Dolceacqua

Na een paar drukke maar bere-gezellige laatste dagen in Entrechaux pakken we onze biezen en vertrekken naar het volgende land, Italië. We weten niet precies wat we moeten verwachten maar hebben al zin in die lekkere pizza's. We weten dan nog niet wat voor drama het gaat worden! Het begint met die irritante routeplanner die ons een bergweg op stuurt waar zelfs de berggeiten moeite mee hadden! Halverwege de SUPER steile weg horen we ineens getoeter achter ons waarna we besluiten te stoppen. Stapt er een Italiaan uit zijn auto en zegt dat we levensgevaarlijk bezig zijn. Wat blijkt... als we nog een meter of 25 verder gereden waren kwam er een haarspeldbocht die we never nooit konden halen! Dus midden op dat smalle weggetje caravan afkoppelen, auto met pijn en moeite draaien, caravan draaien (wat een heerlijkheid die mover!!!) weer aankoppelen en dezelfde rotweg weer terug, in de smoeltjes van talloze chagrijnige Italianen kijkend! Pfffff, wat een avontuur, en dat met 30°, zweet in de bilnaad!

Maar goed, vervolgens komen we aan op de camping aan. Als we onze caravanplek krijgen zien we tot onze schrik dat we naast een 5 meter diepe afgrond staan. En om het drama compleet te maken staan er halverwege de afgrond dikke ijzeren omhoogstaande spijlen. Wat een leipe bedoeling. Dus klagen bij de receptie. Waren het eens over de levensgevaarlijke situatie... maar helaas geen oplossing voorhanden. De volgende dag kregen we een nieuwe plek van de eigenaresse toegewezen. Mooi plekje dachten we.... ff passen en meten (de Italianen proppen drie caravans op twee plekken)
Maar het bleek dat we de heeeeeeele dag in de zon stonden te schroeien. Ipv dat we lekker schaduw van een boom hadden zoals we dachten, draaide die er sneaky precies omheen!!! Met gevolg, snoeiheet in onze sleurhut. Geen optie om Senna daar te laten slapen... konden we haar ergens onder een boom in de wandelwagen laten pitten, wat een #$^*zooi!!! Dus besloten we om de eerst volgende dag te vertrekken!

Via internet uitgekomen bij camping Baciccia in een plek aan zee waar ik de naam niet meer van weet. In eerste instantie had Saar per ongeluk het verkeerde adres ingevoerd zodat we midden in een grote smerige stad terecht kwamen, konden we vervolgens weer 45 km terug! Het drama VAKANTIE duurde maar voort en we hadden allebei het punt bereikt om ermee te kappen en terug te gaan naar huis. Gelukkig bleek Camping Baciccia wel okay.

We hebben hier vijf dagen vertoefd, waarvan het hoogtepunt een wandeltocht door een stalagmieten / stalagtieten grot was. Ik met Senna in een rugdrager.... het werd vervolgens een buikdrager. Aan het eind van de rit had ik drie dagen lang spierpijn van kruipen / bukken/ klimmen en dalen met zo'n uk op je buik. Maar wel prachtig mooi!

Met een enigszins slecht gevoel vertrekken we naar Monte Terlago, gelukkig geheeeeeel onterecht blijkt later!!!!Read more