Colombia
Santa Marta

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Santa Marta
Show all
Travelers at this place
    • Day 137

      Minca deel 1 - diertjes

      June 8, 2022 in Colombia ⋅ 🌧 22 °C

      Na het drukke Cartagena besloten we naar het rustigere Minca te trekken. Minca is een dorpje in de Sierra Nevada bergengordel en bevindt zich in een zogenaamd ‘cloud forest’, waarbij de wolken zich vaak net naast of op jouw vormen.
      Gezien we in Minca een overvloed aan beestjes vonden, en een overvloed aan prachtige natuur, besloten we deze footprint in twee op te delen, een stukje met de fauna en een stukje met de flora, watervallen en uitzichtpunten (we konden ons maar niet aan de limiet van 20 foto’s houden als we alles wilden tonen!)

      Minca ligt omgeven door verschillende watervallen, verschillende koffie en cacaoboerderijen en ongelooflijk veel gezellige restaurantjes en barretjes. Jammer genoeg hebben we niet alles wat we wilden kunnen zien van Minca, gezien we beide wederom een zware voedselvergiftiging opliepen en een paar dagen van tel waren. Normaal gezien gingen we ook vanuit Minca de befaamde ‘Ciudad Perdida’ trektocht doen, een wandeltocht door de Sierra Nevada jungle die eindigt in een oude, overgroeide stad. Dit moesten we jammer genoeg overslaan door zo ziek te zijn...

      We lieten de ziekte echter zo weinig mogelijk van de pret bederven, en probeerden toch zoveel mogelijk uitstapjes te doen (weliswaar voornamelijk in de regen, gezien we intussen middenin het regenseizoen zitten). Zo deden we een night tour om de diertjes te gaan spotten die voornamelijk ’s nachts actief worden (waaronder dodelijke slakken!), twee tochten naar een waterval en een bird watching tour waarbij de expertise van de gids een extra dimensie gaf aan het vogelspotten. Daar leerden we bijvoorbeeld dat Minca een paradijs is voor vogelspotters met ongeveer 360 soorten vogels, bijna eentje voor elke dag van het jaar!

      We hopen dat de foto’s een beetje kunnen weergeven hoe ongelooflijk mooi Minca wel was, ondanks de malchance van de ziekte, de vele regen en het verlies van een fototoestel aan de lokale rivier. Vanaf nu zal de fotokwaliteit van de footprints een beetje afnemen alleszins tot we een nieuw toestelletje kunnen kopen!
      Read more

    • Day 12–13

      Fuerza - Caminando !

      March 8 in Colombia ⋅ 🌙 25 °C

      Voici venu le jour du retour.
      5h ( une grâce matinée presque ! ) un gros morceau de marche nous attend car nous devons retourner au village de départ, Machete. Pour cela nous aurons besoin de faire 7h de marche. Nous ne mangerons le repas qu'une fois arrivés en bas.
      Greg marchant vite, j'ai décidé de marcher à l'arrière de groupe à mon rythme, pour profiter des paysages sur le retour et surtout d'économiser un peu mon énergie pour tenir sur la longueur.
      On ne cache pas notre joie à l'idée que ce soit le dernier jour !
      Cela s'est quand même fait assez rapidement. Partis à 6h, nous étions en bas à 12h15 pour la plupart.
      Nous avons eu quelques pauses avec des snacks à différents endroits, et par chance le soleil ne s'est pas trop montré !

      C'était une très belle expérience, j'ai appris sur ma capacité à résister à l'effort puis sur mes limites, l'Espagnol un peu mieux, l'histoire de peuples indigènes, et le fait qu'on a pas besoin d'un confort extrême pour être bien haha !
      Et surtout nous avons fait de super belles rencontres, des gens au top que l'on espère retrouver à nous sur notre route🥰

      Le soir nous sommes sortis dans Santa Marta, l'ambiance est vraiment mieux le soir ! Il y a de la musique partout !
      Nous avons manger dans un restaurant proche de l'auberge ( une pizza pour Greg, un plat très local, non ?! Ah mince ! ), puis gros dodo super tôt pour récupérer avant de partir demain pour Minca !

      On espère que tous le monde se porte bien en France et au Canada, de gros bisous tout mouate !
      Read more

    • Day 25

      Letzten Tage in Kolumbien

      April 21, 2022 in Colombia ⋅ 🌧 27 °C

      Lange überlegt, die letzten 2 Nächte in Kolumbien umzuplanen. Es gibt noch soviel zu sehen von Kolumbien und nach 3 Nächten Entspannung am Meer im Viajero Hostel, wollte ich auch einfach noch was anderes sehen. Den Ausflug in den Tayrona Nationalpark war eigentlich für die Unterkunft im Journey Hostel gedacht, da dieses in der Nähe vom Eingang zum Park liegt.
      Ich wollte daher lieber noch ins Landesinnere zu den Kaffeeplantagen. Es schwärmt jeder von dem kleinen Ort Salento. Der Blick in die Wetterkarte zeigte jedoch, dass es zurzeit in Kolumbien fast überall regnet, bewölkt und kalt ist. Also hab ich die Reise doch wie geplant durchgeführt und die letzten 2 Tage in der Sonne genossen :)
      Es war die richtige Entscheidung, das Journey Hostel war nochmal ein schönes Erlebnis mit tollem Wetter, tollen Leuten und einem Ausblick auf die Berge von Santa Marta.
      Geschlafen hab ich in einer Hütte, die nur Überdacht war in einem Bett mit Moskitonetz. Abends bei Licht sammelten sich alle Käfer und Motten am Moskitonetz, daher lieber noch 1-2 Cocktails und erst ins Bett wenn das Licht aus ist :-)
      Getroffen hab ich da wieder Verena, aus dem Minca-Hostel und Aster aus Cartagena.
      Zusammen haben wir einen Ausflug mit dem Pferd zum Fluss gemacht und dabei den Sonnenuntergang angeschaut. War gar nicht mal so einfach mit dem Pferd, ich wäre fast runter gefallen, Aster stürzte sogar. Bucketlist Horseriding during Sunset abgehakt im Leben 😂🙌

      Ich wollte immer zurück Kolumbien, weil ich 2019 am Flughafen in Bogotá wegen eines Verbindungsfluges von Kuba zurück nach Deutschland saß. Am Flughafen hatte es damals überall nach Kaffee gerochen, aber wegen meiner gesperrten Kreditkarte, konnte ich damals nichts kaufen.
      Kaffeeplantagen habe ich hier in Kolumbien keine besichtigt, da ich aufgrund der Reisezeit (Regenzeit im April) nur oben im Norden von Kolumbien gereist bin. Guten Kaffee hab ich in Cartagena bekommen, in meinem Lieblingscafe Bozha. Ich muss also wieder her kommen und dann das Land komplett bereisen. Kolumbien hat soviele kleine Orte und Regionen, die wunderschön aussehen. Die Menschen hier sind auch hier sehr hilfsbereit und freundlich, allerdings reden die meisten nur spanisch. Sie versuchen trotzdem irgendwie zu helfen. Oft holen sie den Google Übersetzer zur Hilfe. Nur in der Stadt Santa Marta hab ich mich etwas unwohl gefühlt, aber die ist auch nicht sehenswert.

      Auf dem Weg zum Flughafen Santa Marta fragte mich der Taxi-Fahrer ob ich einen Kaffee möchte. Ich sagte ja, aber auch, dass mein Geld leer ist. Er besorgte trotzdem Kaffee, mitten auf der Landstraße hielt er bei einer Frau an, die Kaffee direkt ins Auto verkauft. Er zahlte mit ein paar Münz-Pesos, als Tourist hätte man niemals einen so günstigen Kaffee bekommen. Hinter uns hat sich ein Stau gebildet, aber das war wohl für die anderen Kolumbianer völlig okay :)

      Adiós Kolumbien, ich komme wieder!
      Read more

    • Day 23

      Hola Tayrona!

      April 19, 2022 in Colombia ⋅ ⛅ 27 °C

      Morgens ging es wieder auf eigene Faust los zum Tayrona Nationalpark.
      Vor dem Eingang mussten wir zuerst eine "Versicherung" kaufen, im Falle das uns etwas passiert, wir auch vom Rettungsdienst aus dem Park geholt werden. Anschließend haben wir uns in der Schlange angestellt, für die Eintrittskarte. Ganz wichtig war, dass man hier dann alle Schutzmaßnahmen von Corona einhält, die nach dem Eingang wieder völlig egal war. Wie auch sonst in ganz Kolumbien, außer in größeren Supermärkten 😀
      In der Schlange haben wir Amanda aus Berlin kennengelernt und haben den Tag mit ihr zusammen verbracht. Im Gegensatz zu uns, war sie super vorbereitet, wo man welche Strände entdeckt.
      Die Wanderung durch den Nationalpark war sehr schweißtreibend und sportlich. Bis zum letzten Strandabschnitt sind wir fast 2 Stunden gewandert, über Felsen geklettert und Matschpfützen ausgewichen. Beeindruckend wie groß Steine sein können. Die Strände sind sehr schön, aber auch hier ist das Meer sehr wild. Nur ein kleiner Abschnitt ist zum Baden erlaubt. Von der Tierwelt hat man leider nicht viel gesehen im Nationalpark, dazu fehlte uns der Guide, der sicher weiß, wo sich die Faultiere, Affen und andere Tiere sich befinden.
      Als wir am letzten und berühmten Strandabschnitt (Cabo de San Juan) angekommen waren, fing es an zu regnen. Kurz ins Wasser gesprungen und im strammen Marsch zurück zum Ausgang, bevor es dunkel wurde.
      Read more

    • Day 22

      Jungle trekking to lost city (part 1)

      October 24, 2019 in Colombia ⋅ 🌧 16 °C

      Trekked 4 days in a group to Ciudad Perdida (lost city of Tayrona tribe, which was discovered 1976 deep in the jungle). We stayed overnight in camps in the jungle and walked in total 45 km. Great experience!

      Especially an adventure, when a thunderstorm hit in and we still needed to cross rivers to get to the next camp! But we all made it healthy back 😃!
      Read more

    • Day 164

      Minca baignade 💦

      July 20, 2023 in Colombia ⋅ ☀️ 28 °C

      Ad la bd

      Après discussion avec Valentin le gérant de l’hôtel on part faire une promenade tranquille en direction de la cascade jaguar. Titouan par mal de fesse après les différents transports et surtout par besoin insatiable de lecture reste dans les hamacs bien confortables de l’hôtel ! Pour survivre à notre journée d’explorateur dans la jongle, on se prend un sandwich !

      On part donc équipés de chapeaux, d’eau et surtout de quoi se rafraîchir de la chaleur qui même en altitude est difficilement supportable. Après une heure et demi de descente dans la jungle pleine d’arbres tous plus étranges les uns que les autres, une personne qui transporte du sable sur un âne nous demande de payer pour aller à la cascade. Après s’être tous regardés on choisit un prix aléatoire dépendant des billets que l’on a en notre possession, évidemment inférieur au prix demandé comme Valentin nous l’a expliqué !

      Juste après on arrive sur les abord d’une rivière dans laquelle on peut se baigner. On nous dit que 200 m plus loin il y a la grande cascade on s’y dirige donc, on reviendra pour la baignade. Une fois à la cascade, qui avouons-le est vraiment impressionnante, on se rafraîchit avec les gouttelettes qui en émanent et on mange notre délicieux bien que minuscule sandwich.

      Après cet arrêt photo/repas on fait demi tour et c’est direction baignade ! L’endroit est idéal pour ça ! En effet, en explorant les lieux on découvre un super toboggan et jacuzzi naturel, autant dire que le fun est a son paroxysme ! On restera là dans l’eau plutôt fraîche pendant une bonne heure. Finalement c’est l’heure de tout remonter jusqu’à l’hôtel. On commence tous par traîner des pieds, mais à peine le temps de souffler que l’heure et demi de marche passe. On retrouve donc notre Titouan tranquillement installé dans son hamacs à côté de son livre quasiment fini. Il aura dégusté un almuerzo pas piqué des hannetons, nous lui jalousons alors la quantité du repas.

      Une fois les retrouvailles terminées on a le droit au délicieux cena, comme toujours à Mano verde, aujourd’hui c’est lasagnes vege (j’en rêve encore 🤤). Finalement c’est compet de tarot à 5 puis on découvre le tarot à 4 qui commence par une partie ou Titouan nous transmet sa douleur avec une garde, poignée petit au bout 🥲 (score à l’appui)
      Read more

    • Day 7

      Minca maxi rando

      June 29, 2023 in Colombia ⋅ ⛅ 25 °C

      C'est partis pour la suite des aventures à Minca ! Au programme big rando jusqu'au sommet cerro kenedy qui promet une super vue sur le secteur et les meilleurs couchés de soleil de la région. Je laisse une partie de mes affaires à l'hostel car il paraît que la montée est bien rude, 15km quand même ! Afin de me rendre au départ de la rando je monte sur une moto taxi, le principale moyen de locomotion ici. On sent tout de suite que le pilote est plus à l'aise que nous hier. Un petit café dans le même troquet que la veille (qui est pile au point de départ) et c'est partis pour la rando. Ça fait du bien de marcher un peu mais malheureusement le chemin est en fait une piste par laquelle passent également les motos et 4x4 pour les flemmards. En chemin je fais la rencontre d'un Allemand prénommé killian (je me rappelle cette fois ci), on fait un bout de route ensemble, c'est bien sympa. Après 3h de marche le ciel nous tombe sur la tête et il pleut à nouveau à grandes trombes d'eau. Heureusement l'hostel que nous avions repéré est tout proche et on y arrive en 15 minutes supplémentaire, complètement trempés.

      Le lieu est super mignon et on peut même observer plein de colibri qui viennent manger tout proche. Je me repose un peu car je suis gelé avant de repartir marcher un peu jusqu'a un mirador pour observer le coucher de soleil. Retournement de situation le mirador est en fait situé dans un camping où il n'y a personne et je me motive donc à faire l'aller retour pour chercher mon sac et camper la haut pour bien moins cher. C'est mon premier camping solo je suis tout émoustillé. En vrai je me sentais hyper mal de décommander le premier hostel mais c'est quand même de belles économies, et en plus le spot est fou pour camper. Au menu de ce soir à nouveau un sandwich de légumes préparé direct dans la tente. Je me couche ensuite pas trop tard car je prévois d'aller jusqu'au sommet pour le lever du soleil.

      Bon au final ce sera raté pour le lever du soleil car je me lève trop tard mais je monte quand même jusqu'au sommet pour cocher. Petite déception car il y a une base militaire qui empêche d'atteindre un réel point de vue donc ça n'apporte pas grand chose d'aller jusqu'en haut. J'entame ensuite la grande descente pour retourner jusqu'à mon point de départ. Je descend super vite car j'ai envie de pouvoir enchaîner l'après midi avec le parc Tayrona dans lequel je vais passer plusieurs jours. Tout se goupille super bien, je rappelle mon moto taxi favoris et ensuite c'est bus retour jusqu'à santa marta d'où je pourrais partir vers le famoso parque Tayrona.
      Read more

    • Day 165

      Rando sous l'eau à el ramo

      July 21, 2023 in Colombia ⋅ ⛅ 23 °C

      Par Arzhêl,

      On se prépare tranquillement durant la matinée devant une vue dont la beauté n'a pas diminué d'un poil pour la rando du jour. L'objectif du jour est de rejoindre El Ramo plus loin dans la montagne afin de pouvoir monter au Cerro Kenedy au lever du jour le lendemain. Une grosse pluie nous fera une frayeur au moment du départ mais le beau temps revient vite et l'ajournement n'est que de courte durée. Un almuerzo dans le gosiot et on rejoint l'hostal El ramo chargés comme des chameaux. Nos sacs à dos sont bien protégés de l'eau mais quand certains optent pour l'imper au retour de l'averse, je préfère ma simple peau et je suis rapidement trempé jusqu'à l'os. On nous propose bien de finir en moto pour quelques pesos mais on n'est pas des marmots ! Des cris de singes hurleurs cherchant l'accroc nous appellent mais on ne saura pas les voir malgré notre patience de pro. Le long du camino sont présents des panneaux indiquant notre présence dans une réserve d'oiseaux qu'on aura bien du mal à repérer. De temps en temps une fenêtre s'ouvre dans la végétation et on prend le temps de profiter de la vue à chaque fois, où l'horizon s'étend à mesure que l'on grimpe.
      L'air est extrêmement humide et on fraie notre chemin dans un nuage qui nous devance et nous poursuit. Le halo de lumière qui parvient à percer nous découvre une jongle dense à se croire dans avatar. Les arbres sont recouverts de mousse verte que j'utiliserai bien pour faire mon matelas et sporadiquement apparaissent des énormes bouquets de bambous, bien trop gros pour en offrir un à ma chère grand-mère. 1100m plus haut, la vue finale est un cadeau. Il y a des jolies chaises en œuvres d'art pour prendre nos meilleures photos instagram mais il s'est bien trompé, niveau réseaux on ne vit que pour le FindPenguins. Nos regards parcourent les montagnes perdues dans la brume et les nuages allant du sommet de la Colombie, le Bolivar, à la mer et Santa Marta en contrebas. Encore plus loin les éclairs se déchaînent pour le plus grand plaisir de nos yeux admiratifs.

      Les tentes montées, on se cuisine le plus mauvais plat du voyage. Avec chef Adri on tente bien d'exploiter les saveurs à notre disposition mais les pâtes cuites à l'eau frémissante ont une texture qui nous permettrait de lier les briques d'un mur. L'absence de sauce se fait sentir mais la tonne d'ail et d'oignons rattrapent légèrement. Je promet sur les cheveux de mon père et les orteils de ma mère que je n'en ferai plus d'aussi terribles. Chassés de la salle commune par le tenant qui a manifestement changé d'avis sur notre capital sympathie, on se couche tôt pour le lendemain. Je pense qu'il essaiera de me tuer avec ses couvertures car je passe la nuit au bord de la crise d'athme, mais il en faudra plus pour m'avoir !
      Read more

    • Day 20

      In den Bergen von Minca - traumhaft

      February 16, 2023 in Colombia

      Die Nacht war furchtbar. 🙈
      Von Ruhe in meinem Einzelzimmer keine Spur. Die Leute um mich herum waren extrem laut, zudem stürmte es die ganze Nacht. Ich hörte Donner und immer wieder mal einen Blumentopf runter fallen und mit lautem Krach zerspringen. Die Wellblechdächer machten es nicht besser.
      Gegen den frühen Morgen schlief ich endlich und da klinkelte auch schon mein Wecker. Es klang, als regnete es in Strömen (der Wetterbericht hatte zudem Regen prognostiziert) also entschied ich, noch ein bisschen liegen zu bleiben.

      Als ich mich endlich aus dem Bett quälte, machte ich mich ganz gemütlich bereit und wollte zum Frühstück. Ein Blick nach draussen, es war alles trocken... doch kein Regen? Keine Ahnung 🤷🏼‍♀️
      Das Hostel rühmt sich selbst für seinen köstlichen Kaffee. Als ich also ins Restaurant wollte, schaute mich der Mann von der Rezeption nur schief an. "Desayuno solo hasta las 09:00", war seine Reaktion. Super, welches Hotel, mit dem besten Kaffee, hatte nur bis 09:00 offen?!
      Natürlich hatte er mir das am Vorabend gesagt und stand auch irgendwo auf einem Zettel im Zimmer... aber ja, hatte ich halt vergessen. Toll, nicht mal einen Kaffee gabs...
      Ich hatte keine Lust gross herumzulaufen und gross hungrig war ich auch nicht. Also, in diesem Fall, Rucksack packen und weiter geht's.

      Der "nette" Herr von der Rezeption erklärte mir den Weg zum Markt, dort seien die "Colectivos", also Sammel-Busse mach Minca.
      Es war knapp einen Kilometer, da man hier den Taxis nicht immer trauen kann und es in Santa Marta keinen Uber gibt und es ja eigentlich nicht weit ist, entschieden ich mich zu laufen.
      Immer etwas mühsam mit all dem Gepäck, aber ich bin ja selbst schuld, dass ich immer zu viel mitnehmen. Übrigens habe ich den gleichen Rucksack, welcher gleich voll und schwer ist, wie damals für 11 Monate Weltreise, ohne Schlafsack und Mätteli versteht sich! 😂🙈

      Bei Tag waren die Strasse schon etwas anders und ich hatte kein mulmiges Gefühl. Jedoch muss ich sagen, dass dies also schon keine schöne Gegend ist und obwohl ich es meist toll finde, wenn es nicht zu viele Touristen hat, ich hier ziemlich die einzige war und dementsprechend angestarrt und beurteilt wurde.
      Am Markt angekommen waren die Colectivos unübersehbar. Dort wo die anderen Backpacker warteten und einem die Verkäufer schon von weitem "Minca, Minca" zuriefen. Ich war wohl richtig. Rein ins Office, 9000 Pesos gezahlt, also ca. sFr. 1.70.- und Rucksack rauf aufs Dach. Hineingequetsch in den Bus und los.
      Sie warten immer bis genügend Leute zusammen sind und dann fahren die Busse, es gibt also keinen genauen Fahrplan, wenn voll, los. Eigentlich noch sinnvoll und da sehr viele Leute nach Minca wollen, auch Einheimische, muss man wohl jeweils nicht sehr lange warten.
      Der Markt war übrigens sehr interessant, also ich habe ihn lediglich von aussen gesehen, das alleine war schon ein Schauspiel.

      Die Fahrt nach Minca sollte ca. 40min dauern. Mitten in der Passstrasse stockte der Verkehr, ca. 15min vor Minca. Wir hatten einen Schwertransport vor uns, auch dort oben werden offenbar Bagger gebraucht und so standen wir mal sicher 15min. Danach ging es im Schritttempo bis nach Minca. Gut, ich hatte ja kein Stress, war aber trotzdem froh angekommen zu sein.

      In Minca angekommen musste ich irgendwie hoch zum Hostel. Das Hostel schrieb auf der Wegbschreibung von "Hostelworld" (App zum buchen von Hostels), dass sie ganz einfach über eine off-road Strecke von ca. 40min zu erreichen sind. Gut, prima, aber wie?
      Nachdem ich etwas ratlos umher gelaufen war stellte sich heraus, dass es zwei Möglichkeiten gab. Einen Jeep, dafür wollten sie aber mehr als eine Person und war sehr teuer oder die Moto-Taxis... An alle Mütter: keine Panik, ich habs überlebt! 😂
      Moto-Taxis sind Motorräder. Sollte ich einem wildfremden hinten auf sein Motorrad sitzen und, ohne Helm für den Passagier versteht sich, 40min den Berg hoch, off-road? Ja, sollte ich. 😅 Ich passe mich nur den hiesigen "Traditionen" an, man soll sich ja schliesslich integrieren. 😜
      Das war hier gang und gäbe und nachdem er mir zweimal versichert hatte, dass er anständig fährt, willigte ich ein. Ich hätte auch selbst ein Motorrad mieten können, das hätte ich echt sehr gerne gemacht, aber bei diesen "Strassen" war es wohl sicherer, wenn jemand fuhr, der das den ganzen Tag lang macht.
      Übrigens ist das mit den Moto-Taxis ganz offiziell von einer Firma. Das ist deren Beruf und die Jungs machen wirklich nichts anderes als den ganzen Tag Leute herumfahren.
      Rucksack auf den mini Gepäckträger geschnallt, der kleine Tagesrucksack zog der Fahrer verkehrt an, also auf seine Brust und ich quetschte mich zwischen Fahrer und Rucksack. Gut, runter fallen konnte ich schonmal nicht.
      Dann gings los! Anfangs noch etwas verkrampft, gefiel es mir bald und ich genoss die abenteuerliche Fahrt! Geil 😄 Wahrhaftig über Stock und Stein, steil den Berg hoch, die Maschine musste echt zeigen was sie konnte. Ich konnte mich auch nur so entspannen, weil er echt sehr gut fuhr. Die Jungs nehmen Rücksicht aufeinander, in engen Kurven wird vorher gehupt und von Rasen keine Spur, geht auch gar nicht. 😅 Immer wenn ich dachte, dass die Strasse nicht noch schlimmer werden konnte, setzte es noch einen drauf. Manchmal war ich ziemlich erstaunt und beeindruckt wie er durch die Strasse schlängelte.
      Der Fahrer war sehr nett, immer wieder mal hielt er an, zeigte mir was und fragte wies mir geht.
      Nach ca. 40min waren wir dann beim Hostel-Tor angekommen. Mein Name stand bereits auf der Liste der Neuankömmlinge und wir durften rein. Strassenarbeiter betonierten gerade den Weg und nur Motorräder konnten passieren, der Jeep hätte hier halten müssen. Es war noch ein gutes, steiles Stück nach oben und ich war sehr froh, dies nicht mit meinem Gepäck laufen zu müssen.
      Oben angekommen wurde abgerechnet, ca. sFr. 6.- kostete die Fahrt. Ich gab ihm Trinkgeld, weil ich die Fahrt wirklich super und sicher fand, daraufhin strahlte er und gab mir eine "Faust". Beide happy verabschiedete ich mich und ging ins Hostel.

      Wow, diese Aussicht!!! Eifach fantastisch! 🤩

      Kann man auf den Bildern wahrscheinlich gar nicht richtig sehen. Die Sicht über die Berge bis hin zum Meer. Man sah Minca und Santa Marta. Einfach nur schön!

      Ich hatte mir den Luxus geleistet und für die zwei Nächte ein Einzelzimmer gebucht. Ich wurde nicht enttäuscht! Auf den Bildern hatte ich die Zimmer und vor allem die Aussicht gesehen und genau so war es auch in der Realität! Perfekt! Ich werde ohne Vorhänge schlafen und das so richtig geniessen!

      Ich erkundete das Hostel etwas und legte mich schlussendlich auf eines der schwebenden Betten. Endlich mal in Ruhe lesen und einfach sein, klingt merkwürdig, aber konnte ich bis anhin noch nicht. 😅 Toll... kleinen Powernap dazwischen, herrlich.

      Der Abend war genau so gemütlich. Nach dem Essen genossen ich die Sicht auf die vielen flackernden Lichter der Stadt bei einem "Club Colombia".
      Ich quatschte ein paar Mädels an und fragte wegen den Aktivitäten die man hier machen konnte. Aus einer ursprünglichen Frage wurde dann 2h Gequasel mit Nelly aus Deutschland. Schön und spannend solche Momente.

      Es war Zeit fürs Bett. Ich genoss nochmals die Aussicht vom Bett aus und schloss dann irgendwann die Augen.
      Read more

    • Day 151

      Minca 🦜

      February 13, 2023 in Colombia

      Après presque 20 jours sur les plages nous avons troqué les claquettes pour les chaussures de rando !

      Minca se situe à 30min de la grande ville de Santa Marta, à 700m d’altitude, dans les montagnes de la Sierra Nevada de Santa Marta où règne des montagnes de 5800m. Les plus hautes montagnes et glacier ne sont pas vraiment accessible ou difficilement car ce sont des zones protégées pour les indigènes. De manière similaire au Pérou, les montagnes enneigées sont considérée comme des « dieux ».

      Nous avons randonné vers tout plein de cascades qui se cachent entre les plantations de café et de cacao. Nous avons aussi était observé les oiseaux, d’où les jumelles. Nous avons pu voir un toucan et plein de colibri (entre autre), mais ça nous a coûté un réveil à 5:30am… la Colombie occupe le premier rang dans le monde en nombre d’espèces d’oiseaux et aussi d’orchidées. Mieux que Jardiland !

      Nous avons même fait une nuit perdue dans les montagnes dans une super auberge au milieu de nul part. Petit tour de motocross (scooter) à travers les chemins accidentés pour y accéder. La pauvre Anna a même dû marcher plusieurs sections impossible à passer à deux.
      Une fois la bas, nous avons passé une nuit à la belle étoile dans un matelas installé à l’extérieur - trop sympa.

      Hormis les rando, Minca est aussi connu pour son côté hippy, donc plein de resto Vegan pour Anna, youpiiii

      Bon et qui dit jungle et humidité, dit moustique - nos jambes ressemblent au chemin que nous avons emprunté en motocross….
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Santa Marta, سانتا مارتا, Горад Санта-Марта, Санта Марта, সানতা মারতা, Sankta-Marta, סנטה מרתה, サンタ・マルタ, სანტა-მარტა, 산타마르타, Санта-Марта, ซานตามาร์ตา, 圣玛尔塔

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android