar water, veel, heeel veeel water.....

1e middag en nacht, zaterdag 22 augustus.
Na een dag van voorbereiding varen we in de middag de haven van Baiona uit.
We zeilen bijna parallel langs de kust van Spanje pas bij de grensrivier met Portugal wijk de kust langzaam van ons weg.
Twee dolfijnen spelen een halfuur bij de boeg, met het laatste streepje verbinding kon ik nog het filmpje op mijn reisblog posten. (zie voorbereiding Azoren)
We varen bij 3 a 4 Bf met de spinaker.
Na het avondeten neemt de wind fors toe, het is inmiddels donker als we besluiten de spinaker weg te halen.
Sam gaat aangelijnd naar het wild bewegende voordek, ik houd koers en bedien de schoten (lijnen naar de zeilen)
Het wordt een heel gevecht om het enorme zeil binnen te halen.
Er staat zoveel kracht op de schoot van de spinaker dat deze mij met een ruk tegen de grote lier trekt, AUW...vijf dagen last van een beurse rib.
Nadat de spinaker voor de kluiver is vervangen kunnen we met meer gemoedsrust de nacht in.

Veel grote schepen varen in een soort snelweg langs de kust van Portugal één baan van Noord naar Zuid en de andere in omgekeerde richting (verkeersscheiding stelsel)
Als ik die nacht wacht heb klinkt er een alarm signaal uit de AIS*
De AIS meld dat de DAROJA over 20 minuten ons zal kruisen op 0,1 zeemijl.
De DAROJA is een vrachtschip van 91 m lang, 15 m breed.
0,1 zeemijl is 180 meter, dat is veel te dichtbij!
Via de marifoon, kanaal 16, roep ik hem op:

Call for cargoship DAROJA, DAROJA do you receve?
This is sailing vessel Janne, sailing vessel Janne, approximately 3 NM in front of you.

Als ik de spreektoets loslaat om te luisteren krijg ik een totaal onverstaanbaar antwoord. Ik herhaal nogmaals mijn oproep.
..... - wat ik wil weten is of ze ons kleine bootje wel zien -
Na weer een onbegrijpelijk antwoord hoor ik even later een andere stem:
"we wil change course to starboard" -zwaar Russisch accent-
Gevaar geweken, de DAROJA gaat op een mijl afstand voor ons langs.

* AIS ~~~~~~
Een schip dat een AIS systeem heeft zend automatisch zijn positie, koers, snelheid, grote van het schip etc. uit via de marifoonband.
Andere schepen zien dit op een beeldscherm. Het systeem rekent de c.p.a. uit (=closes point of approach). Je kunt dus zien of een ander schip gevaar voor aanvaring geeft. Het systeem begint te piepen als gevaar dreigt, erg handig voor de slaperige wacht en onderbemande jachtjes.
AIS is een betrekkelijk nieuw systeem, verplicht op grote schepen. Kleinere schepen, zoals vissersschepen en jachten hebben dit vaak niet, dus uitkijken blijft belangrijk.
~~~~~~~~~

1e volle dag, zondag 23 augustus.
Mooi weer, NNW wind 4bf.
Het gaat niet heel hard maar grote Janne zeilt heel rustig de goede kant op.
De hengel staat uit maar ik betwijfel of we zover uit de kust kans hebben op verse vis.
De intens blauwe zee is leeg, we hebben alle schepen achter ons gelaten.
s'nachts neemt de wind toe, de sterrenhemel is overweldigend.
In het water ook, bij iedere golf lichtjes van zeevonk die een verlicht spoor achter de boot trekken.

2e dag, maandag 24 augustus
Met ruim 8 knopen spuiten we richting Azoren.
Het waait nu fors, 5 - 6 bf, eigenlijk moeten we zeil minderen.
We besluiten te reven, dat moet bij de mast gebeuren.
We gaan bijliggen (procedure om het schip rustig te krijgen bij harde wind) om het grootzeil te kunnen reven. Nu al windstoten van 7 bf.
De procedure gaat moeizaam; de klem van de bulltalie komt muurvast te zitten en gaat door de kracht op het daaraan bevestigde touw stuk.
De vergeten bakstag breekt een van de bovenste zeillatten. Twee kleine foutjes zorgen voor veel problemen, vermoeidheid? Als de zeilen eindelijk goed staan komt er meer rust in het schip, de snelheid neemt nauwelijks af maar het comfort toe.
Het lukt nu om een kop oploskoffie te maken zonder dat de inhoud over de vloer gaat.
Koers 250° (ZW) , we varen z'n 200 mijl ten westen van Lissabon nog 800 voor de boeg.

3e dag, dinsdag 25 augustus
De dag begint bewolkt, in de verte een regenbui de harde wind van gister heeft plaats gemaakt voor een bescheiden briesje.
Gaandeweg klaart de hemel op, om 12 uur lichtblauwe lucht en donkerblauwe zee.
Spinaker gezet veel werk maar effectieve zeilvoering in deze situatie.
De zee is kalm, we halen 4-5 knopen.
Mijn beurt om te koken, geen achtarmige monstertjes waar Juan zo gek op is maar worteltjes, aardappelen, sla en stukje vlees met jus en appelmoes, Hollandse kost.
We gaan de nacht in met de spinaker op, altijd een risico, maar het weer lijkt stabiel.
Later die nacht valt de wind volledig weg, spinaker en grootzeil gestreken, motor aan.
Het is geen pretje, het schip mist de steun van de wind in het zeil en rolt hevig in de deining, wij rollen mee in bed, doe geen oog meer dicht.

4e dag, woensdag 26 augustus
Weinig wind weinig te melden tijdens mijn wacht.
Op de motor 4,5 knoop, niet erg hard maar stilliggen is geen optie.
Later toch weer klein beetje wind, op de genaker met 3-4 knopen verder.
De dag verloopt zonnig en kalm, in de verte twee schepen en een vogel gezien verder lege zee.
In de oven een brood gebakken, van het type; zeer stevig maar toch erg lekker.

5e dag, donderdag 27 augustus
Weer z'n mooie dag maar niet voor de zeiler, nauwelijks wind, erg warm besluiten te gaan zwemmen.
Motor uit, lange lijn uitgevierd -je weet maar nooit- en het water in, verrassend warm. De gedachten aan haaien, plotselinge wind en andere onheil dringen zich op, niet aan denken, heerlijk verkoelend zo'n bad van 4000m diep.
Om de reis niet eindeloos te laten duren gaat de motor weer aan, overdag 5,5 knopen, in de nacht 4,5 scheelt iets in lawaai. Een elektrische aandrijving zou toch een zegen zijn maar ja, dat lukt niet drie dagen lang.
We hebben problemen met de satelliet telefoon (iridium) wil geen tekst-berichten uitsturen, zal je zien, net nu we hem nodig hebben.Read more