Faatohora

21 december om 22.00 uur: In ons lekkere bedje in het hostel in Christchurch gaan we slapen nadat we nog net de broodjes voor morgen hebben gesmeerd en de was uit de wasmachine hebben gehaald voordat de security ons uit de keuken jaagt.

22 december om 6.30 uur: Piep Piep Piep, de wekker gaat en we pakken onze laatste spullen in voordat we de bus nemen naar het vliegveld. Daar aangekomen staat op de borden dat onze vlucht van Christchurch naar Auckland ‘delayed’ is. Dit is geen goed teken, want we moeten onze internationale vlucht halen naar Tahiti om 16 uur! De dame aan de balie geeft aan dat de vlucht waarschijnlijk wordt vertraagd naar half 3, waardoor we onze overstap niet redden. Ook de vlucht van 2 uur later is ‘vertraagd’ naar half 3. Wij hadden meer dan 4 uur overstap tijd ingerekend in ons schema maar dit blijkt dus niet voldoende te zijn. We worden verwezen naar de desk van Air New Zealand om een nieuw ticket te kopen. Het zweet staat al op ons voorhoofd, maar gelukkig gaat er elk uur een vlucht naar Auckland en boeken we een vlucht die 10 minuten eerder gaat dan onze oorspronkelijke vlucht. We kunnen ons geld bij Jetstar wel terugkrijgen, maar de extra kosten van de nieuwe vlucht (die uiteraard 3 keer zo duur is last minute), moeten we nog maar zien terug te krijgen...

22 december om 10.10 uur: Het goede nieuws: We zitten in het vliegtuig naar Auckland en we komen op tijd aan om onze aansluiting te halen, jippie! We lopen nog even naar de Jetstar balie om te klagen en een claim in te dienen (and now... we wait...)
Ondertussen ook nog even duty-free geshopt, wijn en champagne is niet te betalen daar, dus nog even flink ingeslagen :)

22 december om 16.00 uur: We vertrekken naar de luchthaven van Papeete op Tahiti in Frans Polynesië. In de lucht raakt Anika aan de praat met Greg uit Polen en al snel wordt het gezellig met een paar flesjes ‘sparkling wine’ erbij (heerlijk zo’n all-inclusive vlucht). Greg is ongeveer overal geweest waar wij zijn geweest incl. Zuid Amerika waar wij nog naar toe gaan, dus weer goede reistips opgedaan.

21 december om 22.00 uur: We landen op Tahiti en zijn tijdens onze vlucht door de internationale datum grens gegaan, dit houdt in dat het dus 24 uur vroeger is, en het opnieuw 21 december om 22 uur is en we de dag gewoon opnieuw kunnen doen! Rare gewaarwording... Anika doet het denken aan de film ‘Groundhogday’ waarin een tv-verslaggever dezelfde dag opnieuw beleeft en waarin elke dag de wekker om 6 uur gaat en het ‘marmotten of groundhog day’ is. Zo’n deja-vu beleven we, al is deze dag minder relaxt. Omdat we laat aankomen op het vliegveld en we de volgende dag al meteen de eerste vlucht pakken naar Bora Bora besluiten we om lekker cheap als echte backpackers op het vliegveld te blijven slapen. Helaas is het geen luxe vliegveld met lekkere bankjes maar wordt het ouderwets op de grond liggen. Gelukkig hebben we een paar dekentjes van eerdere vluchten bewaard en liggen we er toch nog een beetje gezellig bij (zie foto).

22 december om 6.30 uur: Deja-vu momentje, de wekker gaat om dezelfde tijd als gister (wat dus eigenlijk vandaag is, verwarrend zo’n datumgrens!). We zijn in Frans Polynesië, wat betekend dat er overal Frans wordt gesproken en ook overal baguettes (stokbrooden) te vinden zijn. Zo ook bij de McDonalds: de McBaguette! Heerlijk toasted als ontbijt! We checken snel in, want Anika had gelezen dat het ‘free seating’ is à la Ryan Air, en je een stoeltje aan de linkerkant van het vliegtuig moet bemachtigen omdat je dan mooie views over Bora Bora hebt als je aan komt vliegen (zie foto!).

22 december om 10.10 uur: We arriveren op Bora Bora en zien inderdaad de mooie eilanden liggen, echt een tropisch paradijs. Het vliegveld bevind zich op een eilandje voor de kust en met de boot worden we naar het enige stadje gebracht, een mooie tocht door de lagune. We worden opgewacht door een Polynesische (lees: gezette) vrouw met een bordje van onze bungalow, na een ritje van 15 minuten komen we aan en duiken we linea recta ons bed in. Eerst even 2 uurtjes slaap bijpakken, want die hebben we echt gemist. Zo’n dekentje op de grond is niet echt heel goed voor je nachtrust. ’s Middags duiken we heerlijk de zee in en maken we de kerstkaart met de kerstmutsen die iedereen als het goed is ontvangen heeft :)

Een bijzondere ervaring zo’n datumgrens. Al geldt dit niet voor Mike, aangezien hij toch nooit weet welke datum het precies is.Read more