Chile
Arica

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 1

      Museo Colón 10

      April 1, 2023 in Chile ⋅ ☀️ 79 °F

      In 2004, skeletal remains were discovered by a construction company excavating foundations for a new hotel in Arica, Chile.

      They originally planned to move the remains to a museum in a neighboring town, but eventually decided to keep the site intact and build a museum around it.

      That’s why Museo Colón 10 is named for its address on Colón Street, right at the base of the path leading to the top of El Morro, the big mountain overlooking town.

      This archaeological discovery was quite a surprise. A house stood here for over a hundred years, but no one realized it was on top of an 4,000-year-old cemetery.

      In all, 48 bodies were found during the excavations. As you can see from my photos, visitors are able to view these skeletal remains through the glass and floor.

      The ancient Chinchorro people buried their dead with heads facing south. Several bodies show evidence of artificial mummification, along with painted hair and wigs, while others seem to have simply been buried, with no preservation intended.

      The Chinchorro bodies lack cavities, but the teeth are worn down from chewing food with sand residue in it. They were fishermen, and since the ears show bony growths, this indicates they spent a lot of time underwater, as divers.

      The two wooden items seen here were simply described as ritual items. The black mask was part of a manmade mummy. The Chinchorro people created masks for the face and attached a wig of human hair to it with mud.

      The reason a cemetery is located here is because the ancient Chinchorro people made pilgrimages for rituals (including funerals) to El Morro.
      Read more

    • Day 1

      El Morro

      April 1, 2023 in Chile ⋅ ☀️ 79 °F

      Just like the ancient Chinchorros, we were drawn to El Morro, the rocky hill overlooking Arica.

      El Morro offers quite a view, even though we only made it partway up. (It was so darn hot that we got a little woozy out in the heavy sun, especially once there were no more options for shade.)

      I don’t know why the stairs are painted as they are, but I like it. I also enjoyed the various murals, including one showing a Chinchorro fisherman using tools we had just seen in the nearby museum.
      Read more

    • Day 130

      Arica - Dag 2

      March 30, 2023 in Chile ⋅ ☀️ 33 °C

      Een dagje in het hete Arica! Als eerste ben ik naar de Morro de Arica gegaan, een heuvel aan de rand van de stad, waarvandaan je een mooi uitzicht hebt over de stad en de zee. In 1880 werd hier een gevecht van maarliefst 55 minuten uitgevochten tussen Chili en Peru. Arica was namelijk in de handen van Peru, maar sinds 7 juni dat jaar niet meer. Er werd een verdrag gesloten dat de komende tien jaar zowel Tacna als Arica in handen van Chili zou zijn. 46 jaar later werd besloten dat Tacna terug werd gegeven aan Peru. Hoe dan ook, allemaal na dat gevecht van 55 minuten op deze heuvel.

      Arica voelt een beetje aan als een oude western. Veel oude, half vervallen gebouwen en een aantal van die hele Amerikaanse restaurantjes. Het is zeker niet mooi, al die oude en half kapotte architectuur, maar leuk is het zeker dus ik keek mijn ogen uit!

      Arica wordt steeds populairder onder lokale toeristen, dus inmiddels staan er aan de rand van de stad meerdere nieuwe flatgebouwen en een paar resorts.

      Aan het strand hoopte ik nog een schildpad te spotten die hier schijnen te leven, maar veel verder dan wat pelikanen kwam ik niet, al stemde me dat al zeer tevreden.
      Read more

    • Day 129

      Arica - Dag 1

      March 29, 2023 in Chile ⋅ ☀️ 34 °C

      De laatste dag in Peru gehad, vandaag de grens weer over! Enkel een half uurtje van Tacna vandaan ligt de grens met Chili. Het doel is om in Bolivia te komen, maar ik heb expres voor deze route gekozen, in plaats van de gebruikelijk via het Titicaca meer.

      De hele dag door rijden er collectivos en bussen naar Arica, de eerste stad over de grens. Op het vrij grote en lege busstation van Tacna was het busje al snel gevonden. Bij het instappen moest je je paspoort afgeven bij een iets te tuttige vrouw en was het niet heel lang wachten tot de bus vol zat en vertrok. Onderweg moesten alvast de formulieren worden ingevuld voor de Chileense immigratie. Het was een gezellige boel van pennen uitlenen en een manier vinden om te schrijven in de hobbelige bus.

      Bij de grens kreeg ik gelukkig mijn paspoort weer en konden we een rijtje vormen voor de douane. De verhoudingen tussen de twee landen zijn goed, dus heel praktisch hebben beide landen hun kantoortjes recht tegenover elkaar gezet. Waar de Peruviaanse kant in hun normale kloffie zat en elkaar moesten vragen welk land "Paises Bajos" eigenlijk was, bestond de Chileense kant uit grote gespierde mannen met baarden in uniform die me bestookten met vragen. Ik kreeg een uitgeprint visum op een bonnetje en mocht binnenkomen. Nadat wederom twee appels waren geconfisqueerd en iedereen klaar was, ging de bus verder naar Arica.

      Ook al liggen de twee plaatsen zo dicht bij elkaar, toch zit er twee uur tijdsverschil tussen. Zo kwam ik pas eind van de middag lokale tijd aan en ging ik opzoek naar een verblijf. Dit bleek een hotelletje te zijn met een hele leuke eigenaresse, die me alles heeft verteld over de stad. Van plekken die ik moest zien, tot het beste strand en alles bussen die hier naartoe gingen. Ook vertelde ze erbij dat het na 20:00 geen vrolijk stadje was en ik mezelf beter met taxi's kon verplaatsen.
      Read more

    • Day 91

      Arrivée de papa et maman Alban

      December 22, 2022 in Chile ⋅ ⛅ 25 °C

      Par Anne

      Nous voilà pris au jeu des Penguins ! Relevant le défi qui nous a été lancé. Et on va tenter de faire aussi bien… 😉
      Petit récapitulatif donc des 10 jours passés avec notre jeune pingouin retrouvé tout au nord du Chili, à Arica la ville aride, et son compagnon que l’on a adopté pour la semaine avec l’accord de ses parents. Dix jours de découvertes, d’aventures et de plaisirs partagés pour notre plus grand bonheur.

      Jeudi 22 : Accueil par Alban à l’aéroport où nous arrivons depuis la Bretagne, via Santiago, après deux jours de voyage. Choc du soleil, du sable… On est vite plongés dans le bain de la débrouillardise des deux garçons et de leur talent de la négociation. Notre Alban, qui porte désormais la moustache, échange avec fluidité, saisit toutes les subtilités ; PL, qui a adopté la coupe mulet, ne s’en laisse pas conter non plus. Et surtout, on réalise à quel point le téléphone est leur outil de base, indispensable, incontournable, qui a réponse à toutes les questions et tire de nombreuses épines du pied. Tous deux sont des experts, mais PL le dégaine plus vite que son ombre. On découvre aussi leur totale complicité, leur belle solidarité et leur parfaite complémentarité : l’un plutôt speed, l’autre plutôt cool… un bel équilibre qui fait leur force. Des tempéraments faciles, simples, qui s’adaptent à tout. On s’est donc rapidement mis d’accord sur le programme des journées à venir et leur organisation pratique.
      Après avoir retrouvé PL dans le centre et pris un bon petit-déjeuner, on rejoint notre hébergement sur les hauteurs d’Arica. Chez un Breton que j’avais déniché sur le Guide du routard (si, si !). C’est un bon plan, il est de bon conseil pour notre virée en altitude et gardera les deux vélos jusqu’à notre retour. On échangera aussi avec lui sur les évolutions que connait le Chili, il y vit depuis 12 ans.
      Pour le déjeuner, les garçons nous entrainent dans le mercado central où se côtoient de multiples petits commerces de restauration locale rapide et de jus naturels. Plongée dans la tradition culinaire à base de poissons et de crustacés. On retrouve les goûts des fruits amazoniens connus côté Brésil, mais on en découvre aussi d’autres. Puis nous partons à la recherche d’un moyen de locomotion qui nous permettra de grimper sur l’Altiplano et de circuler dans le désert, même en cas de pluie et de boue. Ce qui finalement ne se produira pas, la pluie arrivera sur la région de Putre après que nous l’aurons quittée. Un Chilien nous repère, errants d’agence en agence, et nous dirige vers la bonne adresse en périphérie, où nous trouvons l’engin adéquat. Après la réservation d’un logement sur Putre, qui sera notre camp de base pour rayonner sur les hauteurs, un passage à la banque et l’achat ou la recharge de cartes téléphoniques locales, nous voilà parés et dispos pour un bain dans le Pacifique. Qui n’a rien de pacifique… Il nous happe dans ses gros rouleaux et nous couvre de sable noir, mais qu’est-ce que l’eau est bonne, un vrai plaisir !
      Après un bon completo au bord de l’eau (sorte de hot dog agrémenté d’avocat et de tomates, voire de frites pour PL parce qu’on ne rigole pas avec son estomac ! Bernard et Alban opteront pour un autre menu un peu plus loin), retour vers le centre au son de groupes folkloriques andins en répétition et visite de la cathédrale San Marcos. Monument national original puisque commandé par le président péruvien (Arica était alors péruvienne) et fabriqué dans les ateliers Eiffel en France, avant d’être assemblé en 1876 à l’emplacement de l’ancienne cathédrale détruite par un tremblement de terre, suivi d’un tsunami. Partout dans la ville, mais aussi dans les autres villes côtières, figurent d’ailleurs des panneaux surprenants d’alerte/évacuation en cas de tsunami.
      Une bonne nuit de sommeil bienvenue pour les 4 voyageurs nous fait reprendre des forces avant de partir à l’aventure le lendemain.
      Read more

    • Day 27

      Von Iquique nach Arica

      January 19 in Chile ⋅ ☁️ 28 °C

      Wir fahren nach Arica, unserer letzten Station in Chile, bevor es weiter nach Peru geht. Obwohl Arica genau wie Iquique am Meer liegt, verläuft die Straße nicht an der Küste, sondern über die Hochebene. Also - wieder auf 2.000 Meter rauf, aus dem Fenster nichts als Wüste und dann 2.000 Meter wieder runter. Soviel kann ich gar nicht gähnen, um den Ohrendruck auszugleichen 😳 In Arica haben wir ein schönes Appartment direkt an der Plaza, diesmal mit Blick auf die Kirche ⛪ Und auf die Baustelle direkt vor uns, zum Glück ist Wochenende 😎Read more

    • Day 332

      Morro de Arica

      August 6, 2023 in Chile ⋅ ☀️ 20 °C

      🇪🇸
      Para nuestro último día en Arica, fuimos a una lavandería después del desayuno para lavar algo de nuestra ropa. Desde allí seguimos hacia el centro de la ciudad, donde queríamos visitar un pequeño museo. En este museo hay algunos cuerpos momificados de la cultura Chinchorro, que fueron descubiertos en 2004 durante unas excavaciones para un hotel privado. En realidad, se suponía que iban a ser excavados y trasladados a otro museo. Sin embargo, esto no fue posible, por lo que se decidió construir un museo en este lugar y proteger el patrimonio arqueológico de esta cultura.

      Tras una breve visita a este interesante museo, continuamos empinadamente hasta el Morro de Arica de 130 metros de altura, el símbolo de la ciudad, que fue declarado monumento nacional en 1971. Al monumento se le atribuye una energía negativa, ya que, por un lado, allí tuvo lugar la batalla contra Perú y, por otro, muchas personas buscan allí la salida a su miseria (información de la simpática pareja de ayer). Después de las hermosas vistas desde allí arriba, volvimos al centro de la ciudad, donde echamos un vistazo rápido a la hermosa Plaza Vicuña Mackenna. Luego, volvimos hacia el hotel, donde primero recogimos nuestra ropa limpia y más tarde nos relajamos en la habitación y nos preparamos para el tour que comienza mañana.

      🇨🇭
      «Morro de Arica»

      Für unseren letzten Tag in Arica ging es nach dem Frühstück zu einem Waschsalon, um einige unserer Kleider waschen zu lassen. Von dort ging es dann weiter in Richtung Stadtzentrum, wo wir ein kleines Museum besuchen wollten. In diesem Museum befinden sich einige mumifizierte Körper aus der Chinchorro-Kultur, welche 2004 bei Ausgrabungen für ein privates Hotel entdeckt wurden. Eigentlich sollten diese ausgegraben und in ein anderes Museum überführt werden. Dies war jedoch nicht möglich und so wurde entschieden, an dieser Stelle ein Museum zu errichten und das archäologische Erbe dieser Kultur zu schützen.

      Nach dem kurzen Besuch dieses spannenden Museums ging es für uns weiter steil hinauf auf den 130 Meter hohen Morro de Arica, das Wahrzeichen der Stadt, welches 1971 zum Nationaldenkmal erklärt wurde. Dem Wahrzeichen wird jedoch eine negative Energie zugeschrieben, da dort zum einen die Schlacht gegen Peru stattfand und zum anderen viele Menschen den Ausweg ihrer Misere suchen (Info von dem netten Paar von gestern). Nach den schönen Ausblicken von dort oben ging es für uns wieder ins Stadtzentrum, wo wir uns kurz den schönen Plaza Vicuña Mackenna anschauten. Anschliessend ging es wieder zurück in Richtung Hotel, wo wir zuerst unsere saubere Wäsche abholten und uns anschliessend im Zimmer erholten und für die morgen startende Tour vorbereiteten.
      Read more

    • Day 1

      Arica Walk

      April 1, 2023 in Chile ⋅ ☀️ 79 °F

      We’d never visited Arica, Chile before so we decided to simply wander through town with our fabulous Romanian friends, Constantin and Maria.

      Like Cape Town, a large mountain stands watch over Arica and helps keep your bearings. I tend to anthropomorphize such geological features. To me, they impart a certain feeling to a town. Like trees, they are silent witnesses to all the follies of us shortsighted humans.

      We had three items on our “to see” list, but only managed two due to the heat and steep inclines. Ah, well.

      Some of the sidewalks around Arica feature the same geoglyph designs as can we seen from the air in the nearby Arica desert.

      While that desert is one of the most arid places in the world, I swear it was rather humid as we wandered town. (Hey, it’s a port, and had rained recently.)

      Townsfolk were quite friendly. Many of them greeted us with smiles and hellos, and were happy to give us directions when needed. Neither Constantin nor Maria know Spanish, so I had fun translating their questions for shopkeepers.

      After seeing the cathedral and museum we started off towards the cemetery, but never made it. The heat made us woozy, so we stopped at a cafe for cold drinks and before we knew it, it was time to head back to the ship.

      The photo of the llama on the phone makes me laugh because it’s a visual pun. “Llamar” means “to call” so the llama is making a “llama.” Hehe!

      Constantin and Maria started calling Larry “ombra” which means “shadow” in Romanian. I tried to say he was the “hombre de ombras” but it didn’t work in their language.

      By then end of the day, Maria and I also earned nicknames. She’s “caffea” due to her sun loving nature, and I’m “mozzarella” due to my pale hue.

      We still need to come up with a good nickname for Constantin! (Update: his nickname is “lămâie” which means “lemon” in Romanian. He puts lemon on everything at dinner!)

      We had such a fun day with our sweet Romanian friends! We’re so comfortable with Constantin and Maria now. We’re sure gonna miss them when this trip ends.

      Constantin and I have already agreed to become pen pals. He’ll write in English and I’ll reply in Romanian. I hope they visit us in Texas, but it doesn’t seem too likely.

      There may be a trip to Romania in our future, however!

      ps I don’t know what those pigeons are standing on, though I suspect it’s a pile of grain. I’ve never seen so many pigeons in one place before!
      Read more

    • Day 39

      Arica

      February 13, 2023 in Chile ⋅ ☀️ 28 °C

      Heute mal wieder ein nicht ganz so gelungener Ausflug.
      Zum Teil zuviel Zeit an einigen Stellen und zum Abschluss ein Handwerkerdorf, wo kaum was war.
      Die Zeit, die wir in Santiago zu wenig hatten, hatten wir hier zu viel.Read more

    • Day 72

      Immer wieder das Wetter

      February 9, 2019 in Chile ⋅ ☁️ 21 °C

      Eigentlich möchte ich weiter nach La Paz. Eigentlich.
      Das sind 500 km ohne Tankstelle dafür mit Grenze. Die Straße dorthin führt durch die Lauca Region, am Sajama vorbei mit vielen Straßenschäden. Also früh losfahren.
      Aber dann am Freitagmorgen Regen. Überall wird das Wasser aufgewischt, das Haus hat kein durchgängiges Dach. Hier regnet es ja eigentlich nie. Eigentlich.
      Also warte ich mal einen Tag, schau mir die Stadt an.
      Am Abend treffe ich zwei Franzosen, die mir erzählen, die Straße Richtung La Paz sei für PKW nicht befahrbar.
      Am Samstagmorgen regnet es in Strömen, alle sind mit Wasser aufwischen beschäftigt, Frühstück auf der Dachterrasse fällt aus. Die Fahrt nach La Paz wohl auch, genauso wie der Strom ausgefallen ist, ich brauche mal wieder die Taschenlampe.
      Das ist großer Mist. Guter Rat teuer. Mir wird wohl nichts anderes übrig bleiben als nach Peru an der Küste entlang weiter zu fahren. Falls nicht auch diese Straße blockiert ist.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Arica, أريكا, Арика, Αρίκα, آریکا, אריקה, एरिका, Արիկա, ARI, アリカ, არიკა, 아리카, Arika, ਆਰੀਕਾ, Arėka, Аріка, אריקא, 阿列卡, 阿里卡

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android