Puno

's Ochtends gaan we vroeg op pad om de grens over te steken van Bolivia naar Peru. Deze grensovergang is zeer relaxt, geen bewakers met grote geweren, maar een klein dorpje en een markt sfeer heersen hier. Voor Europeanen is Zuid Amerika prima reizen, je krijgt in elk land gratis een stempel voor 90 dagen (heel anders dan in Azie waar je voor elk visum moet betalen).

We komen aan in Puno, een stadje aan de Peru kant van het Titicaca meer. Dit is niet zo relaxt als Copacabana, dit was echt een gemoedelijk dorpje. Je kunt hier een paar eilandjes bezoeken in het meer, maar nadat we op Tripadvisor slechte reviews hebben gelezen (bewoners wonen niet op het eiland maar doen elke dag voor de toeristen een show alsof ze er wel wonen + heel erge focus op verkopen van toeristen souvenirs) besluiten we om dit niet te doen. Wel gaan we naar Sullastani, hier staan een paar funeral towers. De Incas hebben deze torens gebouwd om hun doden in te begraven. Dit begraven deden ze door het lichaam als een mummy in te pakken en in de foetus positie te zetten. Dit garandeerde het opnieuw geboren worden en in een andere gedaante terugkomen. De bouwwerken zijn gerestaureerd, want door stormen en door de Spanjaarden waren deze ingestort. Op de terugweg gaan we nog langs een locale boer die wat beesten heeft en kaas/brood zelf maakt, smaakt heerlijk! Ook eten ze klei aangemaakt met water bij de aardappeltjes dat schijnt goed te zijn voor de maag, natuurlijk nog even geproefd.

De volgende dag gaan we naar een klein dorpje Chucuito naast Puno en we gaan off the beaten track naar een Inca tempel voor vruchtbaarheid (lees: een tempel met piemels). Dit is de enige tempel in Zuid Amerika van deze strekking (in India schijnen deze tempels vaker voor te komen). We gaan in het dorpje nog naar de plaatselijke Forel kweker en lunchen weer met Forel (Mike) en een braadstuk (Anika).Read more