Rauristal

Woensdag is alweer de laatste dag van ons bezoek aan Rauris. De spieren hebben een rustdag in Salzburg gehad, en daarom is het tijd om weer lekker actief te worden. Doel: het gebied bovenaan de Hochalmbahn naast het dorp. Op een ochendyoghurtje alleen komen we de berg niet op, ook al wordt het leven ons een stuk makkelijker gemaakt door de gondel. Wij gaan voor Plan B: gondel omhoog met een vroege pitstop bij Hotel Alpina waar een koffie met Apfelstrudel ons voldoende energie moet geven om de eerste stint van de dag uit te lopen.

Onderweg naar Hotel Alpina hebben we de eerste zweetdruppeltjes al snel op het voorhoofd. Het is een warme dag met weinig wind. We zien een man en een vrouw (nemen we zomaar aan) in de verte een ongetwijfeld als 'leichter Weg' geadviseerd omhoog de berg op nemen. De vrouw loopt voorop, de man een meter of 5 er achteraan. Hij sleept een buggy achter zich aan. Als je op de tweede foto inzoomt, kun je meegenieten. Soortgelijke taferelen zagen we ook al twee jaar geleden in Tjechië, in Boheems Zwitserland. Op een pad van zo'n 12 km dat wij soms best pittig vonden jonge stellen met de kleine in een buggy en de man de sjaak om deze de berg op te sleuren. Dat een wandelweg aangeeft dat het 'Buggy fit' is wil nog niet zeggen dat het een goed idee is. Wahnsinn.

De man stopt opeens en de vrouw loopt door. Zij stopt even later ook en ze praten zonder naar elkaar toe te lopen. Wij hebben wel een idee waar het gesprek over gaat. "What do you think of plan C, questionmark. Let me know.".

Na een uitstekende start bij Hotel Alpina gaan we in dubbel tempo door naar de gondelbaan. Deze sluit van 12.00 tot 13.00u en het zou wel fijn zijn om voor de lunchpauze van het gondelpersoneel bovenaan te staan. We redden het. In een warme gondelcabine zweven we met prachtig uitzicht over het dorp en de vallei naar de Hochalm. Zodra we goed en wel rondlopen stopt de gondel en wordt het stil op de alm.

We besluiten naar het middenstation te lopen en daar een lunch te nemen. Ook onze plannen zijn soms 'buggy'. Na drie kwartier over een snikheet pad naar beneden lopen blijkt het restaurant dicht te zijn. Om hangriness te voorkomen nemen we de gondel die inmiddels weer draait naar beneden. De gondelcabine is snikheet geworden. Het andere stel dat bij ons in de gondel zit zucht als de gondel tussentijds even stilvalt. Wij denken aan het stel met de buggy en vragen ons af hoe het met ze gaat.Read more