Alle kleuren van de regenboog

Siquijor vinden we geweldig. Een prachtig groen eilandje met waanzinnig mooie sunsets en sunrises waar de mensen je enthousiast begroeten en zwaaien als je voorbij scootert.. Wie vindt dit nou níet geweldig?

Tja ehm, niemand dus. Dat blijkt, want we kunnen nergens een betaalbaar hostel vinden voor meer dan één nacht. Uiteindelijk rijden we in het holst van de nacht (onze cheapie ferry arriveert om 1u 's nachts..) het halve eiland rond naar de rustige oostkust. De volgende ochtend verlaten we ons hotelletje al weer voor ons volgende adres. Een bliksembezoekje, al kom ik die ochtend nog wel even mijn bed uit voor de zonsopgang. Het was het vroege opstaan meer dan waard.

Siquijor is een klein eilandje voor de kust van Negros, een van de grotere eilanden van de Visayas. Siquijor wordt ook wel het hekseneiland genoemd, van oudsher wordt het eilandje in verband gebracht met magie en tovenarij, maar ook vandaag de dag nog vinden er ceremonies plaats. Het schijnt dat bijgelovige Filippinos om deze reden liever niet op het eiland overnachten.. En dan is het ook nog eens volle maan tijdens ons bezoek, hmm.

Goed, Siquijor. De volgende dag huren we een scootertje om het eiland te ontdekken. Beter wordt het niet. We geven de lokale keuken nog een kans en eten voor nop bij een Carinderia, een local restaurantje waar de potten en pannen op de toonbank staan (zelfs de groenten bevatten dikke chunks bacon!), en regelen alvast ferry tickets voor de volgende dag. Dan rijden we het binnenland in, op naar mooie uitkijkpunten over het bergachtige, groene hart van het eiland. Onverwacht blijkt niet de natuur maar de mensen de attractie. De mensen hier zijn geweldig! Mensen zwaaien en roepen 'amigooo!' als we langsrijden. We worden kortom, als helden onthaald terwijl ze hier toch echt wel gewend zijn aan toeristen. Zo leuk!

We rijden naar de Cambugahay watervallen. Als we er bijna zijn gaan we onderuit met de scooter op een steil stukje waar aan de weg gewerkt wordt. Shit, dat is de eerste keer. Even schrikken maar er is niets aan de hand, we reden gelukkig maar zachtjes. Ondanks dat de watervallen heerlijk zijn met het warme weer blijven we maar kort. Over een uur gaat de zon onder en dat spektakel willen we niet missen. Gelukkig maar, want wat is het ongelofelijk mooi! Het is alsof we naar een schilderij kijken, zo kleurrijk is de hemel. Nog nooit hebben we een zonsondergang gezien die zo blauw, rood en geel is.

De volgende dag besteden we onze laatste uurtjes op het eiland aan zonnen op het strand. Ik slaag erin een mooi rood kleurtje te scoren. Oeps, ik dacht dat ik dat stadium nu wel voorbij was. Haha!Read more