Indonesia
Tukad Pangkuh

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 27

      Amed - Snorkelen

      March 12, 2017 in Indonesia ⋅ ☀️ 23 °C

      Er mag best eens een wat rustiger dagje tussen zitten vonden wij, dus er staat snorkelen op de planning! Bij het boeken vertelde de manager van het hotel dat er 2 "hotspots" zijn die best uit elkaar liggen. En.... (suckers die we zijn) boeken we ze alletwee!! Maar vanmorgen eerst een meer dan behoorlijk groot ontbijt weggewerkt. Kiezen uit diverse warme dranken, verse fruitdranken en vervolgens ook nog 3 items op de kaart, variërend van honing met yogurt tot bananenpannenkoeken! We meldden ons dus met een goed gevuld buikje aan de balie. De lieve dame achter de balie nam ons mee t strand op en daar wachtte 1 van de lokale vissers, die hun boten ook verhuren aan toeristen die zonodig met een duikbril vissies moeten kijken. Deze boten zijn ongeveer 5 à 6 meter lang, ongeveer 80cm breed en aan weerszijden een drijver in de volle lengte van de boot.

      De eerst visser van dienst had geïnvesteerd in een tweetakt Yamaha 15pk buitenboordmotor, die wij aan het eind van de middag meer op waarde wisten te schatten (waarover later meer....). Hij bracht ons naar een wrak van een Japans schip dat ongeveer op 100 meter van een strand lag. We stapten overboord (ik gewapend met mn namaak Go-Pro van € 35) en kwamen direct in Finding Nemo terecht! We hebben meerdere keren de gele broer van Gill gezien. Voor de niet kenners, dat was de vis die baas was in t aquarium waar Nemo in terecht kwam.... Ik had voor de zekerheid een t-shirt aangehouden, want mn armen en benen zijn inmiddels "50 shades of red"...

      Het is werkelijk geweldig om hier rond te zwemmen en je ziet de ene mooie, kleurrijke vis na de andere, soms met tientallen tegelijk! Heerlijk! Maar aan alle pret komt een eind, dus terug naar t hotel. De boot vaart met een rotgang t strand op en dan kun je zo uitstappen. Helaas waren we wat overmoedig en beseften we niet dat het zand op t strand inmiddels de temperatuur van een gemiddelde BBQ had aangenomen en dus renden we al gillend van de pijn naar een stuk schaduw. Dit tot grote hilariteit van de lokalen, die ons dus zonder enige schroom uitlachtten.... en gelijk hadden ze....! Resultaat is wel dat Talin letterlijk brandblaren onder haar voeten heeft!!

      Na even te zijn bijgekomen, hebben we een financjële check gedaan en kwamen erachter dat de bodem van de schatkist in zicht was. Tijd om op de brommer geld te scoren! Aangezien Talin een zomerjurk aanhad, is ze in Amazonezit achterop gegaan bij mij. Das overigens volkomen normaal hier.... De manager van het hotel had gezegd dat het geldautomaat zo'n 5 minuten rijden was. Na 10 minuten zijn we toch maar gaan vragen. Nog 1km was het antwoord... Na 2 km nóg maar een keer vragen en wederom was het nog maar 1km! Uiteindelijk ben ik op goed geluk na 2km ergens rechts en links gegaan en ja hoor: daar was ie dan!! Nadat de ATM onze reguliere bankpassen zonder pardon weigerde, was het de beurt aan de credit cards en deze "flexibele vrienden" deden het tadeloos!

      Inmiddels toch weer trek gekregen (hoe bestaat t na zo'n ontbijt) en bij de Warung om de hoek van het hotel weer voor een appel en een ei lekker gegeten. Om onze reis verder te plannen onder het genot van een fruitdrankje en een Cola de kaart op tafel uitgespreidt en de opties bekeken. Het begon alweer tegen 16 uur te lopen en werd dus tijd voor de 2e snorkelsessie. We werden opgehaald door Ketut, de enige visser die redelijk Engels spreekt. Hij zet ons in een andere vissersboot en ook een andere chauffeur. Deze visser had de diepte investering van een buitenboord motor niet gedaan. Op deze boot stond een originele Thaise langstaart motor. Nadeel is dat de motor zelf op ongeveer 30cm van mn oren stond te loeien! Dat ben je snel zat kan ik je melden! Deze bootreis was ook wat langer dan de eerste, ook dat nog! Ook hier werden we bij een strand overboord gezet en ook hier was het "Nemo-tijd!" Het mooie van deze stek was dat t ondieper was en er toch koraal stond dat door honderden prachtige vissen en visjes werd afgegraasd! Ik heb zelfs een school Makreel achtigen gezien die blijkbaar hun bek enorm kunnen opensperren en al zwemmend hun eten uit t water filteren. Hierbij lijkt t alsof hun kop verandert in zilver... heel apart. Maar ook grote kleurige deurmatten die op hun dooie akkertje aan t koraal knaagden. Het deed de vissen werkelijk niets dat wij tussen hen in zwommen!

      Op tijd weer terug want Talin had een massage geboekt om 18 uur! Die tijd heb ik gebruikt om wat te lezen met een fijn Bintang biertje aan mijn zijde. Na 1,5 uur stond een herboren Talin weer in de kamer en werd t tijd voor het diner. Dit hebben we toch maar weer in het hotel gegeten en was uiteraard weer heerlijk! Wat dus een rustig dagje had moeten zijn, blijkt toch weer drukker dan gepland!

      Morgen gaan we naar de Batu vulkaan. Het hotel dat we hebben geboekt heeft geen internet (ze bestaan!) We blijven daar 2 dagen. Kans is dus groot dat we effe niets posten! Tot snel!
      Read more

    • Day 26

      Ubud - Amed

      March 11, 2017 in Indonesia ⋅ ⛅ 11 °C

      Tijd om weer te gaan verkassen. Vanmorgen ons laatste decadente ontbijtje genuttigd en de rugzakken weer volgepropt. Inmiddels is er wat spul bij gekomen dus we woekeren met de beperkte ruimte! Maar uiteindelijk gaan de ritsen dicht en kunnen we gaan! Tis moeilijk te geloven dat we hier inmiddels al weer een week zijn trouwens!

      De rugzak van Talin weer voor haar geplaatst en die van mij op de rug. Oortjes in, Google Maps instellen en karren maar! Aangezien zowel Google als Maps.me moeite lijken te hebben met grotere afstanden (we hebben t over 30km...), knippen we de route op in kleinere stukjes. De eerste "stretch" gaat naar Sidemen.

      Zoals we inmiddels wel weten is Ubud en directe omgeving een enorme chaos en het is fijn om verder van de stad weg te gaan. We willen op de "gele wegen" terecht komen. Dit moeten de kleinere weggetjes zijn waar het zo fijn sturen is en hopelijk minder druk! Toch blijven we nog een tijdje op de (rode) hoofdweg en op een gegeven moment rijden we achter een man op een scooter die op de passagiersplek een levende kip met snelbinders heeft vastgebonden. Het beest kijkt ons telkens aan met een blik van: "zeg er eens iets van!" Ik denk dat de kip inmiddels óf in de soep óf als Ayam Saté is geeindigd.... R.I.P.

      Na nog wat kilometers komen we inderdaad op de gele weg terecht en het mooie sturen begint! Prachtige rijstvelden en het begin van de Balinese bergen schuiven links en rechts langs ons. Genieten! Toen we even stilhielden voor een foto kwam er een lokale vrouw naar ons toe die een heel verhaal in rap Balinees tegen ons begon. Engels was haar volkomen vreemd en ons Balinees is best roestig, dus dat werd m niet... Je zou toch zeggen dat de conversatie dan redelijk snel ophoudt.... Maar niet voor deze vrouw. Als praten pudding was, was zij Dokter Oetker! Het hield niet óp! Ze smeerde ons een soort mandarijn en een bananenkoekje aan, maar wij hadden alleen groot geld (biljetten van RP 100.000,-) bij. Uiteindelijk nog ergens € 0,50 getoverd en zo goed en kwaad als t ging afscheid genomen van de plaatselijke Eucalipta.... Het eten was overigens echt ranzig!

      De goede asfaltweg hield abrupt op en ging over in een keienweg die naar boven en beneden voerde. Wat een verschrikking! Ik vond t niet tof en Talin al helemaal niet! En het duurde een behoorlijke tijd voordat deze "highway from hell" weer in asfalt over ging. We genoten werkelijk van dit biljartlaken (althans voor ons gevoel...) en door de inspanningen had Talin al best honger gekregen. Opeens doemde er een Warung op langs de weg en ik nam voor lief dat t weer zo'n Organic schuur was.... Het restaurant was gelegen aan een schitterend rijstveld en ons uitzicht was dus fenomenaal! Een tafeltje verderop zat een Westers stel waarvan de man in (voor onze oren) vloeiend Indonesisch een gesprekje voerde met 1 van de serveersters. Nadat ik m daarvoor complimenteerde hadden wij ook een leuk gesprek. Hij kwam uit de USA (California) en zij kwam uit Finland. Dus Talin had ook meteen een aanknopingspunt. Zij waren hier al veel langer en hadden elkaar tijdens de reis ontmoet. En wat bleek: zij waren ook op weg naar Amed! Wellicht dat we hen nog tegenkomen.... Na de Nasi en de Mie werd t tijd verder te rijden.

      Amlapura (oostkust) in Google Maps geklopt en gaan! Na kilometers rijden, een tankstop en nog een stukje, kwamen we op een rotonde die mij enigzins bekend voorkwam. Verderop een huis dat ik herkende en een auto die ik al eerder had gezien. Stoppen dus en erachter komen dat Google om wat voor reden dan ook ons in een rondje had laten rijden. Kunnen we dus ook niet vertrouwen!!! Grrrr.... Oplossing bleek simpel: 4km terug naar de rotonde en dan rechtsaf... We wilden op de kustweg terecht komen die erg mooi moet zijn. En dat wassie ook! Wauw! Steil omhoog, steil naar beneden, met de nodige haarspeldbochten, geweldig! Ik denk dat MC De Fendert hier een geweldige tocht zou kunnen rijden! Schitterende uitzichten over groene velden en daarachter de zee, tientallen vissersbootjes op t strand, etc.... Nog even wat gedronken bij "Smiling Buddha" met een uitzicht over zee en vervolgens in Amed en bij ons hotel aangekomen. Wederom prachtig! Mooie openbare ruimten, bar, zwembad en direct aan het strand! De kamer is ook weer mooi, met als bijzonderheid een buitenbadkamer! In je blote pielemuis buiten onder de douche.... hahaha...

      Eerst zwemmen en een beetje bijkomen. Vanavond gewoon in het restaurant van het hotel gegeten. Ik bestelde de Saté en kreeg een tafel bbq met een echt houtskoolvuurtje daarin en de spiesjes erop. Heel grappig en erg lekker. Talin had de garnalen die ook verrukkelijk waren. Morgen gaan we voor het eerst snorkelen. Om 10 uur hebben we een boot met chauffeur gehuurd die ons naar de mooie plekjes zal brengen! Alvast weltrusten!
      Read more

    • Day 15

      Amed

      January 11, 2017 in Indonesia ⋅ ⛅ 30 °C

      Nach Ankunft in unserem Hotel in Bali-Amed im Osten der Insel gingen wir gleich auf Erkundungstour. Leider ist der Ort sehr klein und hat kaum etwas zu bieten. Auch Sehenswürdigkeiten oder Kultur sucht man hier vergebens - ein kleines Fischerdorf halt. Wir entschlossen uns daher lediglich eine Nacht hier zu bleiben und morgen direkt weiter nach Kuta zu reisen.Read more

    • Day 13

      Palm Garden Beach

      January 11, 2017 in Indonesia ⋅ ☁️ 25 °C

      Ankunft in Amed. Etwas ernüchternd. Der Ort ist relativ trist und hat nichts zu bieten. Gestern bekamen wir von einer finnischen Tauchlehrerin noch den Tipp lieber in den Norden zu gehen, da es dort die schönsten Korallenriffe von Bali geben soll. Leider zu spät und leider hatten wir in dieser Hinsicht ausnahmsweise auch auf unseren Guide gehört, der uns vom Norden abriet. Bei Kaffee planen wir bereits unsere vorzeitige Abreise.Read more

    • Day 5

      Enjoying the ocean

      October 11, 2020 in Indonesia ⋅ ⛅ 29 °C

      The snorkeling at Lipah beach is quite nice, definately worth checking out.

    You might also know this place by the following names:

    Tukad Pangkuh

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android