Austria
Fulpmes

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 2

      Singapore Baby!

      June 14, 2023 in Austria ⋅ 🌙 10 °C

      Ok, so I thought the troops were delicate in Sydney. Jeez. Fortunately Burger King to the rescue (ignore my Macca's comments from yesterday). 30 mins and 22 chicken nuggets later (relative) peace restored ready for leg 2. Just the 45 mins stopover in Singapore, definitely long enough. For the second time today, Abi and I managed to set off the body scanners, I can only assume that it's the guns. Flying visit from Kofi Annan helped broker the new seating arrangements, Ruby kindly giving up her window seat for H Man. Inevitable red wine -v- trousers incident after take-off, a less direct consequence of drinking alcohol I guess. Highlight of the flight so far; Ruby applying the band-aid theorem to seat reclining. Priceless. Benny tracked us across the skies, aided by how Worldle knowledge. Everyone looking refreshed now - ready for the final flight to Zurich.Read more

    • Day 3

      We zijn in Oostenrijk!!

      September 11, 2016 in Austria ⋅ ⛅ 13 °C

      De reis is hartstikke goed gegaan op een paar files na... Ik zat ik achterin een busje met Evelien en Sylvia. Arnoud en Arno hadden zich opgeofferd als chauffeur en dat hebben ze fantastisch gedaan!

      GEZELLIG REIZEN...
      Ik zat in het midden achterin. Evelien heeft de hele weg gelezen (boek is uit) en Sylvia sliep nagenoeg de hele weg. Dat gaf mij de tijd om eens na te denken over de komende dagen..

      Ik zag ravijnen, voelde mijn knie opspelen en hoorde snurkende mannen in de hut. Kortom ik maakte me druk. Oplossing; snel mijn vestand op nul gezet en blik op ineindig. Dat kan ik;-)

      MOTOR PROBLEMEN
      Onze bus gaf al vrij snel de melding: Storing motor, service nodig. Meteen noodnummer gebeld (busverhuur bedrijf) maar ze namen niet op. Na wat gegoogle erachter gekomen dat je dan 2 minuten in de tweede versnelling moest rijden. En het werkte! Even... Ook konden we vaker niet dan wel snelheid maken. Zou er dan toch iets met de motor zijn? Ach we zijn gewoon doorgereden en de auto doet het nog en wij leven nog!

      ECO STAND EN AIRCO
      Hier kan ik kort over zijn. Er bestaat een knop voor eco stand (waardoor je geen begrenzing hebt qua snelheid). Er bestaat een AC knop (waarmee de airco aangaat). Veel geleerd😂😂😂

      WE ZIJN ER!
      Na een rit van ruim 12 uur waren we er! Super hotel met leuke, grote kamers en keurig netjes! Op de foto zie je ons uitzicht!! Meteen op bed geploft, om te kijken hoe het lag. Heerlijk!! We zijn met zijn allen het dorp ingelopen om een hapje te eten. Was gezellig én super lekker!!

      Ook hebben we op een wandelkaart de route voor morgen bekeken. Ik zag een kabelbaan en opperde die te nemen! Maar ze verzekerden me dat die de verkeerde kant op gaat. Toch wandelen dus morgen naar hut 1....

      GENIETEN VAN LUXE
      Lig gezellig met Tineke en Evelien op een kamer. We hebben alledrie nog maar even gedouchd, want misschien kan dat de komende dagen niet #jakkes

      ZWARE RUGZAKKEN
      Ook hebben we onze rugzakken uitgepakt en bij elkaar gekeken wat overbodig was. In aparte tassen gestopt die we achter laten in de bus. Met zo min mogelijk bagage lopen, lijkt ons heel belangrijk. Dan maar minder schone kleren...

      MORGEN GAAN WE KLIMMEN
      Morgenmiddag verwachten we slecht weer. Daarom starten we vroeg morgen met een ritje naar de berg. Vanaf daar gaan we 1.500 meter klimmen in 4 uur tijd. Ik verwacht dat het heftig wordt...

      Maar nu eerst lekker slapen en morgenvroeg lekker ontbijten (hoop ik).

      DIABETES

      Omdat het voor mij ook een reis is om diabetes meer te accepteren en er beter mee om te gaan, geef ik ook hierover elke dag een update!

      FREESTYLE LIBRE
      Een paar van ons (diabeten) hebben de Free Style Libre gesponsord gekregen. Het is een sensor in mijn arm en door er een apparaatje langs te halen (scannen), meet ik mijn bloedsuikerspiegel. Zónder dat ik in mijn vinger hoef te prikken. Én ik zie wat mijn bloedsuikerspiegel de afgelopen 8 uur gedaan heeft. Én wat de verwachting is voor komende minuten. Zó fijn!!!!! Super blij mee!!!!

      Met mijn Diabetes gaat het redelijk. Vandaag paar keer flink te hoog gezeten, maar zal spanning wel zijn. Hoop dat ik morgen geen last van hypo's krijg. Dextro's, snelle jelle's (gesponsord door Peijnenburg) en keks heb ik in de aanslag!! En langdurige insuline helft minder gespoten. Duimen julllie mee voor morgen?
      Read more

    • Day 8

      Dag 5, Kei Coole Diabest! #donderdag

      September 16, 2016 in Austria ⋅ ⛅ 13 °C

      Gisteren helaas geen internet (én geen bereik), dus daarom nu maar even. Wel lastig geen bereik... Kan ik John niet bellen en mijn vriendin geen succes wensen bij spannende dag....

      Wat heb ik heerlijk, maar wel kort, geslapen!! Vandaag gaan we vanuit het dal naar boven klimmen. Yes!! Na gisteren wil ik niet meer dalen. Nooit meer. Wat een ellende was dat! We gaan naar de hut klimmen waar we gaan slapen. Daarna gaan "ze" nog naar de gletcher, maar die sla ik over! Heb er de kracht niet meer voor, denk ik... #Cliffhanger

      HUILEN BIJ HET HEERLIJKE ONTBIJT
      Wat fijn als er vriendelijke mensen je ontbijjtje klaarmaken. En het was heetlijk!!! Angé vroeg me tijdens het ontbijt wat me tegenhield een pomp te nemen. In plaats van antwoord te geven, ging ik huilen...

      Weet je wat het is (babe; ik voel me sexy als ik dans😉)... Ik wil geen diabetes, maar ik heb het. Ik wil geen medicijnen, maar ik moet, ik wil niet tig keer per week in mijn vingers prikken, maar dat is belangrijk, ik wil geen insuline spuiten, maar dat heeft mijn lichaam nodig. En ik wil ook geen pomp, want dan heb je echt diabetes. En dat wil ik dus niet!

      Helaas gaat het er niet altijd om wat ik wil. Soms zijn dingen zosls ze zijn en moet je daarmee dealen. Gelukkig (althans zo ervaar ik het) heb ik Lada. Dat betekent dat mijn lichaam langzaam aan steeds minder goed werkt. Ik ga dus heel geleidelijk over naar type 1. Maar ik merk dat mijn lichaam steeds slechter meewerkt. Ik spuit inmiddels minimaal 6x per dag insuline en daar word ik gek van. En ja, dat doet elke keer pijn. Een pomp schiet je een keer in de drie dagen in en voilà. Klinkt fantastisch maar dat ding zit dus altijd aan je lijf vast. Dat hield me altijd tegen. Maar sinds deze week zie ik het anders.

      Fijn om al die diabeten om me heen te zien die ook rekenen met koolhydraten (ingewikkeld!), prikken, spuiten, nadenken, vooruitdenken, evalueren, bijstellen, tegen heug en meug eten, etc. Ik voel me niet alleen!!

      KLIMMEN
      Vol goede moed begon ik aan de klim naar de hut. Het ging fantastisch!! Heerlijk door de bossen via boomstronken en stenen (jawel daar zijn ze weer!) naar boven.

      APFELSTRUDEL
      Eenmaal in de hut (bijna) allemaal een heerlijje apfelstrüdel besteld! Ik voelde me de queen van de bergen! En je voelt het aankomen... Toen ze vroegen wie er nog mee ging naar de gletcher, keek ik Arnoud de tourleider aan en die knikte bemoedigend, stak ik tot mijn eigen verbazing mijn hand op.

      GLETCHER
      Daar ging ik weer! Klimmen over heel veel stenen (......), maar veel stijgen en daar ben ik inmiddels best goed in! Helaas verdraaide ik halverwege mijn knie. Maar ik wist dat ik op adrenaline tot de gletcher zou kunnen komen. En omdat daar achterblijven geen optie is, zou ik de weg terug naar de hut vast kunnen afleggen!

      Wow! Mooie beloning die gletcher!! Heel veel foto's gemaakt! Die houden jullie tegoed, want ik was mijn telefoon vergeten.

      KEI COOLE DIABEST
      We waren daar helemaal alleen en we besloten "ons" lied te zingen. Een liefje dat Evelien bedacht heeft en prachtig kan zingen.

      Na elke zin, zingen wij haar na. Steeds harder! Het liedje gaat zo:
      Als wij in de bergen zijn,
      Dan vragen de mensen,
      Wie wij zijn,
      En waar vandaan,
      Dan zeggen we van Diabest,
      Het kei coole Diabest,
      Als ze ons niet verstaan,
      Dan zingen we wat harder,
      Etc

      Een prachtig moment.

      AFDALING EN WEER EEN SCHNITZEL
      Zou mijn knie het redden terug naar de hut voor het donker? Ja hoor!!!

      Eenmaal bij de hut mijn knie gekoeld en heerlijk (weer) een schnitzel besteld. We speekden weer met zijn allen Uno en hebben heek veel gelachen.

      GEZELLIG SLAPEN MET ZIJN ALLEN
      We sliepen met zijn allen op een stapelbed voor 16 personen. Gezellig!!!!

      DIABETES
      Elke avond houden Alexander en Linda spreekuur. Ze roepen ieder vsn ons apart op om de waarden van de afgelopen dag met ons door te nemen. Super fijn!!

      Mijn waarden gaan goed! Na ontbijt wel steeds een piek omdat ik niet durf te spuiten. Komt omdat we na ontbijt altijd grote inspanning doen. Ben veel te bang om hypo te krijgen op de berg. Heb het al lastig genoeg...

      De Free Style Libre die we deze week mogen dragen werkt hartstikke fijn! Scheelt veel prikken én je kan de curve van de afgelopen 8 uur zien. Fantastisch!!

      Verder speelt diabetes een hele grote rol voor mij deze week. Heftig, maar goed. Hoop emotie speelt daarbij. Lastig
      Read more

    • Day 9

      Dag 6, Laatste tocht & veel emoties #vr

      September 17, 2016 in Austria ⋅ 🌧 10 °C

      Vannacht maar een paar keer wakker geworden van piepjes (sommige insulinepompen staan ingesteld met alarmen als je te laag of te hoog in je bloedsuikers zit). En qua snurken alweer een prachtig concert gehad vannacht😉

      Lag tussen Sylvia (de fysio die ons elke ochtend laat rekken en strekken, maar ook onze blaren verzorgt, knieen in de tape zet, ons mentale ondersteuning geeft én vaak als hekkensluiter fungeert om te zorgen dat iedereen veilig de berg af kwam) en Evelien in, in een net te kort bed. Maar wakker worden met een prachtig uitzicht vanuit je bedje is zó fijn!

      DE LAATSTE WANDELDAG
      Aangebroken! De laatste dag dat we in de bergen wandelen. Met zijn allen weer gezellig aan het ontbijt. Wat vandaag een tikkie karig was en niet veel smaak had; jammer. Heb besloten om de eerste tocht van de dag, naar een gletcher, niet mee te lopen. Ik bleef dus achter in de hut samen met Angé en Tineke. Gezellig gekletst, Uno gespeeld en thee gedronken. Oké, oké... en een noedelsoep en alweer een (ter verdediging, slechts een halve) apfelstrüdel achterover geslagen.

      ALLERLAATSTE AFDALING
      Rond 13:00 uur waren ze terug en hebben we met zijn allen nog een (een halve hè, gewoon heel bescheiden een halve) apfelstrüdel gegeten.

      Daar gingen we... Tikkie nerveus over mijn knie zetten we voor de laatste keer de afdaling in. Ik ging weer zo traag als een slak, maar voor mijn gevoel toch in een soort van goed ritme, naar beneden. Paar keer flink gevloekt tegen al de stenen; dat wel.

      Halverwege een vlak stuk waar ik gezellig met Arno heb gekletst! Hij vertelde wat hij van deze week vond. Dat we zo'n hechte groep zijn en dat er geen onvertogen woord gevallen is. En hoe bijzonder dat is. Daar sluit ik me volledig bij aan!

      Daarna mijn favoriete stukje; door het bos! Het ging verbazingwekkend goed! Als groep naar beneden gegaan. En ik mocht in de kopgroep! Onderweg een prachtige waterval; de moeite waard!!! Tineke liep voorop en bereikte als eerste het eindpunt. Dik verdiend!! Onderaan de berg stonden ligstoelen. Heerlijk!!!

      HYPO
      In het hotel aangekomen, kreeg een van ons bij de receptie een flinke hypo. De ervaren diabeten zetten hem/haar (wil geen namen noemen in deze) op een stoel en voerden dextro en chocolade.

      Ik snelde naar mijn fantastische diabetesverpleegkundige en naamgenoot (heb zo'n klik met deze lieve vrouw!; heel dankbaar dat zij mij begeleid bij mijn Diabetes) om hulp te vragen. Zij weet als geen ander rustig te blijven en begeleide hem/haar kundig uit de hypo. Duurde lang en er was veel dextro, chocolade en AA voor nodig.

      Was zeker niet de eerste hypo, maar wel de eerste die ik van dichtbij zag en waarbij iemand volledig de weg kwijt was. Weer een indrukwekkende ervaring. De zoveelste deze week...

      NOG MEER EMOTIE, VEEL MEER
      Eenmaal op de kamer, waar ik weer naast Evelien lag en ook Tineke en Angé sliepen gezellig bij ons!, snel de WiFi aangezet! Na 2 dagen (geen bereik is heel normaal in de bergen) weer contact met John gehad om hem bij te praten. Fijn!!!

      En toen kreeg ik een appje en mijn wereld stond stil...

      Iemand bood aan om me, voor zolang ik wil, mijn Free Style Libre te sponsoren. Wij met zijn vieren op de hotelkamer kippenvel en tranen. Ik denk niet dat ze weten wat deze gulle gift precies voor me betekent. Maar ze weten dat het mijn droom is en dat was genoeg voor ze zeiden ze. Hoe lief!

      Naruurlijk ga ik ze proberen uit te leggen hoe de kwaliteit van mijn leven hierdoor verbetert voor nu én voor de lange termijn! En ik ga ze bedanken. Heel erg bedanken😘 Al kan ik nooit tippen aan dit gebaar.

      RESTAURANT
      Ik ben vandaag een soort bodemloze put... In het Italiaanse restaurant, ik verzin het niet, bestel ik carpaccio, spaghetti aglio-oli (of iets wat er op rijmt, en als toetje Heisse Liebe (zie foto) #Jammie

      WAT EEN SPREKER IS DIE MAN
      Alexander, de internist die ons met zijn kunde heeft bijgestaan en ons veel geleerd heeft en ons met zijn grappen en grollen heeft vermaakt (en geloof me die humor is heel belangrijk op enge bergen, maar zeker ook bij deze ingewikkekde ziekte, sprak iedereen namens Stichting Diabest persoonlijk aan. Om ons te bedanken en om aan te geven wat iedereen aan de groep heeft bijgedragen. Was mooi en persoonlijk en dat houd ik zo😊

      Het was een fantastische avond!!
      Read more

    • Day 7

      Dag 4, Afdalen en geluk bij ongeluk #woe

      September 15, 2016 in Austria ⋅ 🌙 14 °C

      Vandaag ruim 4 uur afgedaald. Helaas weer geen groot succes. Ik ging zó traag... Alle kracht is uit mij. Mentaal, maar ook lichamelijk. Mijn knie (die ik met John getraind heb) houdt het goed. Maar de rest van mijn lichaam is moe. En ik ook!

      IK HEB GESTOLEN...
      De gastvrouw en haar collega's zijn niet bar vriendelijk. Evelien en ik werden flink afgesnauwd... Maar eerlijk is eerlijk, heerlijk ontbijtje!! Met oa cake!! Uit kift heb ik 2 plakjes gejat om onderweg lekker op te peuzelen... Maar karma is een b*tch. De tocht werd zwaar voor mij... Alweer.

      PFFFT MIJN LIJF WIL NIET MEER
      Het afdalen ging moeizaan. Ik voelde mijn blaren (drie joekels), de onderkant vsn mijn voeten zijn beurs en ik voel al mijn spieren. Blijk er nogal wat te hebben... Tineke trekt me er doorheen het eerste stuk. En lapt me op met zout sls ik misselijk word.

      Daarna komt Marieke alweer in actie om me de weg te wijzen als er, je verzint het niet, weer tig stenen onder mijn voeten komen... Maar er waren ook veel boomwortels. Leuk; voor de afwisseling.

      Wel vond ik het laatste stuk van de afdaling heerlijk! Heerlijke geur van bos, geluid van stromend beekje en verder niets!

      FOTO
      Op de foto zie je linksboven de hut waar we vanacht geslapen hebben!!

      WE KOMEN OP TELEVISIE
      Ongeveer halverwege komen we een tv-ploeg tegen. Of we even een stukje terug konden lopen en dan weer heen, voor de opnames voor een documantaire. Daar heb ik vriendelijk (vrees dat mijn gezicht boekdelen sprak) voor bedankt! De rest van de groep heeft een prachtig staaltje acteerwerk neergezet. Frank zou trots zujn😉

      CAPPUCHINO EN DE BUS
      Onderaan de berg in het dal was een cafe/hut. Daar heb ik heerlijke cappuchino gedronken en cola light! Verder vond ik het allemaal wel best. Voor mij geen tochten meer. Dit was mijn eindpunt!

      We pakten de bus, hilariteit onder de passagiers, naar een dorpje waar Linda (andere Linda) nieuwe schoenen kon kopen. Doe had ze nl. kapot gelopen en dat is levensgevaarlijk.

      Kreeg ik me in de bus toch een bak heimwee. Ook dat nog... Al snel konden we uitstappen en gingen mijn gedachten weer naar mijn pijnlijke lijf!

      In Oostenrijk houden ze blijkbaar siesta. Heel vervelend... Nu moesten we een restaurant zoeken om wat uurtjes door te brengen #Jippie🎉🍴☀️🍷😊

      Heerlijk gegeten (Wiener Schnitzel; what else), telefoon opgelsden én Jihn gebeld. Gezegd dat ik zou stoppen.

      KABELBAAN BUITEN WERKING
      We reden met onze busjes, die we daar hadden achtergelaten voor onze eerste klim, naar de kabel baan die ons naar boven zou brengen nasr de volgende hut. Zou... Jammer de bammer die kabelbaan was buiten werking.

      Om een lang verhaal kort te maken... Hotel geboekt. Heerlijk!!! Kleren gewassen (ja ik had wasmiddek in mijn rigzak), douche genomen, ontdekt dat er goede Wifi is!!!, schone kleren aan, John weer gebeld én Sharon en ik voelde me een stuk beter!

      UNO
      We zijn met zijn allen gaan eten en hebben daar uno gespeeld! Ik won (één potje) en toen gimgen we weer naar hotel. Lekker slapen!!

      TOCH DOORGAAN MET EXPEDITIE
      De tourleider heeft andere tocht moeten bedenken om toch bij de volgende hut te komen. De route is relatief eenvoudig. We stijgen en daar ben ik best goed in. En via datzelfde pad gaan we vrijdag weer dalen. Dat zullen mijn benen wel niet zo fijn vinden, maar zo kan ik wel de hele expeditie volgen!

      Ik voel me beter en gesterkt door de groep heb ik besloten de expeditie voort te zetten. Yes I Can!!!

      DIABETES
      Voor het eerst hardop uitgesproken dat ik misschien een pomp wil. Benieuwd hie ik hier morgen over denk...

      Het is al veel te laat! Ik ga lekker slapen!!! Sorry voor de vast vele tikfouten...
      Read more

    • Day 7

      Dag 3, Stenen, stenen & stenen #dinsda

      September 15, 2016 in Austria ⋅ 🌙 14 °C

      Gisteren had ik geen bereik. Totaal verstoten van de buitenwereld... Vandaar dat ik nu pas kan vertellen hoe dag drie (dinsdag) verlopen is. In een woord: hel. Ik vond het de hel. 9,5 uur gelopen en doodeng.

      De dag begon prachtig! Ik had heerlijk tussen Angé en Evelien geslapen. Op diezelfde (vieze #gruwel) matras lagen ook alle andere expeditie leden... #Gezellig!

      REK EN STREK DOOR SYLVIA
      De dag begon, zoals alle dagen met de rek- en strek oefeningen van Sylvia. Dat trek elke ochtend weer veel bekijks! Deze ochtend dezen zelfs andere mensen mee. Leuk!! Om je bovenbeenspieren te rekken, moet je je been naar achteren buigen en je enkel vastpakken. Dag 1 en 2 ging dat prima, maar vandaag kreeg ik mijn been niet eens omhoog...

      ROTSEN, STENEN EN KIEZELS
      Vandaag heb ik alleen maar stenen gezien. In alle vormen en maten. Sommige wiebelden (ook al zagen ze er stevig en groot uit) en sommige lagen zó ongandig. Geen idee wie dat alpine-pad bedacht heeft, maar daar zou ik graag een hartig woordje mee spreken!

      Stel je voor: Men neme een hele hoge berg 2.300 meter, met daarop minimaal 1.000.000.000 stenen (willekeurig geplaatst in de meest onmogelijke vormen en maten), klauter via bochten omhoog en verf af en toe een steen met rode en witte verf. Voils; een pad "is born" heeft iemand bedacht. En daar moesten wij overheen.

      DIT DOE IK NOOIT MEER
      Waar anderen deze route vonden lijken op een prachtig maanlandschap, zag ik alleen maar k**stenen.

      Heldin Marieke (initiatief neemster Stichting Diabest) heeft de hele weg voor me gelopen en alle stenen aangewezen met haar stok waar ik op kon gaan staan. Soms (vask) stond ik stil en keek ik naar alle stenen voor me, maar wist gewoon echt niet hoe nu verder. Een stuk vond ik zó eng en toen ik dat overleefd had (overdrijven kan ik), heb ik gehuild. Flink gehuild. Om daarna nog meer stenen te trotseren. En als ik weer dacht, ik kan geen steen meer zien, kwamen wr nog meer stenen.

      Geef mij maar staalkabels... Echt!

      GRAPPEN EN GROLLEN
      Alexander probeert er een grap in te gooien: "Wat is de voornaam van ET?: Jodeladihiti". Gelukkig... Ik kan nog lachen.

      FOTO'S
      Heb amper foto's kunnen maken helaas. Er was een punt waarop we met zijn alllen naast elkaar zaten. Ik plofte op, jawel..., een steen. Gooide mijn hoofd naar achteren (had de hele dag in opperste concentratie naar beneden gekeken) en Wauw! Een prachtig uitzicht! Daar krijg ik helaas te weinig van mee vandaag.

      BELONING, MOOISTE LUNCHPLEK OOIT
      Zie eerste foto! De mooiste lunchplek ter wereld!!! Daar hebben we even uitgerust en flink genoten van de omgeving. Je ziet ook een foto van mij slapend op mijn rugzak.

      DE HUT
      Uiteindelijk (zal jullie verdere details besparen, maar we waren 9,5 uur verder...) kwamen we aan bij de hut. Ben op eerste het beste krukje gaan zitten (bij voordeur) en heb mijn schoenen uitgeschopt. Dit nooit meer, zei ik!

      Helaas wat chagrijnige eigenaren/medewerkers in de hut. En na zo'n rotdag komt dat rauw op je dak. Ze hadden ook al geen Wifi en geen bereik. Kon John niet bellen om ervaring te delen. Dat vond ik moeilijk...

      EINDE EXPEDITIE
      Vrijwel meteen gingen we.aan tafel waar ik de Uno regels (die Alexander volgens mij zelf verzint) uitgelegd kreeg. Super gezellig! En tijdje laten kregen we heerlijke lasagne! Na het eten even met de tourleider overlegd en besloten dat ik de volgende dag mee zou afdalen, daarna met kabelbaan naar volgende hut zou gaan en dat de expeditie dan voor mij ophoudt. Want donderdag komt er weer een dag vol stenen. En geloof mij... Dat wil ik zó niet!

      SLAPEN WANT IK KÁN NIET MEER
      Ik wilde nog gaan douchen, maar zelfs dat was te veel gevraagd. Heb deo opgespoten (het nieuwe douchen) en ben tussen mijn diabetesverpleegkundige Linda en Evelien ingekropen.

      Evelien dacht vanacht dat ik haar vriend Rob was, denk ik... Ze kwam vaak gezellig dicht bij me liggen. En ik kon geen kant op. Super krap bed voor 3 personen.

      Einde dag, einde expeditie. Dacht ik... #Cliffhanger

      DIABETES
      Vandaag weer flink geconfronteerd met diabetes. Doodsbang om hypo te krijgen, de hele dag (bij elke stop die we om de 45 minuten moeten maken om te prikken en eventueel te corrigeren) keks gegeten. Maar bij anderen zag ik soms dat ze flinke hypo's hadden. God zij dank dat ik type Lada heb en dus nog in mijn honymoon-periode zit. Mijn alvleesklier doet het soms nog. Mag wel al 6x per dag spuiten (of meer), maar heb nog weing tot geen last van hypo's en hypers. Omdat ik tijdens deze expeditie nu geconfronteerd wordt met mijn "voorland" heb ik daar wel eens moeite mee. Wil die stomme diabetes niet!

      Overigens hoef ik hier in Oostenrijk nauwelijks te spuiten! Heerlijk!! En de Free Style Libre voorkomt veel prikken.
      Read more

    • Day 6

      Risikogebiet?

      September 25, 2020 in Austria ⋅ 🌧 3 °C

      Schockmoment nach einem schönen Tag. Deutschland erklärt Tirol zum Risikogebiet.
      Wie kommen wir jetzt nach Hause? 14 Tage Quarantäne? Wo testen lassen?
      Fragen über Fragen
      Nach einem Abend mit Google waren wir nicht schlauer.
      Das muss man den Österreichern lassen, so schnell wie die reagiert haben, hätte man das in Deutschland nicht erlebt.
      Freitag Abend die Bekanntgabe des Risikogebietes, am Samstag und Sonntag konnte man sich in der Touristinfo kostenlos testen lassen.
      Also Sonntag auf zum Test und die Heimreise einen Tag eher angetreten, schon lief alles ohne Probleme.
      Read more

    • Day 1

      Zwischenstopp im Stubaital

      September 10, 2021 in Austria ⋅ ⛅ 20 °C

      Gasthof Gröbenhof
      Gröben 1, 6166 Fulpmes (Österreich)

      Wir sind seit 5:00 Uhr unterwegs und seit München geht es nur noch Stopp and Go.
      Wir entschließen uns im Stubaital zu übernachten. Eine sehr gute Entscheidung.
      Sehr nette Gastwirte, toller Ausblick ins Tal, sehr leckere Küche.
      Read more

    • Day 5

      Berg ruft: du bist zu spät

      August 8, 2020 in Austria ⋅ ☀️ 23 °C

      wenn du nach dem Frühstück vor dem Spiegel stehst und dir den Kopf kommt, dass du ein Angebot auf heute zugesagt hast, damit geschäftspartner morgen darüber entscheiden können... Dann musst du eben erst arbeiten bevor es auf dem Berg geht...Read more

    • Day 1

      Ankunft im Außerwieserhof

      July 28, 2019 in Austria ⋅ 🌧 18 °C

      Endlich angekommen in unserer Unterkunft, haben wir erstmal den Kuhstall besucht und beim melken zugesehen.
      Außerdem gibt's hier noch Meerschweinchen, Kaninchen und Hühner und einen Spielplatz. Viel Beschäftigung für die Vierjährigen unter uns☺Read more

    You might also know this place by the following names:

    Fulpmes

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android