Porto Siracusa

De ochtendstond in Ragusa heeft goud in de mond. En dat is letterlijk te nemen, we werden verwend met zoute en zoete lokale lekkernijen voor het ontbijt, terwijl we op het dakterras zaten van de b&b. Heerlijke salami, speciale kazen, uiencompôte, amandelkoekjes, huisgemaakte confituur, luchtige appelcake.. en ook chocolade van Modica. Dit was een specialleke, in deze chocolade zit namelijk geen cacaoboter. Daardoor is deze redelijk korrelig en droog, maar smaakt heel sterk naar cacao. Wennen voor 2 simpele Belgen, maar wel goed.
We kapten nog een espresso binnen en gingen en route!

En die route passeerde eerst langs Noto, de barokkigste stad van Sicilië laten wij ons vertellen. We flaneerden langs de Corso Vittoria Emanuele en kwamen landmark na landmark tegen. Het was zaterdag hier, dus veel bedrijvigheid. Een Italiaanse oudere heer die twee van zijn maten luidruchtig wilt doen plaatsnemen aan zijn tafel op restaurant, voetballende kinderen, flanerende nonna's.. fijne vibe dus!

Maar de lokroep van Siracusa werd feller, en gingen we weer op pad. Het was plakkerig warm in Siracusa. De weerapps die zeiden dat het ging gieten en bewolkt ging zijn: incorrect!

Ons appartementje lag in de historische stadskern van Ortigia, een schiereilandje aan Siracusa. We gingen op verkenning uit!
En hoe beter Italië te verkennen dan al etend (Julia Roberts achterna). We vonden een fish&chips restaurant op 2 minuten wandelen. We namen een gemixte schotel en kregen visballetjes, sardienen, ansjovis, inktvis en nog kleine platte witte vis - alles gefrituurd. Met als zijgerecht heel goeie frieten. Niet gezond, maar wel heel lekker! Het bedelend katje zag dat het goed was, toen het een stukje kreeg toegeworpen. Het zag er rond en gezond uit, daar streven we naar!

De rest van de namiddag keken we onze ogen uit toen we op wandel gingen. Ortigia is prachtig en charmant, met nauwe straten, kleurrijke luiken aan de ramen, smeedijzeren balkonnetjes en véél groen. Vele steegjes staan volledig vol met bloempotten en mooie onderhouden planten. Dit alles geeft een rijkelijke uitstraling aan de stad, die eigenlijk maar 1 vierkante km groot is.
Maar we voelden dat we al wat ouder worden (al dat eten..), en hadden in de late namiddag toch nood aan onze siësta.

Na onze dut, belden we om te reserveren bij een hoog aangeschreven wijnbar. De gastheer vroeg of we buiten of binnen wilden zitten. We gingen nog uit van onze weerapps en dachten dat het heel hard zou gaan regenen. Dus Magali zei 'is het overdekt buiten want het gaat fel regenen', waarop hij haar vriendelijk uitlachte en zei 'inside then'. Uiteraard heeft het geen druppel geregend en was het een ideale 23 graden buiten.

Het eten was simpel, maar waanzinnig lekker. We vroegen voor een wine tasting en startten de avond met een focaccia belegd met burrata, sla en balsamico. Bryan ging voor een reeks rode wijn, Magali voor witte wijn. We hebben hier ondertussen al verschillende druivensoorten ontdekt waar we (lees: Bryan) nog nooit van heeft gehoord. En helemaal onterecht trouwens! De fruitige Frappato, de gebalanceerde Grillo, de florale Inzolia,.. heerlijk!

Bryan koos voor een sla met gerookte zalm en Magali ging voor het assortiment geitenkaas. Al het eten werd op tegels geserveerd die kleurrijk beschilderd waren, origineel! De geitenkazen waren top, en de grootste verrassing zat in de laatste kaas. Deze werd aangeboden met pure chocolade als pairing. De kaas zelf was pikant door de rijping, maar de chocolade bracht iets bloemig of fruitig naar boven in de kaas, echt genieten. Het wijntje (Moscato druif maar gewone witte wijn gemaakt met gewone proces) paste er perfect bij. Magali deed haar typische happy dance die ze doet als ze het eten lekker vindt.

Als afsluiter van de avond kregen we een mini cannolo en dessertwijn. Een cannolo bestaat uit smeuïge ricottokaas in een gefrituurd opgerold deeg en bezaaid met pistache. Blij dat we dit eens hebben geprobeerd, meestal zaten we te vol om nog een dessert op te krijgen!

Siracusa you were amazing!Read more