Torres del Paine - The end of the world

Deel IV
Iedere trail en iedere refugio is weer anders. De eerste refugio (Chileno) had een beetje van alles, de tweede refugio (Los Cuernos) keek uit op het Nördernsjöldmeer. Onze wandeling daarheen stond ook in het teken van dat meer. De derde refugio ( Francés) stond meer in het teken van bos.

En onze laatste refugio (Grey) staat in het teken van Grey Laguna en regen + kou. Het is zo'n meer, die eindigt in ijs en je doet geloven dat daarna niks meer is. Oftewel the end of the world. Alles daarvoor was ook bijzonder. We hebben veel witte bomen gezien zonder bladeren, een soort spookbos. Verder hadden de stenen op de grond een mooie roodgroene kleur. En we hebben een hele schattige kleine uil gezien, die ons aanstaarde tussen de takken door:-).

De wandeling leek eerst mee te vallen.. dat het een lange tocht zou worden wisten we wel, maar niet zooo lang. Door weer en wind liepen we langs Grey Laguna. En de bordjes lieten elke keer weer een ongeloofwaardige afstand nog zien. Nog 4 km... eventjes verderop 4.9 km... nog 1.4 km en even later weer een bordje met dezelfde afstand.

Na totaal 7 uren hiken komen we kapot, koud en klam aan bij Refugio Grey, gerund door een andere maatschappij dan de vorige drie refugios. Het is hier minder hippie en meer decadent. Dat is alleen al te zien aan de stijl van de huisjes. Er is verder zowaar een bar en hier staan vuilnisbakken (bij de vorige refugios moest je je eigen afval meenemen). En geen tent op een houten platform, maar wel zachtere matjes. Van ons apart gelegde geld van clp 20.000 (ong. 25 euro) halen we voor clp 12.000 bij de bar één pizza om te delen met ham, gekruid rundvlees, gekarameliseerde ui en champignons. Dat dekt gelukkig al 70% van onze honger. De overige clp t.w.v. 8.000,- hebben we als kinderen in een snoepwinkel besteed in de minimarket aan nachos en chocolade♡. Zo blij!

Peter: "Het eten krijgt een 8.5, maar vooral omdat de ambiance hier minder chill is. Ja je moet wel eerlijk blijven."

De volgende ochtend gaat de wekker om 6.15. In minder dan 3,5 uur lopen we nu de elfnogwat kilometers terug richting de catamaran. We worden door de zon onthaald als helden, zo voelt het althans. We made it! We hebben de w-trek gelopen!Read more