Cooper Creek

Over Covid hebben we het nog niet echt gehad. Er zijn in Queensland nog ca 4500 besmettingen per dag, wat voor 5 miljoen mensen best veel is. Wel moet hierbij gezegd worden dat hier al lang een systeem bestaat waarmee je de resultaten van je zelftest uploadt bij de gezondheidsdienst. Hierdoor zijn de cijfers natuurlijk naar verhouding hoger dan in NL. Maatregelen zijn er nauwelijks meer, in het OV en op vliegvelden moet je een mondkapje op, maar daar houdt bijna niemand zich aan. In het vliegtuig wel.

Vanaf Lake Tinaroo rijden we richting het noorden en dalen we af naar de kust. In Mossman doen we voor de laatste keer wat boodschappen om de laatste dagen door te komen. We rijden verder tussen het suikerriet en steken met de veerboot de Daintree River over. Eenmaal van de ferry rijden we door het regenwoud verder. De bomen vormen een boog over de weg heen. De Daintree is het oudste regenwoud ter wereld en is er al 135-180 miljoen jaar. Sommige bomen worden ca. 50 meter hoog.

Bij de Alexandria Lookout hebben we een fraai uitzicht richting het zuiden over een langgerekt strand en heuvels die tot aan de zee komen. In Cape Tribulation houdt de gewone weg op, je kan daar alleen met 4WD verder. We wandelen naar het uitzichtpunt over de kaap, net als heel veel andere toeristen en tourgroepen. Hier zijn dus alle toeristen die we in de eerste drie weken nauwelijks gezien hebben, die met bussen en huurauto's vanuit Cairns komen. Nederlanders zijn we niet tegengekomen (in ieder geval hebben we ze niet gehoord), wel wat Fransen, Spanjaarden, Duitsers en Amerikanen. Toch is het aantal buitenlandse toeristen nog erg laag en zijn het vooral Australiërs die op vakantie zijn.

Veel bijzonders is er niet te zien bij Cape Trib zoals de Australiërs het noemen, het is vooral een plek waar je eens geweest moet zijn. De Dubuji Boardwalk niet veel verderop is wel de moeite waard. Hier loop je door het regenwoud wat deels in een mangrovesysteem staat, naar door het lage water nu droog staat tot de volgende vloed. Er staan veel bomen die begroeid worden door klimplanten of andere bomen (parasieten). Er groeien ook veel palmbomen met ronde bladeren. Uiteindelijk komen we op Myall Beach uit, waar een harde wind staat en een verdwaasde groep toeristen die niet weet wat ze met zichzelf aan moeten. Wegwezen dus en naar onze camping toe, die niet veel verderop ligt aan Noahs Beach in het regenwoud.

Voor de kampeerplaatsen zijn alleen de hoognodige bomen weggehaald en onze bus die drie meter hoog is past er net tussendoor. We hebben een van de betere plekken iets verder van het bospad af. Er is een toilet en een kraantje voor water, meer niet, maar dat is ook niet nodig. Op het strand hebben we door de harde wind vanmiddag niets te zoeken, al merk je daar in het bos niet veel van. Onze buren hebben een Spaceship camper, dat is eigenlijk een Toyota familie auto waar een bed in zit en bij de achterklep een koelkastje, gaspit en wat opbergruimte. Ze hebben geen stoelen en tafel en hangen de hele dag in de auto, leuk kamperen is dat.....

De volgende ochtend is de wind gaan liggen en schijnt de zon volop. We nemen onze stoelen mee naar het strand en genieten daar van het mooie weer. Hoewel we dichter bij de tropen zitten is het in dit deel van QLD minder benauwd dan een week geleden, dus dat is alleen maar fijn. Ook zitten er minder muggen, dus dat scheelt ook weer bulten. Hoewel we goed Australisch anti-insectenspul hebben, kunnen we ze niet helemaal tegengaan helaas, maar ook dat hoort bij kamperen 😄.

Straks rijden we inwaarts terug naar Mossman, waar we bij de boer kamperen en gaan we morgen op zeiltocht naar het Great Barrier Reef. Mooi koraal en zeeschildpadden staan hoog op onze verlanglijst.Read more