Indonesia
Banjar Tebesaya

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 16

      Reisterrassen und CatPooChino

      July 1, 2022 in Indonesia ⋅ ☁️ 24 °C

      Norwegen und Deutschland haben heute einen Ausflug zu den angeblich schönsten Reisterrassen 🌾 in der Umgebung gemacht, Tegallalang. Ganz nach norwegischer Manier haben wir versucht coole Hüpfbilder zu kreieren. Wie man sieht, ist da das ein oder andere daneben gegangen 😅

      Da es auf der Hinfahrt noch stark geregnet hat, haben wir zuerst einen Abstecher auf eine Kaffeeplantage gemacht. Dort wird der teuerste Kaffee der Welt hergestellt: Kopi Luwak - auch bekannt als CatPooChino. Also quasi Katzenkackekaffee. Hergestellt wird der Kaffee aus halbverdauten Kaffebohnen der Luwak-Katze und wir durften heute unseren eigenen Kaffee fabrizieren 🐈💩☕️💪🏼

      Generell hat Norwegen und Germany wohl einen bleibenden Eindruck hinterlassen. Wir haben nämlich unseren eigenen CatPooChino-Song entwickelt 😂
      Read more

    • Day 56

      Ubud - Bali

      September 4, 2023 in Indonesia ⋅ ⛅ 23 °C

      Unsere letzten Tage vor dem Abflug verbrachten wir in Ubud und Kuta.
      Der Monkey Forest war ein wichtiger Ort auf der Bucket liste von Aline
      🙉🙈🙊🥰. Der Wald wimmelt nur so von Affen die frei herumtollen und dir gerne das Wasser oder dein Essen stehlen, wenn du für einen Moment unvorsichtig bist😅. Weiter besuchten wir den bekannten Art Market und verschiedene Tempel mit traditionellem Gewand inklusive.😉 Langsam aber sicher bereiteten wir uns vor für die lange Rückreise.Read more

    • Day 250

      Eat, Pray, Love - Bali entschleunigt

      June 16, 2023 in Indonesia ⋅ ☁️ 24 °C

      Bali is calling: Nach einer eintägigen Stippvisite auf Lombok bringt uns die nächste Fähre auf die wohl bekannteste und touristischste Insel Indonesiens, wo wir uns in die Stadt Ubud aufmachen.

      Entschleunigende Wirkung hat zunächst nur der Straßenverkehr. Er scheint hier zu jeder Tageszeit zu stehen. Autos, Busse, LKW und buchstäblich Millionen von Motorrollern quetschen sich über enge und verwinkelte Straßen und werden auch an größeren Kreuzungen nur selten von Ampeln und manchmal von überforderten Polizist:innen geordnet. Da besonders die Motorroller jede sich bietende Lücke nutzen, um sie gleich wieder zu verstopfen, beschleunigt sich im Gegensatz zum Verkehrsfluss nur der Puls aller Beteiligten.

      Doch nur zwei Abbiegungen von der Verkehrshölle entfernt landen wir im Paradies: Kleine ruhige Gassen, die von tropischen Pflanzen, hinduistischen Tierstatuen und Tempelanlagen gesäumt sind und durch die der sanfte Duft von Räucherstäbchen weht, verschlucken den Lärm und strahlen eine tiefe Ruhe aus. Über der Stadt schweben Dutzende Lenkdrachen, mit denen traditionell der Beginn der Trockenzeit gefeiert wird.

      Bali und besonders die Stadt Ubud ist bekannt für ihre hippen Yoga-Studios, Selbstfindung, veganes Essen aus allen Regionen der Welt und frisch gepresste Säfte an jeder Ecke. Ganz natürlich fügt sich dieser Lebebsstil in den Hinduismus ein, der die Insel prägt: Überall gibt es kleine Tempelanlagen - jedes Wohnhaus verfügt über bis zu drei Tempel -, an denen fast stündlich kleine Opfergaben ausgelegt und Räucherstäbchen entzündet werden. Immer wieder sind Straßen für religiöse Zeremonien gesperrt. Menschengruppen sitzen zusammen, um Bambuskörbchen für Opfergaben zu flechten oder Lenkdrachen und Ähnliches zu basteln.

      Gleichzeitig fallen wir unter all den Weißen nicht mehr auf. Nach drei Wochen, in denen jede und jeder uns euphorisch gegrüßt hat und viele Menschen Fotos von und mit uns machen wollten, fühlen wir uns hier geradezu ignoriert. So müssen sich alternde Popsternchen fühlen, die von der Jugend nicht mehr erkannt werden. Zur Abwechslung ist das aber sehr entspannend.

      Das erste Mal seit langem nehmen wir uns bewusst einige Tage Auszeit. Wir lassen uns von Fruchtsaftstand zu Fruchtsaftstand treiben und die Seele bei Spaziergängen durch die vielen verwinkelten Gassen baumeln. Elias findet ein Frisbee-Team, mit dem er eine Runde trainiert und Rebecca streckt lange un- und einseitig benutzte Muskeln in einer Outdoor-Yoga-Session. Nach vielen Tagen mit Reis zu jeder Tageszeit, gönnen wir uns zur Abwechslung Pizza - zuletzt gab es die vor 4 Monaten in Neuseeland.

      Kurz vor der Weiterreise hüpft unser Fahrrad-Herz noch einmal höher.
      Für Falschparker:innen gibt es hier nämlich noch mehr Entschleunigung: Statt falsch geparkte Motorroller abzuschleppen, geht die Polizei durch die Stadt und lässt ganz sanft die Luft aus den Reifen. Statt Ooooooom also Tssssssssssssssss.
      Read more

    • Day 62

      Ubud #1

      October 23, 2022 in Indonesia ⋅ ⛅ 28 °C

      Wir hatten gehofft, dass Ubud ein wenig ruhiger ist als das sehr touristische Canggu. Aber auch in Ubud ist sehr viel los. Der Verkehr ist irre und es dauert lange um von a nach b zu kommen. Die Sehenswürdigkeiten sind immer gut besucht und oft machen die meisten ein Foto und gehen weiter zum nächsten Instaspot. Auch als wir einen Wasserfall besuchen wollten, standen viele Leute Schlange um das eine bestimmte Foto zu bekommen. Wir haben aber dann etwas weiter flussabwärts zufällig einen Fotografen kennengelernt, der uns gefragt hat ob er ein paar Fotos machen kann. Er hat und dann ganz spontan den ganzen Tag begleitet!Read more

    • Day 23

      Sanur naar Ubud

      March 8, 2017 in Indonesia ⋅ ⛅ 27 °C

      Vanmorgen ging om 8 uur de wekker. Om 9 uur zou de motorverhuur meneer namelijk komen. Prettig als je dan bent gedouched en aangekleed.... De meneer klopte echter om 0845 uur al aan de deur. Gelukkig was ik net klaar maar Talin stond nog uitgebreid te douchen. De meneer had een redelijk nieuw uitziende Honda 150CC scooter bij zich die hij met ingehouden trots aan mij presenteerde. Het is een mooie scooter, maar we hadden er twee besteld! Paniek in de tent! Hij ging onmiddelijk bellen en binnen t kwartier (dus eigenlijk op de afgesproken tijd...) stond nummer twee voor de deur! Een crème kleurige Honda Scoopy met 115CC. Twee helmen erbij, die al de nodige toeristen- en lokale hoofden hadden beschermd zo te zien, en het feest kan beginnen!

      Aangezien we konden vertrekken wanneer we wilden hebben we onszelf getrakteerd op een (achteraf zeer duur) ontbijt. Talin had de avond ervoor een bakkerij ontdekt waar mooie broodjes worden gebakken en lekkere koffie gezet. Zij ging dus op pad voor het ontbijt. In de winkel bleek dat ze 3.000, Roepia (ongeveer € 2,-) tekort kwam. De dame achter de balie zei: "laat maar zitten..." Waar kom je dat nog tegen! Maar omdat het broodje ei met spek en de koffie zo lekker was, is Talin nóg een keer gegaan en heeft meteen de schuld van de vorige gang ingelost, hetgeen uiteraard werd gewaardeerd!

      Na t ontbijt een begin gemaakt met de rugzakken weer in te pakken. Na het 1 en ander aan gepuzzel konden we alles kwijt. Talin's rugzak is nét klein genoeg om op de treeplank van de scooter te passen, dus die hoeft niet op haar rug! Helaas is mijn rugzak van een formaat dat met de beste wil van de wereld dat niet zou lukken, dus toch maar omgehangen...

      Het programma Maps.me opgestart en het adres in Ubud ingetoetst en dan: gaan met die banaan!! Deze scooters zijn een verademing in vergelijk met het lijk van gisteren! Het rijdt redelijk stabiel (nogmaals: het zijn geen BMW's of Kawasaki' ER6), stil en behoorlijk comfortabel. Trekkracht is prima en de remmen werken uitstekend. Er zit zelfs een "stop - start" systeem op, hetgeen voor benauwd moment zorgde bij het eerste stoplicht... Hoe krijg je t kreng weer aan namelijk!?! Gewoon het gas een beetje open draaien en het snort weer als een naaimachientje!

      De weg naar Ubud is druk tot zeer druk en alles en iedereen vliegt je vrolijk toeterend links en rechts voorbij! Over de 20 kilometer doen we uiteindelijk meer dan een uur en we reden toch redelijk met t verkeer mee!

      Na enig speurwerk in Ubud ons nieuwe onderkomen gevonden: Desak Putu Putra "hidden".... Dat "hidden" klopt redelijk want vanaf de drukke straat moeten we een lang, smal pad af naar beneden, waar je dan ineens weer in een grote, prachtig groene tuin met een zwembad staat! Blijft een raadsel hoe ze zoiets midden in een drukke plaats kunnen maken!

      Even kwartier gemaakt en toen de stad ingelopen om lunch te scoren. Uiteindelijk in een klein zijstraatje weer bij een piepklein "restaurantje" uitgekomen, compleet met Balinese jengelmuziek en een niet aangesloten waterkoeler... Keuze gemaakt van de kleine kaart en dat wordt ter plekke door mama in elkaar gedraaid. En lekker!! Uiteindelijk in totaal € 6,- aan moeders overhandigd en dat was inclusief een lekker koude 1,5 literfles mineraalwater!

      In het hotel even lekker gaan zwemmen en voor t eerst mn nieuwe e-reader gebruikt! Tof apparaatje hoor! Rond 1830 uur begon het zowaar te regenen! Eerst druppeltjes en even later een behoorlijke plensbui. Maar na 5 minuten was t weer droog, dus... no worries!

      Van onze Amerikaanse ex-buren hoorden we dat we absoluut bij Bebek Bengil "Dirty Duck" moesten gaan eten. Daar moest de heerlijkste eend in heel Bali op de kaart staan! Dus we hebben dat advies opgevolgd en zijn gegaan. Het restaurant was enorm en we konden zitten aan van die hele lage Japanse tafels. Dus op de grond. Even wennen... Natuurlijk de eend besteld en de Amerikanen hebben deze keer niet gelogen, het was verrukkelijk!! Vlees was zo mals, zacht en heerlijk gekruid als je je kunt voorstellen. Alleen was het behoorlijk aan de prijs. Laten we zeggen Nederlandse eetcafé prijzen... en das heul duur hier!

      Na het eten een behoorlijke wandeling door nachtelijk Ubud gemaakt, terug naar t hotel. De trotoirs zijn hier schots en scheef, dus de voetjes kwamen regelmatig verkeerd terecht en de enkels zijn ook een paar keer in een onnatuurlijke stand beland. Gelukkig alles zonder kleerscheuren overleefd... Maar eerst wilden we nog geld te tappen. Dat was nog een avontuur, want bij zowel Talin als ik werd de transactie volledig afgerond, maar kregen we niets! (inmiddels kan ik melden dat er niets is afgeschreven hoor...) Inmiddels terug in het hotel en we gaan snel maffen, want morgen wordt om 8 uur het ontbijt op ons balkon geserveerd! Decadent!!!
      Read more

    • Day 24

      Ubud - Campuhan Ridge en Tegallalang Ric

      March 9, 2017 in Indonesia ⋅ ⛅ 26 °C

      Zoals gezegd vanmorgen om 8 uur heel decadent ons ontbijt geserveerd gekregen op ons balkon. Smakelijke omelet, toastbrood en een lekkere fruitsalade, afgetopt met een Balinese koffie. Das van die koffie met drab onderin (zoals Turkse koffie).

      Op naar de scooter, maar niet voordat we onze huisbaas hebben moeten afschudden die voor de 2e dag verwoede, doch beleefde, pogingen doet ons een excursie aan te smeren. Na hier weer glansrijk in te zijn geslaagd, rijden we met een knagend schuldgevoel naar onze eerste bestemming: Campuhan Ridge. De maps.me app had er weinig zin in en daarom reden we na 100 meter al verkeerd. En "hidden feature" van deze app blijkt het niet herberekenen te zijn, zoals je dat bij een normale navigatie hebt. Na een paar bochten links en rechts, kwamen we op een punt dat ons wel heel erg bekend voorkwam.... het beginpunt!! Het ding heeft ons dus gewoon een rondje van een kilometer of 2, 3 laten rijden om vervolgens dus in de herkansing de goede kant op te gaan.... maar goed, we hebben vakantie, dus geen haast....

      Bij Campuhan Ridge aangekomen.... althans dat vond maps.me... maar geen enkel bord te vinden die ons naar de toch redelijk bekende toeristische route zou leiden! Bij een aantal mensen navraag gedaan en zodoende steeds dichter bij het beginpunt gekomen. Dat bleek een nauw straatje, langs een hotel, steil naar beneden te zijn en dan vlak voor de (hele mooie) tempel het kleine paadje rechts volgen! Maar het was de moeite waard! Een smal pad op de top van een langgerekte heuvel, met rechts en links prachtige groene uitzichten. De wandeltocht ging redelijk steil omhoog en in deze warmte gutste het zweet ons uit alle poriën. Aan het eind stond een wellness resort(je) dat hele leuke terrassen had. Een soort bamboehutje op palen in het water met daarin honderden vissen. Heerlijk een annanassapje gedronken en weer terugelopen naar de scooter.

      Op naar het volgende adres: Tegallalang Rice Terraces. Hier flikt maps.me hetzelfde geintje met ons! Na 10 minuten sturen, stonden we weer op het beginpunt..... grrrr.... Vooortaan toch maar Google Maps? Op een gegeven moment merkten we dat we in de buurt kwamen, de densiteit van winkels werd steeds dichter en de drukte steeds groter. Toen we de schier onmetelijke rij scooters zagen staan, hadden we maps.me niet nodig om ons te vertellen dat we er waren! Maar eerst hapje eten. Weer een papa en mama Warung (restaurant) uitgezocht en weer voor € 6,- een complete en lekkere lunch inclusief drinken naar binnen gewerkt. En ook voor deze grote toeristische attractie gold: geen enkel bordje met ook maar iets dat ons wijst naar de ingang. Dus maar weer gevraagd. De man in kwestie lachtte schamper en wees naar een trap die 5 meter verderop lag. Dat was dus het beginpunt! En zelfs bij de trap, geen indicatie dat je daar moest beginnen, alleen een disclaimer dat je op eigen risico het gebied betreed.... de trap afgedaald naar beneden en terecht gekomen in prachtige, super groene rijst terrassen. Echt heel erg fraai. Het woord zegt t al, het zijn dus rijst velden die min of meer boven op elkaar tegen heuvels zijn gemaakt. Je kunt hier prachtig doorheen wandelen, hoewel t wel een aanslag is op de conditie. Gaat erg onregelmatig en veelal erg steil! Maar echt supermooi!

      Na hier een aantal uurtjes te hebben doorgebracht is het tijd terug te gaan. We hebben lekker nog ff gezwommen en wat gelezen en zijn na een douche de stad in getogen voor een hapje eten. Al snel kwamen we bij een tent langs dat ook pizza's op t menu had staan en voor Talin stond er ook genoeg bij, dus wij naar binnen. Bleek het zo'n linksdraaiende vaganistische geitenwollensokken schuur te zijn met alleen maar verantwoorde ingrediënten. De menukaart was een krant (vooruit: das best origineel) en toen ik een biertje bestelde werd mij fijntjes uitgelegd dat dat niet geschonken wordt. Ik kon kiezen uit thee, superdrinks (met van die wazige superfruit dingen) of "gewoon" vruchtensap. Nou, dan maar t laatste.... Uiteindelijk bleek te pizza best binnen te houden en de kipburger die Talin had genomen kon de test ook doorstaan. Na t eten nog een broek voor Talin gescoord en op huus aan gegaan. Gelukkig was de receptie nog open en konden we ons ontbijt bestellen en kon ik alsnog een biertje kopen! Proost!!
      Read more

    • Day 25

      Ubud - Monkey Forrest & Desa Kuning

      March 10, 2017 in Indonesia ⋅ ⛅ 26 °C

      De dag begon weer met een decadent ontbijtje geserveerd op ons terras. Deze keer bananenpannekoeken en een lekkere fruitsalade. Uiteraard om wakker te worden een originele Balinese koffie!

      Vandaag gaan we apies kijken verderop in Ubud. Dus de scooter maar weer van stal gehaald! Even over het verkeer hier op Bali... Ik kan dit het beste omschrijven als "harmonieuze chaos"! Chaos omdat alles hier kriskras door elkaar rijdt. Rechts en links inhalen? Niemand kijkt ervan op! Een andere frapante observatie: er bestaan géén kinderhelmen in Bali. Heel vaak zie je scooters met een rotvaart je inhalen, of je tegemoet rijden met papa en mama (met helm) en op de treeplank staat een kindje variërend van 2 tot 10 jaar zónder helm. Da's geen uitzondering: da's een regel! Het kan nóg gekker, toen we een vrouw met (overduidelijk) haar moeder in amazonezit achterop die achteloos een baby van, pak m beet, 6 maanden in een draagdoek vasthield.... Geen probleem hier! Toch is t harmonieus, want niemand wordt kwaad als er iemand een idiote aktie uithaalt, zoals op een drukke voorrangsweg je vrachtwagem achteruit ertussen gooien! Ik heb in de dagen dat we hier rondrijden, elke minuut wel een potentieel (levens)gevaarlijke aktie gezien en nog niet één keer iemand uit z'n plaat zien gaan. Maar ik denk dat als er geen regels lijken te zijn, je iemand ook niet kan afrekenen!

      Afijn, terug naar de apen. Monkey Forrest ligt in Ubud stad en je verwacht het niet totdat je ervoor staat. En uiteraard nagenoeg geen bordje om ons erheen te wijzen! Na de entree te hebben betaald staan we oog in oog met 700 Balinese Langstaart Makaken, die hier vrij rondlopen. Talin had binnen 5 minuten er al 1 aan haar been hangen, hetgeen ze niet tof vond... Maar goed, we zijn te gast in hun habitat dus niet zeuren! Het park is mooi aangelegd en er loopt een ongelofelijke hoeveelheid personeel rond. De apen zijn verre van bang voor ons en ze kunnen zelfs met gemak het park verlaten. Maar waarom zouden ze! Alle natjes en droogjes worden in overvloed gebracht! Toch leuk om hier tijd door te brengen...

      Vervolgens even naar de "markt". Dat is een ander woord voor zoveel mogelijk souvenir shops op de vierkante meter proppen. Niet echt Balinees: verkopers zijn hier opdringerig. Uiteraard weer wat gekocht en toen toch naar onze buikjes geluisterd. Omdat we gisteren zo lekker hadden gelunched, gingen we weer op zoek naar Run's Warung. Wederom werden we niet teleurgesteld. Zalig gegeten!

      Als volgende highlight stond de Desa Kuning waterval op de agenda. Dat was maar liefst 20km rijden. Maps.me stuurde ons wederom verkeerd en hercalculeerde niet, dus we zijn weer over gestapt op good old Google Maps! Na wat kleine slingerpaadjes vond Google dat we er waren, maar er was helemaal niets! Een paar honderd meter verderop was een geplastificeerd briefje op een boom gespijkert dat deed vermoeden dat dit het weleens kon zijn.... We keken wantrouwend een supersteil modderig paadje naar beneden en hebben de gok maar gewaagd! Dat bleek een beste wandeling! Door jungle achtige paadjes met schier loodrechte glibberige dingen die voor traptreden moesten doorgaan en nergens ook maar iets om je aan vast te kunnen houden! Het ging mij redelijk af, maar Talin vond dit niet erg leuk en was best een beetje angstig! Uiteindelijk werden we getrakteerd op inderdaad een mooie waterval! We waren niet de enige, want toen we de bocht omkwamen bij de waterval, was het eerste dat we zagen een paar Michael Kors en Louis Vuitton tassen die achteloos op een rots lagen. Die bleken toe te horen aan een paar meiden die op slippers, in vol ornaat en strak in de lak dezelfde route hadden afgelegd als wij.... Dusssss..... Dat stelde in ieder geval Talin gerust voor de onvermijdelijke terugreis die nog moest komen! Na wat foto's te hebben gemaakt en lekker uitgerust, zijn we terug gegaan. En ik weet niet of de "Kors en Vuitton dames" hun psychologische werk hadden gedaan, maar het ging ons prima af. Wel kwamen we badend in het zweet terug bij de scooters.

      Het begon een beetje te miezeren en dat ging al rap over in een stevige bui, dus toch maar ff schuilen. Toen het een kwartiertje later minder regende, weer verder gereden en 3 km verderop bleek het daar helemaal niet te hebben geregend!

      Terug in t hotel lekker gedouched en te voet de stad ingegaan voor het diner. Na een flinke wandeling bij een "garden restaurant" terecht gekomen waar we (het wordt saai, ik weet t....) zalig hebben gegeten! Morgen gaan we weg uit Ubud en rijden we met de nodige geplande omwegen naar Amed (aan de kust). Tot morgen!
      Read more

    • Day 10

      Brad Pitt

      January 18, 2018 in Indonesia ⋅ ☀️ 27 °C

      Les photos d'auberges qu'on voit sur Internet quand on cherche un endroit où loger sont parfois trompeuses. C'est un peu comme les profils Facebook ou Tinder. Il va de soit que les gens essaient toujours de montrer le meilleur de ce qu'ils ont à offrir. On est donc toujours prudents et on ne met pas nos espoirs trop hauts quand on booke quelque chose qui a l'air super bien. En zigzaguant dans les petites ruelles qui menaient au Putra Homestay de Martini (la personne et non le cocktail), on a eu un petit doute dans notre tête : le beau grand gars musclé allait peut-être être un petit gros bedonnant finalement... oh que non, mes amis! On nous avait promis un Brad Pitt, on a eu un Brad Pitt! La chambre, mais surtout la vue sur le champ de riz sont parfaits. En plus, nous avons le bonheur de vivre juste au-dessus de la famille (et des petites bêtes) de notre hôte qui sont hyper charmants! C'est certain qu'on va se plaire ici!Read more

    • Day 13

      Les rizières

      January 21, 2018 in Indonesia ⋅ ⛅ 25 °C

      Si nous pouvions décrire Ubud en un mot, ou lui trouver un synonyme, ce serait sûrement « vert ». Puisqu’il y a des rizières partout (ou presque), la couleur saute aux yeux. D’ailleurs, depuis que nous sommes chez Martini, c’est la première chose que nous voyons au réveil, car notre balcon donne directement sur un champ de riz.

      C’est vraiment loin d’être désagréable de se lever et de se remplir les rétines de ce beau vert. La seule chose qui pourrait rendre tout ça encore meilleur, par contre, ce serait de voire le Mont Agung en arrière-plan. Martini nous dit que, normalement, on devrait l’apercevoir au lever du soleil alors que le ciel est bien dégagé. Ça fait donc quatre jours que Seb se lève vers les 5h30 dans l’espoir de lui voir le bout du nez, mais les nuages s’obstinent à le cacher. Nous nous contentons donc, sans grande difficulté, d’admirer la rizière et d’observer les gens qui y travaillent.

      Cet après-midi, grâce à Martini, nous avons eu la chance d’en apprendre davantage sur la riziculture. Dans les champs de son beau-père, elle nous explique entre autres que cette culture se fait en cycles de 3 mois, de la plantation jusqu’au séchage et au triage du riz. En cours de processus, ses beaux-parents s’occupent autant de l’irrigation que de la chasse aux bestioles, dont les rats et les crabes d’eau douce qui peuvent faire énormément de dommages.

      En vous épargnant beaucoup de détails, ce qu’on peut dire, c’est que c’est tout un travail de bœuf. Nous avons maintenant une toute autre appréciation pour le riz que nous mangeons sur une base quotidienne depuis que nous sommes en Asie (et très régulièrement au Canada).
      Read more

    • Day 6

      Sayuri healing food

      May 3, 2019 in Indonesia ⋅ 🌙 28 °C

      Wunderbar schräger Laden mit Hippies, Yogis und sonstigen Freigeistern und solchen, die es werden wollen (und natürlich uns😉).
      Eine Ruheoase im lauten Ubud.
      Sehr gechillte Atmosphäre, sehr leckeres, gesundes Essen, selbstkreierte, außergewöhnliche Getränke -
      ich fands klasse, Marc so semi (wir saßen auf dem Boden, vielleicht deshalb😆)
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Banjar Tebesaya

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android