El Progreso

Na 2 dagen op Santa Cruz nemen we de ferry naar Isla Isabela. Op de steiger ligt het vol van de zonnebadende zeeleeuwen die de grappigste geluiden maken. We wandelen er voorbij naar hospedaje Sarita waar we even bekomen van de hevige boottocht. Daarna gaan we op verkenning. Het strand ligt op amper 200m van hier. Het is zo’n typisch parelwit tropisch strand dat je in de boekjes ziet. En er is helemaal niemand! Het strand loopt dan ook kilometers door, dus het volk kan zich mooi verspreiden.

Na de lunch gaan we op zoek naar flamingo’s. Een houten pad kronkelt tussen enkele kleine meren en mangroves door. We passeren er een hele hoop leguanen, enkele roze flamingo’s en nog wat andere vogelsoorten. Het pad eindigt aan een kweekcentrum voor reuzenschildpadden. Indrukwekkende dieren zijn het. Nog veel groter dan de waterschildpadden waartussen we gesnorkeld hebben.

De volgende dag huren we snorkelgerief en stappen we naar Concha Perla. In deze kleine baai, vlak aan de haven, duiken we het water in met een tiental andere toeristen. Geen schildpadden hier, maar wel veel vissen en een gigantische rog. Tot mijn verbazing zie ik plots een pinguïn in het water duiken. Ik kom boven water om Vé te waarschuwen, maar eer ik terug onder ga is het beestje al verdwenen. Jammer. Daarna ploffen we ons op een strand. Beach time!

Ook op Isabela blijven we maar 2 dagen. Een ferry brengt ons terug naar Santa Cruz en enkele uren later stappen we op de volgende boot naar San Cristóbal. Tientallen zeeleeuwen en krabben verwelkomen ons op de pier van Puerto Baquerizo. We boeken direct een snorkeltour voor de dag erop. Hopelijk wordt die even mooi als onze eerste!

Met een groep van 9 snorkelaars, 1 duiker en gids Dennisse stappen we in een boot. Na 40 minuten varen komen we aan de rotsformatie Kicker Rock (de Engelse naam) of Leon Dormido (in het Spaans). Je hebt toch wat verbeelding nodig om er een schoppende schoen of een slapende leeuw in te zien.

Iedereen trekt zijn wetsuit en snorkelmateriaal aan en dan vertrekken we voor een eerste sessie van 1 uur. Het water is hier een heel pak dieper dan op onze vorige tocht. Tussen de 10 en 20 meter. We zwemmen door een smal kanaal tussen de rotsen waar we al heel wat vissen en een eerste zeeschildpad zien. Er zouden hier ook babyhaaien moeten zitten maar die zijn wellicht aan een siësta bezig.

In het brede kanaal wat verderop hebben we meer succes. Eerst zien we 4 gevlekte adelaarsroggen en dan een zwartpuntrifhaai en een hamerhaai. Wat een beesten zeg! We kruipen terug aan boord en doen een klein toertje om wat vogels te spotten. Er vliegen veel pelikanen, red footed boobies en fregatvogels rond. De mannetjes van deze laatste soort kunnen een opvallende rode blaas maken van hun keel, maar dat doen ze alleen in de paartijd. Deze vogels stelen trouwens vis van andere soorten omdat ze zelf niet kunnen duiken in het water. Hun verenkleed is niet waterafstotend waardoor ze niet kunnen opstijgen als ze in de zee terechtkomen.

Tijd voor een tweede snorkelpartij. Deze keer aan de andere kant van Kicker Rock. We zien tientallen zeeschildpadden, een school tonijn en nog 2 hamerhaaien. Dan meert de boot aan op Playa Cerro Brujo, een van de mooiste stranden van het eiland. We wandelen een halfuurtje rond met Dennisse. In een ondiepe plas liggen enkele zeeleeuwen te spelen. Wat meer naar het binnenland ontdekken we een mooie oranje-bruine lagune tussen het vulkanisch gesteente. Daarna krijgen we nog een halfuurtje vrije tijd om te zwemmen of te zonnen en dan keren we terug naar Puerto Baquerizo. Alweer een geslaagde snorkeltrip!

De dag erop verkennen we het eiland op ons zelf. We wandelen langs een standbeeld van Charles Darwin naar Playa Mann. Daar spelen zeeleeuwen in de zee of liggen ze gezellig tegen elkaar genesteld op het strand. Iets verderop ligt Playa Punta Carola verscholen tussen de struiken. Het contrast tussen het witte zand, de zwarte rotsen en de verschillende tinten blauw in het water is prachtig. We zien een reiger in actie die een kleine leguaan probeert op te eten. Het diertje spartelt fel tegen maar kan uiteindelijk niet ontkomen aan de sterke bek.

Een smal paadje loopt van het strand naar Cerro Tijeretas. Deze heuvel is vernoemd naar de fregatvogels (tijeretas in het Spaans) die hier regelmatig rondzweven. We hebben een mooi uitzicht op de stranden in de omgeving. Ik wandel nog even door naar een laatste strand, Playa Baquerizo.

Daarna keren we terug naar Playa Mann, waar we ons in het zand ploffen. De eigenaar van een terras jaagt enkele zeeleeuwen weg om te kuisen, waardoor de beestjes vlak bij mij komen zitten. Zalig toch, dat je her gewoon tussen die dieren kan vertoeven. Ze hebben geen schrik en de kleinste van de hoop komt zelfs eens aan onze sletsen ruiken vooraleer hij het water in waggelt.

De laatste dag trek ik erop uit naar Playa La Lobería. Vé doet ondertussen een siësta op de kamer. Ook dit strand past weer perfect in het rijtje “tropische witte stranden met azuurblauw water en vulkanische rotsen”. Er ligt heel wat volk te snorkelen of te zonnen op het zand. Ik stap nog een kilometer verder naar Las Negritas, een afgelegen uitkijkpunt op een hoge klif.

De golven slaan woest in op de kust waar krabben en leguanen op de rotsen kruipen. Een mooie vogel met rode kringen rond de ogen ligt te rusten op enkele meters van mij. Boven het water cirkelen 2 elegante roodsnavelkeerkringvogels. Ze lijken op witte meeuwen met een rode bek, zwarte oogschaduw en een hele lange fijne staart. Ik geniet een minuut of 10 van de rust en keer dan terug naar La Lobería voor een frisse duik in het water.

Na 7 dagen springen we terug op het vliegtuig richting Guayaquil. De Galápagos zijn een echt paradijs! We gaan dit bezoek niet snel vergeten…

Nog een laatste filmpje: https://photos.app.goo.gl/ehK7HjACVFPepejY7Read more