Satellite
  • Day 84

    Trekking in Hsipaw

    October 6, 2015 in Myanmar ⋅ ⛅ 31 °C

    De treinrit die ons van Mandalay naar Hsipaw brengt, wordt zowel afgeraden als aanbevolen. Het duurt veel langer dan met de minivan (11u ipv 5u), vaak materieel pech waardoor het nog langer duurt, het is erg oncomfortabel en het tijdstip van vertrek onhandig. Daarentegen is een hoogtepunt van de treinrit het ‘Gokteip’-viaduct die de trein over een ravijn loodst. Aangezien het treinkaartje inclusief ‘life insurance’ was, maakten wij ons geen zorgen. En alles wat we vantevoren gehoord hadden was waar, alleen bleef ons de materieel pecht gelukkig bespaard. We spraken de volgende dag andere toeristen die over de helft van het traject even lang hadden gedaan.
    De voornaamste reden dat we naar Hsipaw waren getrokken was om te gaan ‘hiken’ naar afgelegen dorpjes in de Shan provincie. Deze dorpjes zijn over de weg niet goed te bereiken en leek ons de beste optie qua authenticiteit als we het vergelijken met Vietnam, Laos en Thailand (waar de ‘locale stammen’ iedere dag mensenmassa’s voorbij zien komen). Daarnaast is het ook een bijzondere provincie, aangezien deze bijna volledig afgesloten is voor toeristen vanwege de politieke onrust in het land. Dit stukje wordt gecontroleerd door de Shan-army en zij willen geen pottenkijkers van de overheid in hun gebied hebben. Tijdens de hike was onze gids heel open over de situatie in het land en dit was ook het hoogtepunt van deze dagen. Achter de schermen is er nog zoveel gaande in dit land, wat voor de ogen van de toeristen wordt afgeschermd. Het is heel onwerkelijk als je de verhalen hoort die een paar kilometer verderop aan de orde van de dag zijn, terwijl je jezelf in een open land waant met alleen maar vriendelijke mensen. De locals schuwen vergeljken met de genocide in Cambodje niet (de schaal zal vast kleiner zijn, maar er verdwijnen regelmatig mensen zonder dat iemand er ook maar iets van af weet). De mensen concentreren zich dan ook voornamelijk op hun eigen leefgebied, zijn blij met wat ze hebben en nemen geen onnodige risico’s. Het voordeel op de hike is dat er geen informanten van de overheid in de groep zitten, want buiten de hike om zijn de mensen heel voorzichtig en op hun hoede om iets negatiefs over de overheid te vertellen. Je merkt in het hele land de gevoelens van hoop op een democratie met vrijheid van meningsuiting en van angst vanwege de onderdrukking. Laten we hopen dat de verkiezingen van 8 November positief uit pakken voor de ‘gewone’ mens in Myanmar, al zijn de locals erg skeptisch. “Ook al winnen we de verkiezingen, de overheid heeft de macht en het leger en zullen dit net zoals in het verleden waarschijnlijk toch niet afstaan”.
    Over de hike kunnen we verder kort zijn, doffe ellende. Een dag in de stromende regen en een dag tot je enkels weg zakken in de modder en van een bergpadje naar beneden glibberen. Vooral voor Anika was het één groot drama. Op dit soort tochten moet je het leuk vinden om af te zien en genieten van het zware werk op zich. De homestay bij de familie was voor haar het enige lichtpuntje van deze dagen. Een andere Nederlands stel had vanuit NL sterke ballonnen mee genomen voor de kinderen en het was erg leuk om te zien hoe blij ze hier mee waren en de hele avond zoet aan het spelen waren.
    Read more