Reset search
PacificPacific
SatelliteEdit route

Pacific

November 2015 - January 2016
A 58-day adventure by Anika and Mike Read more
  • 21footprints
  • 4countries
  • 58days
  • 108photos
  • 0videos
  • 13.7kkilometers
  • 11.1kkilometers
Follow Calendar Share Bucket list
Date descending
  • TravelerPacific
    Day 57

    Rapa Nui

    January 2, 2016 in Chile ⋅ ⛅ 26 °C

    Na de vreemde kerstdagen op Bora Bora konden we ons opmaken voor Paaseiland en de eerste indrukken van een nieuw werelddeel (en lekker Spaans praten ahum).

    Het begin viel even zwaar met wederom een korte nacht op het vliegveld in Papeete, en daarna een vlucht van 5u met ook nog eens 5u tijdsverschil. De eerste dagen stonden dan ook in het teken van relaxen en bijslapen, al ging dat moeizaam met een kamergenoot die volledige bossen deed verdwijnen in zijn slaap en het klamme klimaat hier. De temperatuur is iedere dag 24 graden ('s nachts 23), op zich best lekker, alleen de vochtigheid is iedere dag boven de 90% en er zijn dagen bij geweest van 100%.

    Voordat we het goed en wel beseften was het al weer Oudjaarsdag. We hebben de feestdagen traditie doorgezet en zijn weer gaan duiken. De duikschool was niet al te professioneel en om 9u duiken betekende meer iets van 10:30, maar uiteindelijk hadden we alle apparatuur en werkte alles ook nog. Tijdens deze duik kreeg Anika officieel de naam van 'Turtle misspotter' en vroeg een Japanner voor de grap aan haar of ze het Moai beeld (kenmerkend beeld van Paaseiland, deze zo'n 4m lang) op de zeebodem toch wel had gezien. Maar met name het rotsachtige landschap onder water was indrukwekkend en erg leuk om voor het eerst met zaklantaarn een echte grot in te gaan (Le Cathedrale).

    Tijdens de 2e duik ontmoetten we Nick uit België en raakten al snel aan de praat. Uiteindelijk hadden we voor Oudjaarsavond samen een leuke groep mensen bij elkaar gekregen (nog wat meer NL'ers, paar Fransen en een Amerikaan). En wat een avond werd het! Het hele eiland kwam naar één locatie langs de oceaan waar iedereen de gehele avond vermaakt werd met dans en muziek. Het vuurwerk was werkelijk fenomenaal. Dit spektakel kan in een adem genoemd worden met de welbekende grote steden en dat op zo'n klein eilandje. En wie denkt dat ze de polonaise alleen in NL kennen. Nee hoor, de Rapa Nui kennen het fenomeen ook. Nadat al het bier en de champagne op was (bring your own festival) gingen Mike en Nick op zoek naar nieuw bier. Dit werd een fles wodka, cola, drie bekertjes en een beker ijsklontjes. Uiteindelijk zijn we nog met zes man op de achterbank van een taxi beland samen met onze duikinstructeurs van die dag en naar de enige club op het eiland toegereden. Na een lange nacht hoorden we de volgende dag van onze roomie dat we rond 5:30 binnen waren komen zetten. En nee, dit keer geen last van zijn gesnurk gehad.

    Na een vrij vervelende 1 januari, besloten we 2 januari dan toch maar een scooter te huren en het eiland eens te gaan verkennen. Of we nog steeds uit ons doen waren van O&N weten we niet, maar helaas ging het hier op de scooter een keer mis. De scooter was relatief klein en met ons gewicht wilde hij amper een bocht maken. Daarom waren we al erg voorzichtig, maar viel de schade aan Mike en de scooter toch tegen na een glijder met 10 km/h (al is dit een schatting, want de km teller was kapot) over grind en gravel. Gelukkig bij het inleveren geen schade geconstateerd, al kon hij dat niet echt zien van een afstandje. Wij zagen het vrij duidelijk, maar we waren ook duidelijk niet de eersten geweest met een valpartijtje.

    Het eiland is vrij apart met een geheel eigen sfeer en natuurlijk zijn de Moai standbeelden die zo kenmerkend zijn voor Paaseileind best indrukwekkend. Al zal bij ons de geweldige oud en nieuw langer bijblijven dan de stukken steen. Volgend jaar O&N weer op Rapa Nui! Wie gaat er mee?    Read more

    See translation
  • TravelerPacific
    Day 48

    Paradijs in Bora Bora

    December 24, 2015 in French Polynesia ⋅ ☀️ 29 °C

    Bora Bora, wat valt hier over te zeggen? Witte zandstranden, meest heldere water ooit gezien en wat een lagune. We kunnen ons zelfs voorstellen dat het voor velen ook tegen kan vallen, want er is naast allerlei dure wateractiviteiten weinig te doen. Wij hadden hier weken kunnen vertoeven met op het strand liggen en uitkijken over de lagune, dit lukt ons op geen enkel ander strand. Het is echt een betoverend stukje op deze aardbol (door de palmbomen zie je het eiland bijna niet meer). Als je vanaf het strand een paar meter de lagune instapt kun je zomaar eagleray's en stingray's tegen komen, hoe gaaf!

    De feestdagen gingen hier volledig langs ons heen zonder de familieaangelegenheden, op de lol die we hebben gehad met het maken van de kaart na dan. Wij besloten de kerst bijzonder te maken door vier keer te gaan duiken. Het is hier dan weer niet zo dat er een veelvoud aan exotische vissen in het water aanwezig is, wat je misschien wel verwacht. Wel waren het onze leukste duikdagen ooit, met: oog in oog met 3m lange lemon sharks die om ons heen cirkelen, black-tip sharks, enorme school (>100) giant barracuda's, eagleray's, een mantaray, een turtle (helaas miste Anika deze) en meer moois in een onderwaterwereld met zo'n 40m zicht. We besluiten meteen om ook op Paaseiland te gaan duiken, aangezien daar het zicht soms zelfs 60m kan zijn.    Read more

    See translation
  • TravelerPacific
    Day 45

    Internationale datum grens

    December 21, 2015 in French Polynesia ⋅ ☀️ 29 °C

    21 december om 22.00 uur: In ons lekkere bedje in het hostel in Christchurch gaan we slapen nadat we nog net de broodjes voor morgen hebben gesmeerd en de was uit de wasmachine hebben gehaald voordat de security ons uit de keuken jaagt.

    22 december om 6.30 uur: Piep Piep Piep, de wekker gaat en we pakken onze laatste spullen in voordat we de bus nemen naar het vliegveld. Daar aangekomen staat op de borden dat onze vlucht van Christchurch naar Auckland ‘delayed’ is. Dit is geen goed teken, want we moeten onze internationale vlucht halen naar Tahiti om 16 uur! De dame aan de balie geeft aan dat de vlucht waarschijnlijk wordt vertraagd naar half 3, waardoor we onze overstap niet redden. Ook de vlucht van 2 uur later is ‘vertraagd’ naar half 3. Wij hadden meer dan 4 uur overstap tijd ingerekend in ons schema maar dit blijkt dus niet voldoende te zijn. We worden verwezen naar de desk van Air New Zealand om een nieuw ticket te kopen. Het zweet staat al op ons voorhoofd, maar gelukkig gaat er elk uur een vlucht naar Auckland en boeken we een vlucht die 10 minuten eerder gaat dan onze oorspronkelijke vlucht. We kunnen ons geld bij Jetstar wel terugkrijgen, maar de extra kosten van de nieuwe vlucht (die uiteraard 3 keer zo duur is last minute), moeten we nog maar zien terug te krijgen...

    22 december om 10.10 uur: Het goede nieuws: We zitten in het vliegtuig naar Auckland en we komen op tijd aan om onze aansluiting te halen, jippie! We lopen nog even naar de Jetstar balie om te klagen en een claim in te dienen (and now... we wait...)
    Ondertussen ook nog even duty-free geshopt, wijn en champagne is niet te betalen daar, dus nog even flink ingeslagen :)

    22 december om 16.00 uur: We vertrekken naar de luchthaven van Papeete op Tahiti in Frans Polynesië. In de lucht raakt Anika aan de praat met Greg uit Polen en al snel wordt het gezellig met een paar flesjes ‘sparkling wine’ erbij (heerlijk zo’n all-inclusive vlucht). Greg is ongeveer overal geweest waar wij zijn geweest incl. Zuid Amerika waar wij nog naar toe gaan, dus weer goede reistips opgedaan.

    21 december om 22.00 uur: We landen op Tahiti en zijn tijdens onze vlucht door de internationale datum grens gegaan, dit houdt in dat het dus 24 uur vroeger is, en het opnieuw 21 december om 22 uur is en we de dag gewoon opnieuw kunnen doen! Rare gewaarwording... Anika doet het denken aan de film ‘Groundhogday’ waarin een tv-verslaggever dezelfde dag opnieuw beleeft en waarin elke dag de wekker om 6 uur gaat en het ‘marmotten of groundhog day’ is. Zo’n deja-vu beleven we, al is deze dag minder relaxt. Omdat we laat aankomen op het vliegveld en we de volgende dag al meteen de eerste vlucht pakken naar Bora Bora besluiten we om lekker cheap als echte backpackers op het vliegveld te blijven slapen. Helaas is het geen luxe vliegveld met lekkere bankjes maar wordt het ouderwets op de grond liggen. Gelukkig hebben we een paar dekentjes van eerdere vluchten bewaard en liggen we er toch nog een beetje gezellig bij (zie foto).

    22 december om 6.30 uur: Deja-vu momentje, de wekker gaat om dezelfde tijd als gister (wat dus eigenlijk vandaag is, verwarrend zo’n datumgrens!). We zijn in Frans Polynesië, wat betekend dat er overal Frans wordt gesproken en ook overal baguettes (stokbrooden) te vinden zijn. Zo ook bij de McDonalds: de McBaguette! Heerlijk toasted als ontbijt! We checken snel in, want Anika had gelezen dat het ‘free seating’ is à la Ryan Air, en je een stoeltje aan de linkerkant van het vliegtuig moet bemachtigen omdat je dan mooie views over Bora Bora hebt als je aan komt vliegen (zie foto!).

    22 december om 10.10 uur: We arriveren op Bora Bora en zien inderdaad de mooie eilanden liggen, echt een tropisch paradijs. Het vliegveld bevind zich op een eilandje voor de kust en met de boot worden we naar het enige stadje gebracht, een mooie tocht door de lagune. We worden opgewacht door een Polynesische (lees: gezette) vrouw met een bordje van onze bungalow, na een ritje van 15 minuten komen we aan en duiken we linea recta ons bed in. Eerst even 2 uurtjes slaap bijpakken, want die hebben we echt gemist. Zo’n dekentje op de grond is niet echt heel goed voor je nachtrust. ’s Middags duiken we heerlijk de zee in en maken we de kerstkaart met de kerstmutsen die iedereen als het goed is ontvangen heeft :)

    Een bijzondere ervaring zo’n datumgrens. Al geldt dit niet voor Mike, aangezien hij toch nooit weet welke datum het precies is.    Read more

    See translation
  • TravelerPacific
    Day 44

    Farewell & Goodbye New Zealand

    December 20, 2015 in New Zealand ⋅ ⛅ 16 °C

    Onze laatste 2 dagen alweer in dit schitterende land (Nr 1 so far). ’s Ochtends ruimen we onze camper uit en doen nog een kleine hike in het Peel Forest naar een grote oude boom (omtrek 9 meter en zo’n 1000 jaar oud volgens de Lonely Planet). ’s Middags halen we onze Jeanette nog even door de carwash en dan leveren we haar echt in. Voelt toch een beetje raar. Na 38 dagen is het echt je eigen huisje geworden. We zijn beland in Christchurch op de eerste en enige hittegolfdag tot zover. Dit betekent een stralende zon en 32 graden, niet slecht en alvast even goed om in te komen voor onze volgende bestemming: Bora Bora. Christchurch is nog steeds een stad in opbouw na de grote aardbevingen in 2010 en 2011. Het hele centrum is hierdoor verwoest geraakt en er staan nog steeds gebouwen die onbewoonbaar zijn verklaard, maar waar niets mee gebeurd is in al die jaren. Andere gebouwen zijn neergehaald waar er een grote vlakte zichtbaar is of de gebouwen zijn in wederopbouw. Dat dit nu al 5 jaar duurt is vanwege de verzekeringsmaatschappijen die niet willen/kunnen uitbetalen hebben we begrepen.
    Aan de andere kant zijn er wel mooie kunstinitiatieven ontstaan en is een shopping mall volledig in zee containers geplaatst, deze waren al heel snel weer up-and-running en zijn tot vandaag een grote trekpleister. Ze hebben hier ook een foodcourt waar een soort pop-up restaurants uit caravans worden gerund. ’s Middags lopen we hier rond en we besluiten hier terug te komen voor het eten, maar dan blijken alle tentjes dicht te zijn, behalve een Lebanese souvlaki tent. Wij hebben dus heerlijke spicy souvlaki/döner Lebanese stijl gegeten van onze laatste NZ dollars :)    Read more

    See translation
  • TravelerPacific
    Day 42

    Aoraki & Lake Tekapo

    December 18, 2015 in New Zealand ⋅ ⛅ 29 °C

    Na het bungy avontuur van Mike besloten we richting Mount Cook (Aoraki) te rijden en omdat het weer steeds beter leek te worden besloten we helemaal door te rijden tot een park dat er vlakbij ligt en vanaf waar je een mooi uitzicht hebt op alle bergen in de omgeving. Het was een heldere nacht waardoor we ’s avonds laat genoten hebben van de sterren aan de hemel. Dit gebied is namelijk 1 van de vijf ‘International Dark Sky Reserves’ ter wereld, omdat de lucht hier vaak helder is en er geen lichtvervuiling is van grote steden. We hebben hier het gordijntje van Jeanette open laten staan bij het in slaap vallen, fantastisch.
    De volgende ochtend was het nog steeds prima weer en dus waren we min of meer verplicht om de ‘hoerenloop’ van Nieuw Zeeland te lopen (Hooker Valley Track). Het is een drie uur durende return trip naar de voet van Mt. Cook en daar hadden we eigenlijk weinig trek meer in na onze Routeburn trekking. Maar op een heldere dag schijnt dit een geweldige wandeling te zijn die je niet mag missen. Dit was voor Mike een van de mooiste momenten van dit land, wat een genot om hier rond te lopen. Vooral het uitzicht over het Hooker lake dat voor de berg ligt met de spiegelingen van de berg op het water en de ijsschotsen in het water. Maar ook al was het weer fantastisch, het vege lijf was eigenlijk aan wat rust toe na onze Routeburn trekking. Waar Anika het na deze trip wel welletjes vond, besloot Mike nog even op en neer te lopen naar de Tasman gletsjer, aangezien de Franz Josef en de Fox op een kleine teleurstelling waren uitgedraaid en de Tasman de grootste van NZ is. Bij aankomst aan de top was het eerste wat je zag een bord met daarop de tekst: “Where is the glacier?”. Nu ook weinig meer van te zien dus, maar het Tasman lake waar vroeger de gletsjer lag was mooi om te zien. Na deze enerverende dag besloten we door te rijden naar Lake Tekapo zodat we aan de rand van het meer de nacht door konden brengen. Ook hier is de lucht in het donker geweldig, echter hebben we dit niet meer meegemaakt en lagen we lekker te slapen.

    De volgende dag stond officieel in de planning als ‘rustdag’ na al het wandelgeweld van de laatste week. En waar beter te ontspannen dan in de Lake Tekapo Hot Springs met uitzicht over het meer zelf. En hoe het mogelijk is weten we niet, het weer was weer fantastisch en dus hebben we uren lang genoten van de ligbedjes en het warme water.    Read more

    See translation
  • TravelerPacific
    Day 38

    Routeburn Great Walk & Milford Sound

    December 14, 2015 in New Zealand ⋅ ⛅ 29 °C

    Na de gezellige avond in Queenstown dus vroeg uit de veren om 3 dagen te gaan wandelen. Aangezien je zelf alles mee moet nemen voor de dagen (kleding, eten, drinken, kookgerei, etc.), loop je alle dagen met de grote backpack à 10 kg op je rug en was het voor ons even afwachten hoe dat zou gaan. Nou, het gaat, maar liever zonder.

    De eerste dag trokken we vol goede moed naar de Routeburn Falls hut om te overnachten. Het weer was niet denderend, maar het regende in ieder geval niet. Bij de hut aangekomen was het daar behoorlijk koud en was Mike toch blij dat we twee slaapzakken mee hadden genomen. De volgende ochtend een beetje uitgeslapen op advies van de boswachter van de hut. Het zou namelijk in de ochtend gaan regenen en later op de dag minderen en misschien zelfs open trekken aan het eind van de middag. Het enige voordeel was dat we iets meer slaap gepakt hadden, want het weer was ronduit waardeloos de gehele dag. De Routeburn trekking zou een schitterende route door alpine gebied moeten zijn, maar op dit moment konden we dat niet bevestigen aangezien de mist ons belette om een serieuze berg te spotten. Gelukkig liepen we het laatste stuk van de dag door een bos dat werkelijk sprookjesachtig was, van de regen hadden we hier weinig last. Aangekomen bij onze tweede hut meteen de weersverwachting op het bord voor de volgende dag raadplegen: ‘Fine spells’. Mike helemaal in zijn nopjes, want dat betekende goed weer. Helaas vertelde de boswachter van deze hut ’s avonds dat het eigenlijk kon betekenen dat het alle kanten op kon gaan. De boswachter hier had werkelijk een fenomenaal praatje klaar liggen zodat alle wandelaars een uur aan zijn lippen hingen voordat men zich ging opmaken voor bed. Bij de boswachter nog even gecontroleerd hoe vroeg we nu op moesten, want de volgende dag werden we om 11:00 opgehaald bij het eindpunt voor een cruise bij Milford Sound. We vreesden er al voor, maar 5:15 was toch een goede inschatting. Maar hoe lekker opstaan was het de volgende ochtend, het eerste wat we zagen was de zonopkomst dus dat betekende een heldere start van de dag. En hebben we nu werkelijk de hele nacht tussen de bergen geslapen? Dit beloofde een mooie dag te worden en dat was het zeker. Deze trekking is echt ongelooflijk mooi, wat een uitzichten en wat een natuur. Puur genieten! We hadden het tempo er redelijk in zitten dus was er voor Mike nog wat tijd over om naar de ‘Key Summit’ te lopen. Hier stond een uur voor en zoveel tijd hadden we niet meer dus besloot Mike het tempo omhoog te gooien. Binnen een kwartier was hij boven geweest, een korte pauze genomen en weer naar beneden afgedaald. Het kan dus sneller dan de indicatie tijden. Anika was al verder gelopen en Mike had haar binnen korte tijd weer bijgehaald zodat we rustig richting bus konden gaan. Helaas ging het op het laatste stukje toch nog mis, Anika gleed weg en verzwikte haar enkel. Gelukkig was de pijn te verdragen tot het einde en waren we mooi op tijd voor de bus.

    Toen we in de bus stapten begon het licht te regenen en de mensen in de bus keken niet echt vrolijk. Zij waren ook al om 6:45 vanuit Queenstown vertrokken en het bleek namelijk gigantisch slecht weer te zijn geweest onderweg. Wij deelden onze gids mee dat wij echt prachtig weer hadden gehad in de ochtend en dat het wel goed zou komen. Iedere meter die we dichter bij onze cruise kwamen trok de wolken een klein beetje open en kwam er een strakblauwe hemel te voorschijn. Dit was een schitterende dag voor een cruise, wat een geluk. Je vaart met de boot in een soort kloof (zoals de fjorden in Noorwegen) tussen de bergen en passeert watervallen, zeehonden en nog meer moois. We hadden zelfs zoveel geluk dat we zeldzame dolfijnen tegen kwamen, iemand die er al vijf jaar werkte had ze nog steeds niet gezien. Het enige minpuntje van de tour was dat Anika steeds meer last kreeg van haar enkel en van de boot strompelde, maar dat is gelukkig met een sisser afgelopen.    Read more

    See translation
  • TravelerPacific
    Day 36

    Lake Wanaka en sensatie in Queenstown

    December 12, 2015 in New Zealand ⋅ ⛅ 17 °C

    Lake Wanaka is een gletsjer meer waar water uit de bergen instroomt, het is in de laatste ijstijd redelijk diep uitgegraven (zo’n 350 meter diep) en is 35 km lang. Het is een koud meer, gemiddeld 10 graden in de zomer...brrr... De uitzichten en de foto’s zijn ook heel ‘cool’. We hebben twee keer op een mooie plek aan het meer geslapen, erg winderig, maar mooie locaties. Uit de wind is het prima toeven in het zonnetje. We besluiten even een paar dagen te relaxen en niet teveel te doen, klein beetje wandelen, beetje sightseeing. Langzaamaan rijden we naar beneden naar Queenstown, hier aangekomen hebben we een hoop te regelen: we gaan een meerdaagse trekking lopen met backpack (later meer) en hebben de tickets nodig, we moeten een slaapzak huren en natuurlijk bergen proviand inslaan, we zullen niet van de honger omkomen ;) Mike heeft een bungy sprong gereserveerd en we zijn naar de kapper geweest! Anika is jarig en wordt ’s avonds door Mike mee uit eten genomen in een fancy luxe restaurant. Op het menu: slow cooked lamb met lekkere sauzen en bijgerechten. De sommelier raad een lekkere rode wijn aan (Rockferry uit 2010), een topavond!

    De volgende dag gaat het dan toch eindelijk gebeuren. We hebben al een aantal weken contact met Jeroen en Femke om te kijken of we onze schema’s ergens aan kunnen sluiten zodat we gezellig even bij kunnen kletsen. Echt super leuk om weer eens vrienden van thuis te zien. Het was een gezellige avond en eigenlijk ietwat laat en te veel drank in het kader van onze voorbereiding voor de Routeburn trekking waarvoor ’s ochtends om 5:15 de wekker al weer ging.

    Al het reilen en zeilen met betrekking tot onze 3-daagse ‘Routeburn Great Walk’ in de volgende post. Maar hier alvast de dag na onze zware trekking waarbij we na een aantal lange en zware dagen weer terug in Queenstown zijn aangekomen. Hier stond er voor Mike namelijk een bijzondere gebeurtenis gepland, een echte ‘bucket list’. Als vervroegd verjaardagscadeau (ook hier is het nog geen februari) heeft Mike van de family een sprong cadeau gekregen, namelijk de Nevis Bungy Jump. En wat een ervaring, echt super gaaf om 134 meter aan een touwtje naar beneden te springen in een ravijn (ja ma, ik heb het overleefd). Een compleet andere ervaring dan de skydive en qua ‘excitement level’ zelfs nog iets hoger.    Read more

    See translation
  • TravelerPacific
    Day 32

    Skydive & gletsjers

    December 8, 2015 in New Zealand ⋅ ⛅ 17 °C

    We gaan vanmiddag een Skydive doen! En niet zomaar één, de hoogste van Nieuw Zeeland! We worden opgehaald in een busje waarmee we naar het vliegveld rijden, hier hijsen we ons in de rode skydive pakken inclusief mutsen en we krijgen zelfs een paar handschoenen mee, boven is het koud! Anika zit als eerst in het vliegtuig en daarna Mike + 2 bang kijkende Chinezen die zometeen als eerste eruit mogen. We stijgen op en meteen hebben we een mooie view van de omgeving, we draaien rondjes totdat we hoog genoeg zijn om boven de wolken uit te komen, en daar zien we Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland op 3,7 km hoog. Maar wij gaan hoger, naar 19.000 feet (5,8 km). Onderweg krijgen we nog een zuurstof masker opgezet, nu wordt het toch echt spannend. De Chinezen kijken naar buiten en krijgen te horen dat ze op 11.000 feet zitten, nog 8.000 te gaan. Aangekomen op het hoogtepunt gaan zij er als eerst uit en kunnen wij nog even wachten. Mike hangt al met z’n voeten naar buiten en vind het lang duren. Dan mogen we eindelijk en zijn we los. De instructeur doet nog even een backflip (salto achterover) in de lucht en dan razen we met 200 km per uur naar beneden, een vrije val van 80 seconden waarbij het uitzicht geweldig is. Aan de ene kant hoge bergen, gletsers en sneeuw, zo’n 10 km de andere kant op zie je de Tasman zee. Deze plek is door de combinatie van gletsjers en zee zo dichtbij elkaar heel uniek. Na 80 seconden vrije val gaat de parachute open bij Mike. Hier vertraagd de instructeur even en geeft aan dat Anika zometeen ergens naar beneden valt. Waar dan? Opeens ziet Mike haar met een noodgang naar beneden komen en de parachute open gaan. Dan zie je pas hoe hard het gaat. Daarna zweven we nog even door de wolken, waar je middenin niets ziet (mysterieus) en mogen we zelf de parachute sturen. Dit is leuker dan vooraf gedacht en gaat ook nog behoorlijk hard met mometen. Met de parachute open duurt het zo’n 4-5 minuten voordat we na een zachte landing (benen omhoog en vooruit, en op je kont) weer heelhuids en een ervaring rijker op de grond staan.

    De volgende dag willen we de gletsjers van dichtbij bekijken, maar de gletsjer bij Frans Josef is voor een gedeelte afgesloten vanwege overstromingen. We kunnen tot op 2,5 km komen, dat is best ver en er valt ook weinig te zien. We besluiten om door te rijden naar de Fox gletsjer, deze is beter bereikbaar en we kunnen tot op 300 meter komen. Helaas is de gletsjer helemaal gesmolten. Waar je vroeger nog kon ice hiken (wandelen op de gletsjer met ijs schoenen) is dit nu ingestort en niet meer mogelijk, je kunt alleen nog met een helicopter naar een hoger gedeelte worden gebracht, maar daar hangt een flink prijskaartje aan. Ter illustratie hebben ze een bord neergezet met hoe de gletsjer er 6 jaar geleden bijlag, dit is een flink verschil en het broeikas/opwarming van de aarde effect is niet te missen. Helaas hebben we niet meer een hike naar Lake Matheson gedaan, een van de highlights is het uitzicht op de bergen en gletsjers welke weerspiegeld worden in het meer, maar het is heel erg bewolkt, mistig en het begint zelfs te regenen als we Fox gletsjer aflopen. We besluiten om naar het zonnige zuiden te rijden, lake Wanaka, hier hebben we goede verhalen over gehoord van 2 Franse reizigers onderweg.    Read more

    See translation
  • TravelerPacific
    Day 31

    West Coast Surfin'

    December 7, 2015 in New Zealand ⋅ ☀️ 22 °C

    We rijden door naar de West Coast en onderweg stoppen we bij een relaxte camping. Verse eieren van eigen kippen en spelletjes zoals Jou de boulen, croquet en zelfs golf zijn er te doen. De volgende dag rijden we naar Westport aan de kust want we hebben een surfles geboekt! Mike kijkt hier al heel lang naar uit en is bedroefd dat het regent als we aankomen. Er staat een flinke wind en de golven zien er woest uit. Toch hijsen we ons in een wetsuit en gaan we samen met Mark het water op. In het begin lukt het om een paar goede golven te pakken, maar het staan lukt nog niet en we vallen vaak van ons board. Na een uur wordt de stroming sterker en kunnen we niet meer staan in het water om op ons board te klimmen, we stranden dan ook al snel op het strand. Helaas niet gelukt om te staan, maar we gaan het zeker nog eens proberen in betere omstandigheden.Read more

    See translation
  • TravelerPacific
    Day 29

    Marlborough wines & Abel Tasman park

    December 5, 2015 in New Zealand ⋅ ☀️ 22 °C

    Nieuw Zeeland staat bekend om de lekkere wijnen, en waar beter dan deze te proeven in de Marlborough wijnstreek! Zo'n 62 procent van de wijnen wordt hier geproduceerd, met als specialiteit de Sauvignon Blanc. Wij zijn naar de Cloudy Bay Vineyard geweest en hebben een proeverij van 5 wijnen gedaan, met een duidelijke winnaar, de Sauvignon Blanc uit 2015. We hebben zelfs een flesje gekocht om deze later op onze campingplek op te drinken :)

    In het Abel Tasman Nationaal Park hebben we een hike gedaan naar Harwood's Hole, een verticale schacht van zo'n 200 meter diep en een mooi uitzicht op de baai. In Kaiteriteri hebben we aan het mooie strand een koffietje gedaan en heerlijk gerelaxt.

    's Avonds zijn we op de kampeerplek beland van een van de makers van de kampeer app hier in Nieuw Zeeland. Je kon daar gratis blijven staan en we kregen nog verse aardbeien, aardappels, knoflook en uitjes mee uit eigen tuin, heerlijk!    Read more

    See translation
  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English