Bass Rock

Vroeg genoeg wakker om nog een wandeling te maken naar het nieuwe stadhuis enkele blocs verder. Heel rustig op straat om half 7, er stond een bus van het Leger des Heils en enkele daklozen hingen errond. Terug in 't hotel had Dirk al ontbeten en zette ik mij maar bij André onze chauffeur. Een hele bus Duitsers claimde alle andere plaatsen. Dan naar boven, inpakken en om half 9 aan de bus voor een tocht van 440 km naar Ottawa.
We reden een hele tijd naast het Ontario meer dat we af en toe zagen liggen, of toch een gedeelte want het is een enorm groot meer.
Aan de zuidkant is het USA en aan de noordkant Canada. Hier zijn verschillende korte veldslagen uitgevochten begin negentiende eeuw. De Brits-Amerikaanse oorlog en later de onafhankelijke veldtochten. In de Big Apple farm hielden we een koffiestop en de reis ging verder naar Kingston. Heel de tijd nemen we de 401 HW en zo reden we ook voorbij de militairen in Trenton waar de vliegtuigen landen met de gesneuvelden in Afghanistan of evt elders.
De lichamen worden dan in plechtige stoet naar hun home town gebracht en alle verkeer stopt dan aan beide zijden van de High Way, daarom wordt hij ook de helden snelweg genoemd. Omdat we nog wat tijd over hadden reden we door Kingston dat aan de monding van de Cataraqui rivier ligt en ooit een belangrijke stad was. Nu is het alleen nog een rijke stad.
Op het meer zitten verschillende eendensoorten waaronder de Loon die ook op de Canadese dollar staat. Er zitten ook bevers, dat zie je aan hun dam die ze maken en waardoor er bomen afsterven in hun poel door de vorst. Dan was het tijd voor onze boottocht van 2u met buffetlunch in het 1000 eilanden gebied.
Er zijn ongeveer 1700 eilanden, variërend van dichtbeboste eilanden tot zeer kleine granietrotsen. Kleurige kleine zomerhuisjes sieren de eilanden en op heel wat plaatsen zie je aanlegsteigers met zeil- of motorbootjes.
Het weer was aangenaam, bewolkt maar redelijk wat zon zodat je geen jas nodig had. veel te vlug voorbij natuurlijk.
Terug de bus in voor het laatste stuk naar Ottawa waar we rond 5u aankwamen en in het spitsuur snel alle belangrijke gebouwen voorbij reden. Alle fotoapparaten klikten links en rechts want het was indrukwekkend. Ottawa was slechts een dorp maar werd tot hoofdstad genomen omdat Toronto te dicht bij de USA las en Québec te Frans gezind was. Nu is het een mooie groene stad zonder industrie met vele officiële gebouwen.
We werden aan het Holiday Inn hotel afgezet en hadden juist een uurtje tijd om ons klaar te maken voor her diner in 'Le Buffet des continents'. Het is het einde van de ramadan en dat maakte dat het erg druk was in het restaurant. Het eten was lekker en zoals de naam zegt van alle Continenten. Eigenlijk waren we blij om om 21u op te stappen want de herrie was oorverdovend. De stad was te ver om tevoet te verkennen en schrijven en naar bed was het enige dat we nog deden.Read more