Kampungbaru

De avond van de lange tocht is pittig. De golven zijn flink op zee en de boot gaat fors op en neer. Ik ben niet snel zeeziek heb ik het afgelopen jaar gemerkt maar dit was een goede test. Het avondeten werd op donderdag, zoals alle dagen eigenlijk wel, rond 19:00 geserveerd. Het verschil met gisteren is dat iedereen vandaag rond 19:30 op bed lag. Zo ook ik want ik merkte dat rechtop staan niet bevorderlijk was voor het avondeten in mijn maag was. Vanuit mijn hutje geniet ik van de sterrenhemel die ik vanaf mijn bed kan zien. Op zee is er geen lucht/lichtvervuiling wat de schoonheid van de hemel vermindert.

De volgende ochtend worden we gewekt door onze.. Iets te enthousiaste reisleider. Deze man, genaamd Adi, had sowieso al wat trekjes waar ik sterk mijn vraagtekens bij had. Zo had Adi een kaak die in tijdens het praten op half 7 hing en ogen die tijdens het praten steeds verder de diepte in keken. Er gingen geruchten rond op de boot dat deze man niet geheel nuchter was gedurende de boottocht. Overigens was ook minimaal één ander lid van de crew hier (mogelijk) schuldig aan. Ongeacht of ze zuiver van geest waren maakte ze er wel elke keer een feestje van. Na het wekken, ontbijten en weer klaarmaken voor de dag kwam ik er pas achter dat we naast het eiland Komodo lagen. We meren aan aan de stijger die naar het komodo eiland leidt. We verzamelen eerst met z'n allen voor de ingang van het park en hebben de kans om eventjes in te lezen over de komodo varanen en de eilanden waar ze op leven. We worden iets later geroepen door de gids die ons een kleine introductie geeft over de komodo varaan. 'please no touch, please no flash photo and do not get closer to komodo dragon than 5 meter, now we go. Thank you'. Zonder verdere uitleg gaan we op pad, op zoek naar de grote hagedissen. Het duurt niet lang voordat we een gigantische varaan zien achter een boom. Aan beiden kanten van de boom steekt een deel van het lichaam uit. De gids verteld ons wat over het verschil tussen de mannetjes en vrouwtjes, het nageslacht leefomgeving etc etc. De tour begint gelukkig inmiddels een klein beetje op gang te komen. Iets verder lopen we langs een nest van een komodo varaan. De gids verteld dat de komodo varaan een kannibalistisch dier is wat haar eigen jongen opeet. Om dit te voorkomen klimmen de jongen al vanaf het moment dat ze uit het ei komen de bomen in waar de 120kg, 3 meter lange komodo mama niet kan komen.

De tour op dit eiland is eigenlijk best wel kort, gelukkig gaan we dan ook nog naar een ander eiland morgen. Na de tour keren we terug naar de boot en na de lunch is het tijd voor snorkelen. Een beetje twijfelend vanwege mijn oor besluit ik toch het water in te springen. In het water zien ik een kleine haai, meerdere waterschildpadden (kleintjes ook!) en andere grote vissen. Vandaag is een dag van tropische dieren! De stroming is ontzettend sterk en we worden langs het koraal meegesleurd. Het is een mooi gezicht om al het koraal te zien dansen op de golven.

De avond op de boot is één groot feest. Iedereen drinkt al het meegenomen bier op en er wordt volop gedanst, gelachen en tot diep in de nacht springen mensen van het dak van de boot af. Er gaat inmiddels woord door de boot dat ik verpleegkundige ben (iedereen vraagt natuurlijk als een van de eerste dingen tijdens kennismaking wat je professie is). Dit had als gevolg dat iedereen met zijn of haar problemen bij mij op de mat stond voor raad. Met mijn medicijntasje wat leger gebiet ik verder van de avond. Ik leer nog iemand van de crew wat beter kennen en we drinken samen nog een slokje rijstwijn op zijn pas geleden overleden vriend. De jongen(man) lacht zijn verdriet weg terwijl hij weer verder gaat met de vaat. Ik sluit bij hem aan en we zijn samen snel door de vaat heen. Die nacht ga ik met een goed gevoel naar bed. Morgen de laatste dag van de boottocht en zet ik voet aan een nieuw eiland, Flores.Read more