Bolivia
Rurrenabaque

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 42

      J-1 Pampa / Jungle

      April 20, 2023 in Bolivia ⋅ ☁️ 26 °C

      Demain direction la pampa et la jungle pour 4 jours avec des guides amplement recommandés sur le groupe Facebook "français en Bolivie". Nous ne sommes pas sur d'avoir du réseau durant notre périple.
      On vous joint le programme en photos.
      Ce trip on l'attend depuis la Colombie, on a trop hâte !!
      À bientôt, on essai de donner des nouvelles autant que possible.
      Bisous 😘😘
      Vos baroudeurs préférés ❣️
      Read more

    • Day 42

      Le plus grand moustique

      April 20, 2023 in Bolivia ⋅ 🌧 20 °C

      Ce matin, je me réveille et qui est dans sa moustiquaire verte ? Mon moustique préféré 😜

      Pour le moment il pleut ici, mais on a retrouvé la grosse chaleur 😵 demain départ pour l'Amazonie. Aujourd'hui on va s'occuper de faire quelques courses pour les 4 jours qui arrivent 🥑🥥🍫🥟Read more

    • Day 44

      The hard journey into the Amazonas

      November 14, 2023 in Bolivia ⋅ ⛅ 31 °C

      Unser kleiner Zwischenstop in La Paz ist schon wieder vorbei. (Wege technisch gibt es leider keine "bessere" Möglichkeit als jedes mal über La Paz zu fahren, außer Fliegen) Da wir die letzten Bustouren gut in Erinnerung hatten wollten wir uns einen kleinen Hangoverday in La Paz gönnen bevor wir uns wieder auf den nächsten Nachtbus Richtung Rurrenabaque begeben.

      La Paz scheint verflucht zu sein, Felix bekommt wieder Reisekrankheit. Zum Glück diesmal ohne Fieber und im Zweifelsfall haben wir diesmal Antibiotika aus Sucre dabei.
      Das hieß wiedermal den Tag in der nähe einer Toilette verbringen und später wieder Imodium einwerfen. Nichts neues also...

      Der Bus nach Rurrenabaque ist diesmal weder Cama noch Semi-Cama, wir nennen ihn No-Cama.
      Das der Bus in einem Semiguten Zustand ist irritiert uns nicht weiter und auch dass die Sitze abgerockt aber bequem sind ist auch nicht weiter wild. Da haben wir schon schlimmeres erlebt. Es folgt eine Beschreibung der letzten 20 Stunden:

      Schräg neben uns sitzen 2 Cholitas, eine von ihnen hustet sich die Nacht über die Lunge aus dem Leib und spuckt in einen Plastikbeutel. Der Plastikbeutel muss am Ende zumindest halbvoll gewesen sein. Wir genießen die Landschaft auf 4600m Höhe und freuen uns dass es endlich weitergeht. Plötzlich geht die Musik an..der Busfahrer ist scheinbar der Auffassung der Bus braucht Unterhaltung und zwar volle Lautstärke. Gefühlt ist die Musik nur über uns an, wir ertragen es uns finden es ein wenig Lustig die Bolivianischen Liebeslieder auf Partylautstärke zu hören. Nach einigen Stunden wird es zum Glück ausgeschaltet. Inwischen sehen wir gar nichts mehr, denn seit wir den Pass überquert haben fahren wir durch dicke Wolken mit 50m Sicht, immerhin konnten wir vorher noch eine Herde Lamas erspähen.

      Es wird dunkel und umso tiefer wir kommen umso wärmer wird es. Unser fenster beinhaltet ein kleines extra feature: sobald wir es auffmachen wird es unfassbar laut und Abgase kommen in unsere Gesichter. Wir sitzen also über dem Auspuff 😅
      Unsere hinter und Vordermänner interessiert das nicht weiter, also leben auch wir damit ab jetzt. Zusätzlich haben wir wiedermal fleißige Tiktok fans in unserer Nähe, die sich sehr entspannt Video nach Video anschauen in voller Lautstärke, Kopfhörer sind hier kein Konzept!

      Irgendwann sind wir so erschöpft, dass wir trotz Tiktok, quietschendem Bus, Auspuffabgabe + Röhren, einschlafen. Es soll nicht lange anhalten.
      Der Bus hält regelmäßig um neue Menschen einsteigen oder Menschen aussteigen zu lassen. Jedesmal wird das Licht voll angeschaltet und wir sind wieder wach. Das Highlight bietet ein Typ der sich anscheinend komplett betrunken hat, den Stop verpasst und vom Busfahrer persönlich hinausgezerrt werden muss.

      Wir kommen also nicht halbwegs ausgeruht um 4:30 in Rurre an. Schnell suchen wir uns ein Tuktuk und fahren zum Hostel. Endlich schlafen. Bei gefühlten 30°C und 60% Luftfeuchtigkeit. Der Hahn kräht schon und die ersten Amazonas Vögel stimmen ihr Lied an. Es ist uns alles egal, Hauptsache schlafen. Ein guter Start in ein neues Abenteuer, denn jeder weiß doch Abenteurer schlafen nie 💀😁
      Read more

    • Day 85

      Rurrenabaque La Pampa

      September 26, 2023 in Bolivia ⋅ ⛅ 36 °C

      Second day in the pampa starts with a very early wakeup to go see the sunrise. After the nice sunrise over the savanna, we go back for breakfast and play with the monkeys. Only to later head out to fish piranhas, or at least trying to. Lunch is taken again at the cabins by the river before we embark on the journey back to Rurrenabaque. While driving back, we unfortunately got stuck in the sand road and try for 40min to get free. The very long day ends at a nice hostel with pool in town.Read more

    • Day 162

      Welcome to the jungle

      July 4, 2023 in Bolivia ⋅ ☀️ 28 °C

      Depuis La Paz on a pris un long bus jusqu'à Rurrenabaque, une ville qui borde la forêt amazonienne. Après le Huayna Potosi on était morts alors on a pris une journée off pour se reposer dans les hamacs de notre auberge, c'était le paradis !
      Aller faire un tour là-bas c'était une idée d'Anto à la base, il nous a tous chauffé et qu'est ce qu'on est contents d'y être allés !
      Ce genre d'expédition ça se fait avec un guide et il y a deux zones distinctes que l'on peut visiter : la Selva, assez sauvage peu aménagée, dans laquelle on se taille un chemin à la machette et où les animaux sont très craintifs vis à vis des humains. Et la Pampa, plus touristique, où les animaux ont l'habitude de voir des humains, que l'on peut traverser en pirogue et qui est bordée de lodges. Nous avons passé trois jours dans la Selva et deux dans la Pampa. On quitte Rurrenabaque en pirogue pour rejoindre un camp dans la Selva où l'on déguste un succulent jus de canne à sucre et où on laisse les affaires qui ne nous seront pas utiles puis on part à l'aventure ! Notre guide Jimmy était super cool, c'est un jeune du coin qui a grandit dans une communauté encore très proche de la culture et du mode de vie traditionnel de la région. On sent qu'il a grandi dans la jungle, c'est un peu son très grand jardin et il connaît absolument tout sur ce qui y vit : les plantes, les insectes, les oiseaux et j'en passe. Il nous raconte des anecdotes, nous met en garde et nous fait sentir et goûter pleins de choses dont des termites et des vers ayant élu domicile dans des noix, ça avait un petit goût d'amande franchement agréable. On a un super bon feeling avec lui ça fait plaisir. Le soir on rejoint un petit camp en pleine jungle où une plateforme de bois couverte d'une bâche nous servira d'abris. On installe matelas et moustiquaires et on partage un repas plutôt frugal. La nuit tombée, on part pêcher et Jimmy nous montre sa technique de pêche à la machette en rapportant deux beaux poissons comme si c'était tout à fait normal de savoir faire ça. La première nuit dans la jungle ça fait quelque chose car ce n'est qu'une fois le soleil couché que la forêt s'éveille vraiment. La nuit est donc emplie de bruits et c'est quelque chose j'ai adoré vivre.
      Le deuxième jour on a beaucoup marché jusqu'à rejoindre un gros brin de rivière. Ici on a passé une bonne partie de l'après-midi à pêcher, ou du moins à essayer parce qu'on a tous fait choux blanc. Sauf Jimmy évidemment qui a attrapé un sorte de saumon pour le repas du soir. Le plus fun dans cette journée c'est qu'on a construit notre propre abris : une structure de bois recouverte d'un toit de feuilles. C'était super intéressant d'apprendre de Jimmy à fabriquer cette cabane, il nous a montré les branches à utiliser, les feuilles les plus adaptées pour le toit et l'écorce d'un arbre dont on pouvait se servir en guise de corde. C'était trop bien. Le soir venu, on s'est régalés avec le poisson pêché dans l'après-midi puis on s'est réunis autour du feu tous les cinq pour faire un rituel en hommage à la Pacha Mama : la terre mère. En Bolivie les gens ont vraiment cette habitude et cette tradition de remercier et honorer la terre mère qui nous nourrit et nous protège. C'était un chouette moment de communion et les offrandes nous ont quelque peu surpris et amusé : de l'alcool, des cigarettes et des feuilles de coca. Pendant la soirée nous avons aussi entendu les bruits d'un jaguar qui rôdait autour de notre camp. Notre toit n'était visiblement pas assez étanche et on a été réveillé un peu plus tôt que prévu par une grosse averse en tout début de matinée. Averse qui est passée à travers les feuilles et a complètement trempée nos affaires. Il fait déjà très humide et très chaud dans la jungle mais avec la pluie et donc les sacs mouillés c'est vraiment devenu compliqué, sans parler des moustiques et autres insectes qui n'ont cessé de nous harceler. Mais étrangement, même ces petites galères c'était kiffant, on s'est sentis aventuriers le temps de quelques jours et les difficultés nous ont carrément motivés.
      Au programme du dernier jour dans la Selva nous avons continué de nous balader au coeur de cette dense forêt, Jimmy nous a encore montré un tas de choses et nous avons aperçu une grenouille et un serpent. Nous avons aussi pu tester la pêche au piranha avec une ligne à main et de retour au camp nous avons participé à un petit atelier d'artisanat en fabriquant bagues et colliers à base de noix récoltées sur le chemin.
      Le lendemain après de longues heures de pirogue puis de voiture nous avons pu rejoindre la pampa. Cette partie du séjour était beaucoup plus tranquille, on s'est exclusivement déplacés en pirogue et on a dormi dans des lodges. Mais on a aussi pu voir beaucoup plus d'animaux et c'était très impressionnant : des caïmans, des alligators (c'est à peu près pareil mais en plus gros), des capibaras (plus gros rongeurs du monde), des singes, des dauphins et une multitude d'oiseaux. C'était assez magique de voir toute cette faune et le deuxième jour on a fait un tour en pirogue tôt le matin au moment du lever du soleil. Entre les couleurs du ciel et la beauté de la flore on ne savait plus où donner de la tête.
      Ça aurait pu être parfait jusqu'au bout mais malheureusement le dernier déjeuner ne devait pas être très frais et j'ai été pris de nausées bien véneres sur le retour. Heureusement que c'est passé une fois rentré à Rurrenabaque. C'est donc fatigués, très heureux et pour ma part malade que s'est achevé notre expédition dans la jungle amazonienne. Ça a été une expérience unique qui fait partie de mes plus beaux souvenirs du voyage. Nous avons largement préféré la Selva qui nous a paru beaucoup plus authentique et sauvage.
      Read more

    • Day 99

      Début Amazonie! Pampa J1

      May 28, 2023 in Bolivia ⋅ 🌧 24 °C

      On arrive dans la charmante ville de Rurrenabaque aux alentours de 6h, après une nuit bien reposante dans le bus (oh le vilain menteur!). Au terminal, on est attendu par un personnel de l’agence qui nous y amène… en tuktuk! On avait dit qu’on ne quitterait pas la Bolivie avant d’être monté dans un de ces bolides. Voilà qui est chose faite!

      Point culture : l’Amazonie Bolivienne est composée de deux écosystèmes majeurs. La Pampa, un labyrinthe de cours d’eau navigables, et la Selva, la forêt tropicale. De ce fait, la faune et la flore y sont bien différentes. Pour ce séjour en Amazonie on prévoit de passer 2 jours dans la Pampa, revenir à Rurrenabaque et aller passer 3 jours dans la Selva.

      Le départ pour rejoindre la Pampa étant prévu à 9h, on prend un petit déjeuner à l’agence (offert, enfin au prix où on les payent aussi) et on discute avec 2 françaises arrivées au milieu de la nuit qui ont dormi à l’agence. Elles ne font que 2 jours et ne sont par conséquent pas les heureuses élues qui auront la chance de vivre cette aventure en notre compagnie. Mais alors qui sont-ils?! Un peu plus tard, on voit débarquer deux nouveaux visages. Un couple mixte qui s’est rencontré au Chili quelques mois plus tôt et qui voyage ensemble depuis. Mais encore une fois, mauvaise pioche. Finalement les grands gagnants sont deux israéliens, un père et son fils avec qui on fait connaissance dans le van direction La Pampa. La route commence plutôt bien. Après 1h environ, on rejoins un chemin large et praticable depuis lequel on aperçoit même un paresseux qui vit sa meilleure vie (et quelle vie! Manger et dormir en vitesse x0,5… le rêve!). Puis 10 min plus tard, on se retrouve en train de drifter tel Vin Diesel sur un terrain de boue au milieu des camions et voitures embourbées. On se dit alors que ça y est, c’est la fin on va rester bloquer là nous aussi. L’expérience aura été courte mais intense. Finalement et contre toutes attentes, on arrive à passer et on rejoint le resto où le déjeuner nous attend lorsqu’un violent orage éclate.
      Parfait, devinez qui n’a pas de k-way! Heureusement, après le déjeuner, on trouve un petit commerce qui vend des bâches.

      Le van nous dépose ensuite au bord d’une rivière où nous attend notre carrosse: une pirogue sans toit… (pourtant d’autres en ont, mais pas la notre). Et oui la Pampa, c’est les cours d’eau rappelez vous. On doit naviguer environ 1h de plus avant d’arriver à notre campement. Le problème c’est qu’il pleut toujours comme vache qui pisse. Tant pis, on y va pieds nus, après avoir mis à l’abri nos sacs. On est contraint de vider l’eau à l’aide de bouteilles pré-découpées tout le long du trajet, mais c’est quand même sympa et ça nous fait vivre l’expérience différemment (même si il fait un peu froid du coup).

      On découvre alors une faune totalement inconnue. Des oiseaux en veux tu en voila tous plus beaux les uns que les autres avec des chants bien différents des pigeons de Paris. Des petit singes jaunes qui sautent d’arbre en arbre et qui viennent à notre rencontre. On aperçoit même des dauphins roses qui sortent de l’eau pour respirer. Et bien sur, des alligators et des caïmans. On se toise en passant devant eux. Mais pas de panique, ils n’attaquent pas quand on est pas dans l’eau. D’ailleurs ce ne sont même pas les rois des bas fonds ici. Ils sont en effet chassés par les dauphins roses. Quant à la flore, ca ressemble traits pour traits à la forêt du BDG (en moins beau évidemment). Jugez par vous même!

      Une fois arriver au campement, on découvre notre bungalow, puis on prend un petit goûter pour faire passer la faim avant le dîner. On se pose ensuite dans les hamacs où chacun vogue à ses occupations. Avec Flo on décide de visionner le nouveau Astérix de Cannet… Tout le monde fait des erreurs que voulez vous. Nous en le regardant et lui en le réalisant (c’est dur mais juste). On finit la journée sur le dîner suivi d’une petite sortie nocturne pour Flo et moi afin d’observer les reptiles dont les yeux reflètent étrangement bien la lumière de nos lampes (les israéliens étaient soit disant fatigués). Il y en a énormément! Beaucoup plus que cette après-midi c’est impressionnant.
      Au programme de demain: virée matinale pour observer la pampa mais sans la pluie cette fois, puis pêche, déjeuner et retour au bercail pour rejoindre la Selva.

      Vic🐊
      Read more

    • Day 60

      Die Pampas ruft

      May 3, 2023 in Bolivia ⋅ 🌧 24 °C

      In Rurrenabaque gönnten wir uns einen Tag zur Erholung und zum Umpacken, bevor es für drei Tage in die Pampas ging. Wir luden unser Gepäck bei der Agentur ab und fuhren ca 3h mit dem Auto, bevor es weitere 2h mit dem Boot über den Fluss Yacuma tief hinein in die Natur ging. 🛶Auf dem Weg sahen wir mehrere Capybarafamilien und die verschiedensten Vögel. Unser Guide stammte aus der Gegend und kannte sich gut in dem Labyrinth Wasserstraße aus. So kamen wir auch den heimischen Äffchen hautnah, welche sogar unser Boot besuchten.🐒 Auch Kaimane, eine alligatorenähnliche Kreatur, sahen wir von weitem und bei der Ankunft in unserem Camp wurden wir von zwei prächtigen Exemplaren direkt am Steg begrüßt. Geschlafen haben wir in auf Holzstelzen gebauten Bungalows, welche Moskitonetze als Wände hatten. Kurz nach der Ankunft ging es nochmal mit dem Boot los zum Sonnenuntergang. Den starkbewölkten Himmel genossen wir mit Bier und Unmengen an Mückenschutz.🦟🚫 Zurück im Camp gab es für alle Nudeln. An der langen Tafel kamen schnell Klassenfahrtsvibes auf. In der Dunkelheit fuhren wir ausgestattet mit jeder Menge Taschenlampen noch einmal los um ein paar Alligatoren in der Nacht zu beobachten. Die orange reflektierenden Augen blitzen uns mehrfach in der Nähe des Bootes entgegen. 🐊Zurück im Bungalow bemerkten wir einige neue Gäste. So flogen 2 Feldermäuse aufgeregt durch den Raum. 🦇
      Der nächste Tag startete mit der Sichtung rosaner Delfine in einem Flussarm des Yacumas. 🐬Mutig sprangen wir ins trübe Wasser und versuchten mit ihnen zu schwimmen. Am Nachmittag fuhren wir mit Rindfleisch und einigen Angelhaken ausgestattet, zu einem weiteren Flussarm.🎣 Hier sollte die erste Begegnung mit Piranhas auf uns warten. Bei einigen bissen die Fische natürlich besser als bei uns. Dennoch konnten alle zum Abendessen ein Stück frischen Piranha genießen.
      Am letzten Tag stand eine Wanderung an. Mit Gummistiefeln kämpften wir uns durch die Pampa auf der Suche nach Anakondas. 🐍 Auf Grund des Wetters hatten wir jedoch kein Glück. Nach dem Mittag ging es mit dem Boot und Auto zurück nach Rurre. Auch die sandigen Straßen haben stark unter dem Regen gelitten, sodass die Rückfahrt eine rutschige Sache wurde.
      Read more

    • Day 154

      אוטובוס האימה

      November 12, 2022 in Bolivia ⋅ ☁️ 32 °C

      אוטובוס יצא מלה פאז לרורנאבקה בשעה 17:00 ביום שישי במהירות נורמלית. לאחר 4 שעות נסיעה הוא עצר והעלה עוד 2 נוסעים ביולוסיטה והתעכב שם לרבע שעה (שני הנוסעים עשו את דרך המוות באותו יום הם שרדו כדי לספר) לאחר מחצית מהדרך התקלקל האוטובוס והמשיך לנסוע בחצי ממהירותו הראשונה. בשעה 5 בבוקר התקלקל האוטובוס בשנית והמשיך לנסוע בחצי ממהירותו השנייה עד ליעדו. האוטובוס הגיע ב10:30 ביום שבת למחוז חפצו. בחלק האחרון נסע האוטובוס 20 קמש למשך 5 שעות. מתי הנוסעים מאבדים את השפיות?

      באיחור של 3 שעות אחרי 17 שעות באוטובוס והרגשה שכבר שרדנו את הג'ונגלים, יצאנו לשלושה ימים לשרוד בג'ונגל על (יד) נהר הטואיצי. התחברנו עם בר וגל ופגשנו את מוגלי וטרזן המדריכים שלנו (אבא של פפה הסוכן היה זה שמצא את יוסי גינצבורג בטואיצי לפני שנים)
      היום הראשון התחיל נחמד בשייט על נהר הבני עד לאי קטן שבו יש משפחה שמכינה מיץ קנה סוכר טעים (הסוד הוא להוסיף לימון!!) . אחר כך המשכנו עם הסירה על למפגש עם נהר הטואיצ'וני ונכנסנו למעמקי הג'ונגל. הכל ירוק קולות מהעצים מהשיחים ומכל כיוון אפשרי. בית ענק של טרנטולה פטריות מפוזרות ועצים עם פירות מופיעים לפעמים. הגענו למחנה הלילה שלנו על גדות הנהר והקמנו את המאהל. אחר כך מקלחת בנהר ויושבים להכין ארוחת ערב. מוגלי לקח את מי שמעוניין לסיור לצוד עוף.
      הם חזרו בלי עוף, עם סיפור על יגואר שכמעט תקף את טרזן ומזל שהם יצאו בזמן לפני שהיה מאוחר מידי ועם בר וגל שהיו מבולבלים מכל המאורע, היגואר תקף בדיוק בזמן לארוחת ערב אז מזל באמת.
      חם ולח פה והיתושים נוכחים מאוד ומרגיש כאילו הדבר הנכון הוא פשוט לחיות בתוך הנהר כל הזמן ולא לצאת לעולם.
      לילה טוב ותזהרו מיגוארים.
      Read more

    • Day 159

      Rurrenabaque

      February 8, 2020 in Bolivia ⋅ 🌧 26 °C

      In den Amazonas von Bolivien kommt man entspannt mit dem Flugzeug oder mit dem Bus über eine abenteuerliche und holprige Strecke. Natürlich entscheiden wir uns für die ökonomische Variante und fahren mit dem Bus 🚌 Die Fahrtzeit dabei beträgt 16 Stunde, wobei 11 davon auf einer löchrigen Schotterpiste sind. Der 50 m tiefe Abgrund ist in Spuckweite vom Bus 😳
      Schließlich kommen wir heil an und am nächsten Tag geht die Tour los. In den folgenden drei Tagen haben wir Affen auf de Kopf gehabt, Piranhas gefischt und anschließend gegessen, Anacondas gesucht (leider erfolglos), Alligatoren gestreichelt, mit Delfinen geschwommen und erfolglos Mücken bekämpft 😅 Des Weiteren haben wir diverse Vögel gesehen und Brüllaffen gehört. Ebenfalls eines meiner Highlights hier!
      Aufgrund von schweren Regenfällen entscheiden wir uns dann zurückzufliegen und es geht direkt weiter an den Titicacasee...
      Read more

    • Day 89

      Flink gepamperd in de Pampas!

      November 14, 2015 in Bolivia ⋅ ⛅ 34 °C

      Aangekomen in Rurrenabaque ontmoeten we na een ontbijtje in onze favoriete stek (muesli met yoghurt en fruit, eindelijk!) onze gids voor deel 2 van ons jungle avontuur: de pampas! De pampas zijn de 'wetlands' van de jungle, een beetje zoals de Pantanal in Brazilie. Waar we in de jungle nog goed moesten zoeken naar dieren schijnen we hier getrakteerd te worden op honderden kaaimannen, capibara's, schildpadden, apen en vogels die liggen te zonnebaden aan de oevers van de rivier. Ik ben benieuwd!
      Als Ovidio, onze gids, ons vertelt dat we de enigen zijn deze tour kunnen we dat niet geloven. Een privé-tour, really? Wel erg luxe haha! Een uur later vertrekken we in een 4wd naar Santa Rosa, vanaf waar we in een bootje de rivier op zullen gaan. Spannend! Eenmaal in Santa Rosa wordt de boot volgestouwd met eten en brandstof voor de boot. Een klein beetje opgelaten voel ik me wel, al die moeite alleen voor ons tweetjes, alle andere groepen zijn zes keer zo groot.. Maargoed, we kunnen er maar beter van genieten toch? 😜 Als we nog geen minuut in ons bootje zitten zien we al de eerste kaaimannen, met hun bek open en doodstil poserend voor mijn camera. Wauw! We zien ontzettend veel vogels, van prachtige paradijsvogels tot doodgewone reigers. Ook zien we zonnebadende schildpadden, doodshoofdaapjes en capibara's, een soort kruising tussen cavia's en bevers, maar dan veel groter. Ter grootte van een varken, heel vreemd! We merken op dat dit echt wildlife spotten voor luie mensen is.. Er zijn zooo veel dieren op zooo korte afstand dat je ze vanuit je luie stoel kunt fotograferen. Easy peasy!
      Aangekomen in de lodge zijn we ook hier de enige gasten. Hmm, haha! De lodge voelt ineens erg luxe voor ons, we hebben een slaapzaal voor ons alleen en zelfs een douche (koud, maar dat is juist lekker in deze hitte 😁). Veel tijd hebben om ervan te genieten hebben we niet: tijd voor voetbal! Eerst de wedstrijd Bolivia-Venezuela, daarna de clásico Argentinië-Brazilië (die helaas naar de volgende avond wordt verplaatst door regen). Vooral voor Thomas flink genieten, voetbal kijken met een biertje vanuit je hangmatje in de jungle 😁. Wel is het even wennen dat er zo veel muggen zitten, we blijven maar sprayen! Terug in de lodge meteen de douche in om de dikke laag deet, zonnebrandcrème en zweet (de laatste douche was al even geleden haha) van ons af te wassen, fijn! Daarna krijgen we een on-ge-lo-fe-lijk diner voorgeschoteld (zie foto). We kunnen weliswaar goed eten, maar dit bleek toch iets te veel van het goede, haha!
      De volgende ochtend vroeg op voor de zonsopgang. De bebossing aan de oever blijkt vrij smal, erachter begint een uitgestrekt grasland, favoriet gebied van anaconda's en false cobra's. Over slangen later meer, eerst de zonsopgang. Super mooi om mee te maken! Grappig ook dat dit onze eerste echte zonsopgang is (nachtbussen uitgezonderd) omdat we steeds te lui zijn om zo vroeg op te staan, haha!
      Na het ontbijt gaan we anaconda's zoeken, voor ons hoeft het niet zo maar het schijnt erbij te horen op zo'n Pampas tour.. Gehuld in lange broeken en regenlaarzen (helaas voor Thomas maken ze geen laarzen groter dan maat 43.. Dat betekende dus natte voeten in het moeras, nohh!) stappen we in de boot naar het grasland. Het grasland is een beetje moerassig, perfect voor slangen. Zij aan zij (er zijn ook andere groepen op dezelfde plek) lopen we het land af, speurend naar slangen. Ik heb het gevoel dat we vandaag niets gaan zien, nadat ik van andere mensen heb gehoord dat er maar 20%/25% kans is om een anaconda te spotten. Allemaal prima wat ons betreft, we hebben de afgelopen dagen al meer dan genoeg slangen gezien! Toch hoor ik Thomas even later schreeuwen, 'Aqui! Aqui!!!', en dan gaat het allemaal heel snel. Thomas die achteruit springt als de slang een aanvallende beweging maakt (eng!) en gidsen die als een gek achter de slang aan gaan om hem te vangen (slangen zijn verbazingwekkend snel!). Even later hebben ze beet. Geen anaconda maar een false cobra. Het is wel een joekel van meer dan 2 meter, brrrr. Thomas moet even bijkomen. De slang was zo goed gecamoufleerd dat het niet veel had gescheeld of hij was er op gaan staan.. Spannend, haha! Ik vind het wel een beetje zielig dat de gidsen de slang vasthouden voor foto's. We komen net uit de jungle waar alle dieren in hun natuurlijke habitat verblijven en aanraken echt not done was, en hier heeft het anaconda spotten toch wat weg van een heksenjacht om de toeristen te pleasen. Voelt niet helemaal juist!
      Na een paar uurtjes relaxen gaan we in de namiddag piranhas vissen. We zoeken een beschut plekje in de schaduw en slaan onze hengels uit (niet meer dan een gammel draadje met haakje overigens). Aan onze haakjes stukjes rundvlees want het zijn tenslotte vleeseters 😜. Ik heb nog nooit gevist maar sla al snel de eerste piranha aan de haak.. En nog één, en nog één! Ik blijk een talent en heb binnen no time meer dan 12 piranhas gevangen, yeah! Thomas heeft minder geluk en moet het doen met 2 stuks, verschil moet er zijn 😉. Ovidio begrijpt er niks van, ook hij weet er maar 2 te vangen.. Vanaf nu noemt hij me 'the fishing lady', haha! Die avond worden onze zelfgevangen piranhas geserveerd als diner. Beetje vreemd is het wel (al vind ik piranhas gek genoeg een stuk minder zielig!) maar wel bijzonder om eens piranha te eten. Na het diner springen we weer in de boot om voetbal te gaan kijken bij hetzelfde barretje als de vorige avond. Vanavond staat Brazilie-Argentinie op het programma. Als we binnenkomen zien we nog een stukje van de wedstrijd Frankrijk-Duitsland. Op dat moment hebben we geen idee wat er in Parijs gebeurt.. We hebben geen internet en niemand van de aanwezigen heeft door wat er aan de hand is. Pas anderhalve dag later zouden we te weten komen dat deze wedstrijd het toneel was van iets vreselijks!! We zijn er helemaal stil van en beseffen heel goed hoe 'dichtbij' dit is. Ik moet denken aan de Parijzenaren die we onderweg hebben ontmoet.. Hoe verschrikkelijk moet dit voor hen zijn!
      Die avond in de Pampas is voor ons echter heel gewoon. We kijken voetbal, vallen in slaap in de hangmat en worden vervolgens in het pikkedonker met de boot teruggebracht naar onze lodge. Onderweg zien we de meest heldere sterrenhemel ooit.. Zo mooi dat juist duisternis zulke schitterende lichtjes naar voren brengt!
      De volgende ochtend gaan we zwemmen met rivierdolfijnen. Rivierdolfijnen zitten hier overal. Ze zien er wel iets anders uit met hun roze huid en uitstekende snuit. Een gek idee om te zwemmen in een rivier die vol zit met kaaimannen en piranhas, maar het is kennelijk veilig en dus springen we in het water. Het water is vies en bruin, maar toch zien we al snel  dolfijnen. Zo bijzonder! Hier in Bolivia schijn je als een van de weinige plekken ter wereld dicht in de buurt te kunnen komen van de dolfijnen. Wat een voorrecht om mee te maken! 😃
      Daarna is het tijd om terug te keren naar Rurrenabaque. We zijn lekgeprikt , roodverbrand en ruiken niet meer al te fris.. Maar wat hebben we een geweldige week achter de rug! De jungle was alles wat we ervan gehoopt hadden en meer. Enorm bijzonder om mee te maken!
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Rurrenabaque, Rurre, רורנבאקה, RBQ, Rurenabakė, 魯雷納瓦克

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android