Batulayar Selatan

Op Gili Air hadden we in ons favoriete restaurant een man leren kennen die op Lombok woont. We vertelden hem over het plan om zaterdagmiddag met de ferry naar Lombok te varen. We spraken met hem af dat hij ons bij de haven op Lombok zou opwachten, want hij wilde ons wel helpen met het regelen van vervoer.
Zaterdagmiddag stapten we het strand van Lombok op en daar stond onze vriend ons op te wachten. Hij gaf ons wat opties om in de plaats te komen waar we naartoe wilden. Het werd ons al snel duidelijk dat hij zijn vrienden een dienst wilde bewijzen en we zagen dat de rit via Grab goedkoper kon. Toen hij dit hoorde wist hij heel snel een betere prijs te regelen waar wij mee akkoord gingen. We werden naar een auto geleid waar even onderling wat onderhandeld werd. We hadden een prima auto en een hele vriendelijke chauffeur. De route ging naar Senggigi, een bekende kustplaats, meer naar het zuiden toe.
De weg slingert zich langs de kust en kronkelt de heuvels op. Het uitzicht is prachtig met witte stranden, helder blauwe zee en vele palmbomen. Lombok is een stuk minder toeristisch dan de voorgaande eilanden en hier zien we meer van het authentieke Indonesië.
Bij de comfortabele bungalow aangekomen zijnde nemen we even een frisse duik in het zwembad. Ik eet nog even een spotgoedkope maaltijd aan de overkant van de straat en daarna wandelen we binnen 5 minuten naar het strand. We wandelen een lang stuk langs de kust over het geel-zwarte zand. Het is jammer dat het strand erg vervuild is door afval. Kinderen roepen ons toe terwijl ze in de zee dobberen. We worden nog door een andere man aangesproken waar we een klein gesprek mee voeren.
De zon zakt langzaam in de zee, waarna het duister snel optreed. Op het strand zitten gezinnetjes te barbecueën, en de geur van saté komt ons tegemoet drijven.

De volgende dag gaan we de omgeving verkennen op ons vertrouwde vervoersmiddel: de scooter.
De tocht leidt ons naar Tetebatu, een klein dorpje in het midden van Lombok, onder het nationale park waar ook de vulkaan Rinjani te vinden is. Het dorp ligt tussen prachtige rijstvelden, weg van de drukte van grotere steden. We gaan hier opzoek naar een waterval, want we hebben van veel locals gehoord dat hier veel mooie watervallen te vinden zijn. Terwijl we over een smal, onverhard paadje tussen de rijstvelden crossen worden we toegeroepen door een man die ons vertelt dat we bij hem een waterval kunnen bezoeken. We parkeren de scooter en schrijven onze naam in een boek, waar een hele lijst met andere toeristen staat, ook veel uit Holland. Na een entree te hebben betaald worden we over een smal paadje meegevoerd. We dalen een heuvel af en komen uit bij een beekje. Over smalle bruggetjes en trappetjes van bamboe worden we steeds dieper een kloof ingeleid. Het voelt heel avontuurlijk aan. Het laatste stuk moeten we door het water waden en dan moet ik mijn schoenen uittrekken.
Met de schoenen in mijn hand beklimmen we een rots, waarna we plotseling zicht hebben op de waterval. We staan onder overhangende rotsen waar het water vanaf druppelt. De waterval stort zich met geraas vanuit de jungle omlaag. Het water is erg koud, dus we houden het alleen bij pootje baden. We laten ons fotograferen door een groep meisjes en wagen daarna de terugtocht.
We lunchen bij een restaurant waar je in kleine hutjes zit, die op palen in een vijver staan.
Op de terugtocht passeren we heel wat moskeeën, sommige oud en klein, anderen groot en modern. Vrouwen zijn op de rijstvelden aan het werk in traditionele kleding, met fleurige omgebonden doeken. Mannen dragen grote boomstammen op hun schouder, terwijl vrouwen met zware manden vol stenen op hun hoofd lopen. Sommige scooters zijn zo vol beladen dat de bagage aan beide kanten meer dan een meter uitsteekt. Bussen rijden voorbij, waarbij mensen bovenop het dak zitten. De laadbakken van pickups en vrachtwagens zitten vol met mensen. Kleine kinderen zwaaien ons langs de kant van de weg toe. We worden vele malen aangesproken voor een kort gesprek door de zeer vriendelijke mensen. Opeens zien we een optocht van mannen in traditionele kleding met muziekinstrumenten. Ze trommelen vrolijk op grote trommels. Langs de kant van de weg staan mensen in feestkleding. Wanneer ik een prachtige bruid in een jurk met vele kleuren zie staan, begrijp ik dat het om een bruiloft gaat.
Na zo'n 2 uur rijden zijn we weer optijd voor het donker terug. 's Avonds laat snacken we nog even een lekkere pizza in het tentje aan de overkant.Read more