Kesänkijärvi

We worden wakker en de ruiten zijn bevroren aan de binnenkant. Het is -27°C buiten. Door de droge lucht, de eerste zonnestralen, en de afwezigheid van wind voelt het gelukkig minder koud aan.

Vandaag trekken we richting Äkäslompolo, een skidorp halverwege onze reis. Het eerste stuk van de dag glijden we door vlak terrein over wat in de zomermaanden een moeras lijkt te zijn. De vrieskou zorgt ervoor dat de sneeuw luid kraakt onder onze ski’s. Gisteren verkenden Héloïse en ik reeds de eerste 5km en onderweg passeerden we een riviertje waar we nu opnieuw naar staan te kijken. Het is prachtig en best indrukwekkend om te zien hoeveel extra ijs er op het water ligt.

Deze voormiddag komen we niemand tegen, het is zalig. Onderweg zien we nog sporen van een Lynx en een veelvraat. Laura herkent ze en blijkbaar leren alle Finnen dit op school.

Tegen de middag stoppen we opnieuw aan een hutje waar we soep met grote stukken zalm eten. Echt heerlijk. Uiteraard mag een Makkara niet ontbreken. Afsluiten doen we nog met een Munkki, dit is een soort Boule de Berlin die gevuld met confituur. We staan er weer sterk voor en we vertrekken voor nog een kleine 10km tot aan de stad. Het is vlak en we gaan vrij snel vooruit. Het is wel nog steeds ferm koud. Zeker aan de handen. In neem me voor om in Äkäslompolo een paar wanten te kopen. Hoe dichter we bij de bewoonde wereld komen hoe meer mensen we kruisen. Het is een mooie dag en velen willen nog even van het goede weer genieten door een toertje te gaan langlaufen.

In Äkäslompolo hebben we een hotel geboekt. We gaan erheen en installeren ons. Hoewel de kamer niks bijzonders is voelt het toch als grote luxe! Die avond koop ik nog wanten, gaan we nog naar de supermarkt en nadien gaan we rendier eten op restaurant. De grote temperatuurverschillen tussen binnen en buiten zorgen ervoor dat we snel moe worden. Op onze kamer drinken we nog een biertje en dan vallen we in slaap.Read more